e m kraak schreef op woensdag 7 februari 2007, 19:38:


Afgelopen zondag zijn we voor het eerst met ons paard naar het strand geweest.
Op het parkeerterrein kwam ik in gesprek met een man die ook zijn paarden bij zich had. Hij zei gelijk, het zijn buiten paarden, zonder dekens en natuurlijk bekapt.
Vervolgens kwamen we op het strand twee maal mensen met paarden tegen die bitloos reden en natuurlijk bekapten! Echt een leuke ervaring!

Zo zie je maar weer dat steeds meer mensen goed bezig zijn.

Ik heb de afgelopen 2.5 jaar ook een merrie geleased. Ik denk dat het opstellen van een contract noodzakelijk is om meningsverschillen en ruzie's achteraf te voorkomen. Het is duidelijker voor de leaser en de eigenaar en je weet van te voren waar je aan toe bent. Mits het contract goed is natuurlijk.

Zo leaste ik een arabische merrie. De merrie stond op een stoeterij in België. De eigenaar woonde in Zweden en hadden haar alleen om uiteindelijk mee te fokken. De merrie was 3 jaar en nog helemaal groen.
Mijn werd aangeboden haar te leasen. Het was een dure merrie die absoluut niet verkocht zou worden. De afspraak was dat ze met mij naar huis zou gaan en ik haar gehele zorg op mij nam. De eerste twee jaar zouden alle kosten voor mij zijn als een soort 'fee'. Daarna zouden de kosten om en om het jaar door mij en door de zweedse eigenaar betaald worden.

Het voordeel voor mij was dat ik een prachtige merrie had zonder aankoop bedrag en dat ik na die twee jaar alleen om en om het jaar kosten zou hebben.
Het voordeel voor de zweedse eigenaar was dat ze nog steeds eigenaar waren, toch nog een veulen konden fokken en ook minder kosten hadden voor haar zorg. Ook had ze nu persoonlijke aandacht die ze op de stoeterij niet kreeg.

In het contract stond dat ik haar in goede conditie moest houden en op tijd moest ontwormen en vaccineren. Verder niet heel veel. Voor mij was dit alles nieuw en ik was goed van vertrouwen dus vond het een goede deal.

De afgelopen 2 jaar heeft ze bij ons gestaan en hebben we een hoop met haar bereikt. Ze was heel éénkenning en wilde niet eens aangeraakt worden. Nu reden we bitloos door de stad zonder problemen, liep ze zelfstandig de trailer in. enz.

Twee maanden geleden kreeg ik een email van de eigenaar dat ze toch besloten hadden haar te verkopen. Precies toen het hun beurt was om te gaan betalen voor haar zorg.
Ik kreeg de eerste keus en mocht haar kopen voor een bedrag van 16.000 euro. Een bedrag wat ik natuurlijk nooit kan betalen.
Ik had nooit gedacht dat ze verkocht zou worden en ben altijd zo naief geweest om te denken dat ze altijd bij ons zou blijven.

Nu is ze verkocht naar een vrouw in Duitsland.
Na 2 jaar liefde, geld en tijd in een paard gestopt te hebben had ik nu dus niks alleen het gemis van een vriend.

Ik zou dus nooit meer beginnen aan het leasen van een paard maar ben aan het sparen voor mijn eigen paardje.

Door deze ervaring zou ik alles wat er te bespreken valt beschrijven in het contract. De zorg, kosten, als het mis gaat, in de toekomst bij overname, als iemand iets niet over wil nemen, als het paard overlijd enz.. Dat beide partijen niet voor verassingen komen te staan.

Een heel verhaal maar ik hoop dat je er toch wat aan hebt.

Groetjes Fleur

Nils Vellinga schreef op woensdag 16 mei 2007, 22:15:


Het was een behoorlijke harde leerschool. En inpincipe ben ik inderdaad niet aanwijsbaar opgelicht. Dus ik kon er verder ook weinig aan doen. In het contract stond hier verder niks over en het paard blijft toch hún eigendom.

Ik heb inmiddels wel de nieuwe duitse eigenaar opgespoord en haar in mijn beste duits een brief geschreven. Ze heeft gereageed en we mogen in de eerste week van juni bij haar kijken. Dus daar ben ik al heel blij mee. Misschien dat ik die vrouw een beetje kan vertellen hoe wij met haar omgingen en dat we bitloos reden.

Wat ik eigenlijk nog het ergste vind is dat ik een heel erg wantrouwend paard heb laten zien dat mensen te vertrouwen zijn. Nu staat ze bij zo'n arabieren stoeterij waar ze waarschijnlijk weer door de bak gejaagd zal worden met een ritselend zakje om mooi te moeten lopen. Ik ben bang dat ze een bit in krijgt en dat als ze de trailer niet in wilt op hun manier dat ze zal worden geslagen.

Maar misschien valt het allemaal mee...alleen zijn er nog zoveel mensen die denken heel goed te zijn voor hun paarden maar ondertussen niet weten hoe verkeerd ze er eigenlijk bezig zijn.

Bedankt voor de lieve reacties. Dat helpt toch :)

Wij hebben een nieuw paard gekocht. Naarst onze oudere arabier en een shetlanderruintje hebben we nu een twee jarig arabische hengst gekocht. Het oudere paardje willen we eigenlijk niet meer belasten met rijden of andere moeilijke dingen, behalve het maken van wandelingen. Vandaar de aankoop.

Aankomende zondag gaan we hem eindelijk ophalen!!

Hij komt van een pensionstal waar hij het merendeel van de dag op stal staat en waar hij nu nog drie keer per dag een portie biks krijgt.

Wij hebben een redelijk groot weiland waar hij samen met de twee andere op komt te staan. We hebben een warme schuilstal dus over de overgang naar 24/7 buiten ik me geen zorgen. Hij kan naar binnen wanneer hij wil.

Maar hoe kan ik de overgang van biks naar onbeperkt hooi zo soepel mogelijk laten verlopen? Moet ik eerst een zak biks kopen en dit langzaam afbouwen? Of kan ik gelijk stoppen met de biks en overgaan op hooi?

Is het nog aan te raden om een twee jarige bij te voeren met bietenpulp of granen of kan hij voldoende voedingsstoffen halen uit goed hooi, gras en een mineralensteen?
Al weet ik het antwoord eigenlijk wel, toch zoek ik hier nog graag een bevestiging in.

Bedankt!! Groetjes Fleur

fleur schreef op donderdag 4 oktober 2007, 23:39:


Ik ben nog steeds erg benieuwd! Heeft iemand ervaring met de overgang van drie keer per dag biks, naar onbeperkt hoor?

Groetjes Fleur