Pia schreef op dinsdag 13 februari 2007, 8:06:


Hoe harder jij wacht en er met je neus bovenop zit , hoe ongeduldiger jij wordt en zij bepaalt toch haar tijd. Spirit is 13 ! maanden in de buik van zijn moeder blijven zitten ipv de normale 11 maanden, totdat de dierenartsen in de kliniek ons niet eens meer geloofden; we zouden ons vergist hebben in de dekdatum, hetgeen onmogelijk was omdat Holly één maal aan de hand gedekt was. Ze is uiteindelijk pal voor onze neus op een mooie zomeravond binnen 3 minuten bevallen en we hebben Spiritje letterlijk opgevangen toen Holly staand beviel. Ze heeft toen als ik goed reken 387 dagen gedragen.
(Sjeezes, als ik daaraan terugdenk, wat was dat een bijzonder moment maar wat hebben we in spanning gezeten, maargoed het was ook ons eerste helemaal zelf gefokte veulen).

In de papieren van Spirit staat nu dat hij op 8 mei geboren is, in werkelijkheid is hij op 25 mei geboren. Dat komt omdat de Quarter Horse association bepaalt dat het onmogelijk is voor een merrie om zolang te dragen, dus hebben zij gesjoemeld met de datum. Holly is gedekt op 3 mei en Spirit is op 25 mei het jaar daarna geboren, ik bedoel maar, hoelang kan een drachtigheid duren?

Tuurlijk waren we helemaal gek, ik wilde zelfs laten inleiden omdat ik bang was dat het alsnog mis zou gaan en iedereen vergewiste ons ervan dat het haast onmogelijk was dat daar nog en levend veulen uitkwam dus hielden wij rekening met het ergste. Een nee : De kliniek wilde niet inleiden, die zeiden dat er een reden voor moest zijn dat dit zolang duurde. Achteraf is dit het beste advies geweest dat we hadden kunnen krijgen, want Spirit was héél klein en broodmager bij zijn geboorte, moet er niet aan denken wat er was gebeurd wanneer we waren gaan inleiden.

Dus toen Bombita tegen het eind van de drachtigheid liep en begon te kegelen namen wij ons voor om niet te gaan zitten wachten.
Een week vóór de uitgerekende datum belde de buurman ons uit bed, hij had een veulentje zien lopen en dat was Peyo.

Een volle uier zegt niks over de naderende bevalling, pas als de merrie gaat kegelen of parelen , als ze echt begint te druppelen is de geboorte aanstaande. Maar zelfs dat gaat niet altijd op. Heb een merrie meegemaakt waarbij de melk er al 3 weken uitgutste en pas daarna kwam er een veulen. Holly is ook pas beginnen de druppelen zo'n 48 uur voor de geboorte. Bombita ook trouwens.

Succes, maak je niet te moe, het veulen komt er toch wel uit en jouw hulp is waarschijnlijk niet eens nodig, ze kan het waarschijnlijk prima af alleen.

Spannend. Hou ons maar op de hoogte.

Pien

Elzaliene Proost schreef op maandag 12 februari 2007, 21:32:


Ik begon dit topic vanwege het volgende:
Er wordt hier thuis natuurlijk regelmatig aan mijn hoofd 'gezeurd' dat we Izzy (onze super Fjord van 1.38m) door Spirit (Quarter) moeten laten dekken en als ik niet opppas gaat de natuur dit komend voorjaar voor mij regelen
Iedereen hier natuurlijk helemaal lijzig van de geweldige mogelijke combi, maar ik weet het nog niet zo.
Ik twijfel om precies die reden die jij aanhaalt.

Aan de andere kant is het ook makkelijk om de natuur maar haar gang te laten gaan, gunnen wij Izzy een veulen, en zie ik het niet zitten om haar door een Fjord te laten dekken omdat ikzelf een Quartermens ben.
Allemaal afwegingen.

Nu heb ik ooit begrepen dat een mix van koudbloed/volbloed (warmbloed) niet altijd goed uitpakt en tot zware gezondheidsproblemen kan leiden. Er zijn mij verhalen bekend van kruisingen Arabier met Ijslander en die veulens gingen op jonge leeftijd dood.
Het luchtwegsysteem van een Arabier schijnt namelijk iets anders gevormd te zijn dan van een Noordelijk ras.
Noordelijke rassen hebben alles korter, gedongener, erop gericht om de energie en warmte bij zich te houden; dikke vacht, korte oren, kleine neusgaten etc. terwijl Arabieren alles opengooien om af te kunnen koelen, grote wijde neusgaten hebben, dunne huid om warmte af te kunnen geven. Daar ergens is het mis gegaan met die veulens omdat de combinatie vasthouden/afgeven precies de verkeerde was.
Da's altijd in mijn hoofd blijven hangen, ik weet niet wat er nu precies waar van is, en ik vind het ook nergens terug in de literatuur.
Heb het hier al eens eerder aangezwengeld, maar zonder resultaat.
Ik weet dus niet of je zomaar rücksichtslos kunt kruisen omdat je dat als mens zo leuk lijkt.

Overigens wordt BD (Arab) binnenkort gedekt door Ilias (Andalusier) van Eddy.
Dit is een bewuste keuze omdat we graag een afstammeling van deze twee prachtige paarden willen. BD zelf is wat smal en klein en Ilias is een stuk groter en we mikken een beetje op een groter paard.
Maar dit is een combinatie van paarden die erg dicht bij elkaar liggen qua ras. Ik wil een goed en betrouwbaar paard en ik denk dat uit hun beiden te kunnen krijgen, da´s voor ons nu belangrijker dan papieren.

Groet, Pien

van lennep schreef op dinsdag 13 februari 2007, 11:35:


Echt waar? Heb je een link bij de hand? Wil wel eens zien hoe dat uitziet.

4bozzza schreef`:

Ik ben het met je eens.
Ook wij moeten soms een beslissing nemen om een paard te verkopen of weg te geven. Zakelijke belangen spelen daarbij zeker een rol, ik zal dat niet ontkennen. Er zijn momenten dat wij hier zoveel paarden hebben staan dat het financieel niet leuk meer is. Soms ook past een paard niet in de groep, komt het niet mee in de lessen en wie zijn wij om te bepalen dat alleen wij goed zijn voor onze paarden? Er zijn meer mensen die een paard een goed leven kunnen geven, soms zelfs een beter leven dan bij ons. Sommige paarden zijn beter af bij één eigenaar die tuttelt en knuffelt en niet de nadruk legt op rijden. Nu kun je zeggen dat we die paarden dan maar beter niet op zouden nemen, maar realiteit is dat wij paarden een Tweede Kans geven en na een jaar besluiten we hoe en óf we verdergaan met dat paard. Tot nu toe hebben we zonder al teveel problemen nog altijd goede eigenaars weten te vinden waar de paarden een heel mooi leven hebben. De meeste van onze paarden komen vanuit niet al te beste omstandigheden bij ons en wij gaan dan minstens een jaar aan de slag met hen. Ik voel me er beslist niet rouwig om als het beter voor dat paard is om een ander tehuis te zoeken. Natuurlijk alles onder stricte voorwaarden met een heleboel screening enzo. Aan zo´n beslissing gaat ook een heleboel vooraf, zelf heb ik máánden nodig om tot een besluit te komen, en ja, ik kijk daarbij ook naar mijn eigen portemonnee, mijn eigen mogelijkheden-wensen en die van het paard. Ik vind dat je daarin realistisch moet blijven.

Soms ook denk je `Dit paard gaat nóóóóit meer weg`, maar een jaar verder kunnen omstandigheden totaal veranderd zijn dus zeg inderdaad nooit nooit.

Ik kom helaas ook (te)veel paarden tegen waarvan ik denk dat eigenaar beter een ander thuis zou zoeken voor zijn paard ipv vast te houden aan iets wat allang niet meer is: tijd, geld, plek, interesse....

Groet, Pien

4bozzza schreef :

Inderdaad.
Hier regelmatig huilende eigenaren die na lang dubben afstand doen van hun paard, en wat doet paard ? Die heeft alleen maar lol met zijn soortgenoten, vooral als het een ex/stalpaard betreft.

Afgelopen tijd maar één paard met duidelijk heimwee meegemaakt en dat was Casper, de Fjord die van Klaas komt. Die had duidelijk heimwee naar zijn vriendjes, ook omdat hij hier buiten de groep valt. Daar had hij zijn eigen groep, hier wil niemand hem. Toen Roos en Klaas laatst hier waren zagen wij een totáál andere Cas, veel blijer, vrolijker en opener.
Dat heeft wel wat met me gedaan ja. Maar ik kan daar niks aan veranderen. Cas is niet mijn paard en de omstandigheden zijn dusdanig dat hij zal moeten wennen aan onze plek en onze ritmes.
Gelukkig gaat het met de week een beetje beter, maar ik weet heel zeker dat wanneer Cas zou mogen kiezen, hij terug naar de kudde van Klaas zou willen. Dan kunne wij als mens nóg zoveel willen, zo´n paard voelt anders.

Pien

Sieta schreef±

Is het meeste ´houden van´ dieren niet op menselijk egoìsme gebaseerd?

Hoevaak zien we niet om ons heen dat een mens één paard wil houden omdat er (financieel) niet meer inzit, maar dat kuddedier paard staat wel de godsganselijke dag alleen in weide of staklletje, verstoken van contact omdat baaslief moet werken.

Hoeveel ongetrouwde of ongewenst kinderloze mensen nemen dan maar een dier om toch ´iets´ te hebben om voor te zorgen en projecteren vervolgens al hun moedergevoelens op dat dier.
Krijgen ze een relatie of een kind dan is het dier ineens een stúk minder interessant. Zo´n dier vraagt daar niet naar hoor.

Pien

van lennep schreef :

Ja, maar da´s een Haf, die kom je vaker tegen, ik zoek een Fjord/Quarter
Leuke advertentie , wegens tijdgebrek, maar wel al aangereden met 2,5.
Ach, gelukkig kan hij goed springen....

Nelly Boot schreef :

Ho stop !
Ik 'doe geen enkel dier zomaar weg' , dus ik hoop niet dat je mij hiermee bedoelt. Er gaan hier soms heel wat traantjes over de keukentafel als we door een loslaatproces heenmoeten....
Er is altijd een reden waarom je zo'n beslissing moet nemen en zo'n proces kan hier mááánden duren en een paard mag er nooit slechter van worden!!!!

4bozzza schreef :

Dat was Marlies' eerste reaktie toen ze Peyo kocht.
"Tjee", zei ze, "ik geef zo'n man allemaal papieren briefjes en nu is daar ineens een veulen dat aan mijn zorgen toevertrouwd wordt"

Ja, ik merk het, we zijn het wel vaker eens he, Remco

Karin schreef op dinsdag 13 februari 2007, 11:49:


Stel je kruist een Fjord met een Arabier en ze krijgen van beiden de 'verkeerde' genen mee: Een schrikachtig wezen met een enórme plompe dikke wegren-en-op-slot-zet-nek.... (en in Izzy's geval een enórme hanglip).

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 13 februari 2007, 12:39:


Ja, ik snap je.
In dat licht bezien : BD heeft Pools-russische papieren maar is nog nooit in Polen geweest (in NL geboren).
Ben gék op het Arab en Quarterras, maar begin ook sympathie te krijgen voor de Spaanse paarden en zo kan ik een eenmalige mooie tussenweg creëren en een iets steviger nakomeling krijgen van mijn eigen lieffie BD.
Ik ben het verder hartstikke met je eens dat ik het kolder vind dat Ijslanders tegenwoordig moeten uitzien als luxe-ponnies op lange benen en trekpaarden geen trekpaardenuitstraling meer mogen hebben.
Dat rastypische is juist mooi en dat maakt de diversiteit aan rassen zo charmant. Ik zou het niet in mijn hoofd halen een raskenmerk te willen veranderen, zo zonde, daarom al die overwegingen, terwijl een ander maar lukraak loopt te kruisen.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 13 februari 2007, 12:57:


Heb eens gekeken, ik vind de meesten oerlelijk, eerlijkgezegd.
Het wat plompige van de Fjord (en ik mag dat zeggen want ik heb er zelf ook een) vermengd met het ranke van een ander ras.
Er zijn maar een paar exemplaren die ik mooi vind, voor de rest vind ik de verhoudingen bij de meeste paarden niet kloppen:
Ranke lijven met een plompe nek, zwaardere lijven met een dunne nek en groot hoofd, dunne lijven met een zwaar Fjordenhoofd, plomp in bewegen, waar je toch dat ranke van de Arabier qua bouw terugziet, nee, geen ideale mix als je het mij vraagt.

Pia schreef op dinsdag 13 februari 2007, 12:29:


Wij hebben altijd een heel lijstje van namen, maar de uiteindelijke naam kunnen we pas geven als we het veulen gezien hebben en 'zijn wezen, zijn energie' gevoeld hebben.
Klinkt raar, maar in energie moet het voor ons ook kloppen en dan bedoel ik niet temperament he.

Elzaliene Proost schreef :


Ja, als ik écht wil gaan springen doe ik dat met een springpaard, slidings maak je met een Quarter, lange afstanden rijd je met een Arab.
Tenminste zo zie ik het. Zéker rijd ik ook langere afstanden met de Fjord, maar zij komt toch vermoeider thuis dan de Arab, terwijl ze allebei evenveel werken. Ik zie mijn Arab nou weer niet voor een karretje lopen.

Tegenwoordig echter moeten de paarden van veel mensen voldoen een hún plaatje, dat wat zij ermee willen. Moet ik hier een ijslander stops leren maken, omdat baasje dat zo graag wil en paard dat helemaal niet in huis heeft ????
Is baasje het er niet mee eens dat ijslander daar gewoonweg de bouw en de capaciteiten niet voor heeft, is baasje beledigd, gaat ze naar een andere trainer want ze móét en ze zál....

Túúrlijk zijn er uitzonderingen. Toevallig kan mijn Fjord als de beste balkjes draven, maar daarmee maak ik haar nog niet tot een springpaard ?!