Nick Altena schreef op woensdag 7 februari 2007, 13:02:


Nick! Je had zeker een mot in je leesbril! Het was niet José, maar Josien die het antwoord gaf over het rechtrichten. En Josien is degene die Michiel en Jur begeleidt, toch?

Els Kleverlaan schreef op woensdag 7 februari 2007, 13:38:


Waarschijnlijk is dit ook de verklaring voor de ringen in de konikhoeven.

e m kraak schreef op woensdag 7 februari 2007, 15:07:


Hum. Ik twijfelde nog over een vraagteken ipv een punt.
God, heb ik nou wel goed gelezen... ik begreep uit dat artikel dat de ringen simpel te maken hebben met de nat- en droogheid van gras. Dat de hoefgroei reageert op hoe nat-ie het vindt. Dat het geen stofwisselings-iets van binnenuit is zoals bij hb.
Jij bedoelt dat de koniks divergerende ringen hebben, terwijl dat onschadelijke grasring-kandidaten zouden moeten zijn, maar dat juist het divergeren wijst op laminitis, terwijl het artikel impliciet niet-divergerende ringen bedoelt?
Wat een zin.

jose schreef op woensdag 7 februari 2007, 15:37:

In het filmpje zie je het paard aan de hand stappen, gelijke passen. In hetzelfde shot wordt eerst een dikke westernpad en dan een westernzadel op het paard gelegd. Het zadel wordt niet eens aangesingeld, dus van slecht passen is nog geen sprake, je kunt het vergelijken met het dode gewicht van bv een zak aardappelen of zadeltassen. Nadat het zadel er alleen maar op ligt, gaat het paard zijn rug spannen en stokkreupel lopen. Maw het gewicht van het zadel is voldoende om rugpijn te veroorzaken waardoor het paard kreupelt.

DeniseV schreef op woensdag 7 februari 2007, 16:48:


Hoeveel kruintjes heb je zelf?!
Men hecht er graag de betekenis aan dat met de hoeveelheid kruintjes de karaktercomplexiteit van het paard toeneemt. Mijn paarden vertonen bv het tegenovergestelde, dus ik vind het allemaal onzin. Linda Tellington Jones niet, die heeft er zelfs een boek over geschreven: "De persoonlijkheid van uw paard."

Mijn hart springt op. Weer eentje gered!
En natuurlijk zijn niet alle hoefsmeden middeleeuwse debielen.
Van klinieken heb ik helaas -door ervaring wijzer geworden- een zeldzaam lage pet op. In ongeveer 10% van de gevallen klopt de diagnose en/of de behandeling. De faktuur klopt altijd voor 100%.

Toen ik met kreupele beslagen Buck bij de kliniek kwam en informeerde of het misschien aan zijn hoeven kon liggen (het lag uiteindelijk aan zijn rug) tilde de da een hoef op en zocht ingespannen. Toen had ze het gevonden: "Dit stukje, dat schijnt nogal eens zeer te doen bij paarden." Ze kneep erin en er kwam geen reactie. "Nee, daar ligt het bij hem niet aan." Het was zoals ik later zou leren, een steunsel.

Hoi Pien,

Ik ben heel benieuwd naar foto's van jullie nieuwe bitloze hoofdstel. Waarin verschilt het van de sidepull?
Om de een of andere reden kan ik niet meer op de testpagina van bitloze hoofdstellen komen. Ik herinner mij dat de sidepull in die test met een loshangende kinriem gemonteerd was. Is het ook werkelijk de bedoeling dat je het zo aanbrengt? Logisch dat dat ruis geeft op het schuimhoofd.

Jolande Weijler schreef op donderdag 8 februari 2007, 12:17:


Wat is NHS? Nationale Hippische Sport?

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 8 februari 2007, 13:17:


Ik heb ook nog een restje staan... ssst!

Spirithorses schreef op donderdag 8 februari 2007, 12:38:


Altijd leuk, dat opwekkende nieuws van Pien! Waarom zou het deze kant op komen, er staat toch oostenwind? Hier is het nog steeds droog en niet wit, maar bok- en bokkoud.

Conrad van Pruijssen schreef op donderdag 8 februari 2007, 13:02:

Hoe zorg jij dan in jouw aanpak dat het paard niet hoeft te zoeken naar het juiste antwoord? Want dat is me nog niet duidelijk. Je vraagt iets, je negeert als ie het fout doet en wacht tot ie het goed doet en beloont dat? Hij zal het niet wonderbaarlijk automatisch al goed doen dunkt me.

Hoe ga je dan bv om met een paard dat opdringerig je jaszakken afzoekt of zijn hoofd aan je schuurt, als je geen nee wil gebruiken?

Ik begrijp niet zo erg waarom het woordje "nee" zo oneerlijk zou zijn. Ik vind "nee" net zo goed een aanwijzing en van hetzelfde gewicht als "geef voet", "pak je halster", "ga 's mooi zakken" of "wachten".
"Nee" betekent: datgene staken wat je doet, gevolgd door een "braaf" als hij dat doet, net zoals er een "braaf" op de overige opdrachten volgt. Ik zie de oneerlijkheid er niet in, maar ik ken dan ook geen parelli of andere methode.

Ja, daar is de sneeuw! WOW!!! Het wordt wit!

Conrad van Pruijssen schreef op donderdag 8 februari 2007, 16:30:


Ik snap um, ik doe het volgens mij al zo!

Voorbeeld: Van de week Cadiz 'geyest'. Yes omdat ik dat woord anders noooooit gebruik en het werkt ook fluisterend.
Ik zie hem weer vaak bekkentrekkend in de bak staan, het lijkt erop dat hij aan afwisseling toe is (nóg meer...).
Hij moest tegen de grote blauwe bal aanschoppen en dan kreeg ie een Yes en een piepklein stukje brood. In het begin zat ie in het luchtledige te meppen zonder een reactie van mijn kant, ook geen nee dus, af en toe toevallig de bal rakend.
Na een paar minuten kreeg hij door dat er een relatie was met de bal, hij zette zijn piekerhoofd op en liep af en toe zelfs even weg om na te denken, zo'n geirriteerd rukje met zijn hoofd gevend. Dan met grote stappen terug naar mij en de bal en weer slaan op de grond. Omdat hij zo'n vooringenomen tiepje is, ergert het hem dat hij het niet onmiddellijk snapt. Het kwartje viel niet helemaal voluit maar ik vond het genoeg voor een eerste keer.

Toen Buck. Bij hem moest ik anders beginnen, want hij is bang van de bal. Elke beweging in de gewenste richting was een Yes+broodkruimel. Bij het horen van de eerste Yes voor Buck keek Cadiz in de verte opgewonden op. Buck ging mondjesmaat yessend naar de bal toe. Ineens kwam Cadiz uit het niets aanstevenen en gaf een ferme schop tegen het ding. Zó doe je dat, gringo!

Clara van der Horst schreef op donderdag 8 februari 2007, 18:53:
Ik bedoel, een paard

Ik ben ervan overtuigd dat je met het uitspreken van een woord een bepaalde energie meegeeft. Sommigen noemen het telepathie, ik denk dat het energie is. Zelfs al zeg je "Klooooi" terwijl je met je gedachten de lading van het woord 'mooi' erbij geeft, zal het paard dit woord ervaren als 'mooi': positief, trots, zacht.
(Soms hoef je niet eens een woord uit te spreken! Dan is de meegestuurde energie al genoeg, je ziet aan het paard dat het aankomt).