Spirithorses schreef op zondag 11 februari 2007, 12:24:

Intillentie!

Leuk om te lezen trouwens, al die dialecten. Als je het ziet staan lijkt het nergens op, als je het probeert uit te spreken, wordt (het meeste ) ineens duidelijk.
Groot verschil dus tussen opname van informatie via ogen of via oren.
Leuk om eens over na te denken in het kader van training.

Veul plezieah met dah raruh cagnavahgedoe tgauwes, en de groetuh van veg bovuh de revieruh!

Annemieke Stuart schreef op zondag 11 februari 2007, 17:39:


Mmm. Gezien het eerste deel van bovenstaande quote is het misschien de moeite waard? Stel dát hij het doet omdat hij maagpijn heeft?

Nelly Boot schreef op dinsdag 13 februari 2007, 12:23:

Nou. Ik peins er niet over eerlijk gezegd.
Tenzij in noodweersituaties van extreme aard.

Eerlijk gezegd begint het hele verhaal wat mij betreft al VOOR de aanschaf.
Het is hier al eerder gevallen, maar als je niet in de omstandigheden of gelegenheid bent om een dier een goed tehuis te bieden en als je niet bereid bent je omstandigheden desnoods grondig aan te passen om dat zo te houden, dan moet je er eenvoudigweg NIET, NOOIT aan beginnen.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 13 februari 2007, 18:16:

Oké.
Maar ook:
1. Paard niet vermoord
2. Paard gelukkig ook niet echt gebroken rug
3. Paard bij Eddy terecht gekomen
4. Paardje loopt vrij en blij in de wei in Belgie
5. Paard nu geen last meer van giftig karakter omdat ze bij goede mensen is (?)

Wat mij betreft:
Eind goed al goed!
(en de verzekeringsjongens een koekje van eigen deeg)

Ja ja ik weet wel wat je bedoelt hoor... tis allemaal niet in orde, maar in dit specifieke geval.... .