jessica schreef op vrijdag, 11 juni 2004, 8:34:

Hoi Jessica,

Wat fijn dat het goed gaat met Fax. Ja dat gevoel wat je nu hebt dat ken ik ook wel. Toen Isabella bevangen raakte 2 jaar terug heb ik ook nooit kunnen achterhalen wat het was. En dat is eng inderdaad, want het kan terugkomen en het kwam ook terug, maar steeds door wat anders. Zo leer je een hoop over de ziekte, maar uiteindelijk ben ik het spoor toch bijster geraakt. Dus ik weet wat je voelt. Makkelijker was als je gewoon wist oh dat is de oorzaak. Maar tja, opletten met voeren dat geldt zowel voor Fax als voor de mijne.
Je bent dus geen zeur hoor in mijn ogen.

Groeten.
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 11 juni 2004, 11:52:


Hoi,
Tjonge wat een vertrouwen hebben jullie toch in de mensheid :).
Ik raad aan gewoon ergens hooi te gaan kopen. Als je geen natuurhooi neemt dan is de kans op JKK klein. Vraag de boer of hij vaker aan paardenmensen verkoopt. Beetje erop vertrouwen mag wel hoor. Ik heb me er voorheen nooit druk om gemaakt en altijd maar hier en daar hooi gekocht en het is altijd goed gegaan op ooit 1 pak na.

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 1:14:

Hoi Ilona,

Ja natuurlijk is het gevaarlijk spul, maar ik weet dat het niet in het hooi zat. Ik schud altijd al het hooi uit in de ruif, maar ook dat wat ik in de stal gooi. "Onkruid" valt dan direct op. Ik haal er alles tussen uit, controleer het en als het "goed" is dan krijgt ze het terug. Als ik het niet ken dan haal ik het er ook al tussenuit. Voor hetzelfde geldt ontneem ik Isabella zo veel nuttige kruiden, maar ja is niet anders. Maar meestal zit er niet veel in of eigenlijk niets. Soms wat duizendblad of zuring, of brandnetel en distels. Maar dat mag. Maar vorig jaar dus heermoes, nou dat kreeg de boer gewoon terug. En 1x had ik natuurhooi en direct JKK erin, dus dat hoef ik niet meer. Ik koop altijd hooi van bespoten en bemest grasland, vandaar ook dat weinige "onkruid".

Nu had ik ooit bijvoet erin. Dat blad lijkt even op JKK als je het ziet dus ik direct al die troep eruit. Ging het wel opzoeken omdat het gevederde blad aan de onderkant zo zilvergrijs was. Bijvoet dus. Eetlust opwekkend! stond omschreven. Nou dat hoef ik Isabella ook niet te voeren (haha), maar geen gif in ieder geval. Dus ze mocht het houden.

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Zat net nog even de filmpjes door te kijken want had ze nog niet allemaal gezien. Zag ik dat Ilona aan de staart van Baladeika trekt en dat deze zo achterwaarts gaat.
Grappige is dat ik dit gisteren bij Isabella heb moeten doen. We hadden een nieuw stoepje gelegd en daar moest ze overheen toen ik haar naar buiten wilde nemen. Omdat ik dacht Isabella te kennen, dacht ik die gaat eerst even bekijken wat hier nu ligt, dus ik laat haar los zodat ze rustig kan gaan onderzoeken. Niet dus, op een drafje ging ze weg richting de grote wijde wereld. Wat stom van mij en wat schrok ik. Want ook het naderende grasveldje liep ze voorbij omdat er volgens haar geen gras op stond en dan restte er maar een ding waar ze heen wilde gaan en dat KON NIET dus ik zag ook maar 1 ding; aan die staart gaan hangen. Haha, het werkte. Ze ging niet achterwaarts, maar ze stopte wel. En nog keurig ook, niet met een boze blik, maar gewoon van "ho ik kan even niet verder". Jeetje braaf paard. Hahaha. Werd dus geen staartsurfen.

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Gisteren weer eens de wekelijkse bijhoudbeurt van Isabella's hoeven aan het doen. Was al wat later en het stikte weer van de vliegjes vooral onder haar buik. Dus ze stond al een hele tijd met haar achterbeen naar haar buik te trappen om ze te verjagen. Tja toen begon ik aan haar linkervoorhoef.
Last van vliegen bleef en terwijl ik bezig was aan de hoef (opgetild), ging ze gewoon door met trappen naar de buik (vliegen) met haar LINKER achterbeen. Ze ging niet op mij hangen.

Dus ze had even 2 benen aan dezelfde kant van de grond!! Hoezo evenwicht!! Iemand dit vaker gezien?
Zeggen ze dat een paard niet kan trappen als je een been optilt. Hahaha dus mooi wel. Maar zelfs aan dezelfde kant dat had ik ook niet zo gauw kunnen bedenken als ik het gisteren zelf niet had gezien en ervaren.

Groeten,
Ingrid

Jessica van Vliet schreef op maandag, 14 juni 2004, 22:34:

Hoi,
Hoelang heb je de hoefschoenen nu al?
Ik had toen Isabella van de ijzers kwam ook last van gevoelig lopen en brokkelen van de hoefwand. Maar met de hoefschoenen aan ging het goed. En ik ben ervan overtuigd dat mede door die schoenen en dus het vele lopen daarmee (want dan liep ze niet gevoelig) er een genezingsproces in werking is gezet. Ben nu een dik half jaar verder en ze loopt goed. Geen gevoeligheid, ook niet zonder schoenen, geen scheuren of happen (hooguit een flapje) en ze kan over iedere bodem heen (ook grind en zo) zonder dat er stukken afschieten. Alleen voor de wagen heeft ze haar "sport"schoenen aan.

Biotine moet je ook langere tijd voeren eer je resultaat ziet.

Groeten,
Ingrid

Hoi,
In de tijd dat ik hier nu op het forum zit, meer nadenk over paardnatuurlijk, mijn pony Isabella van de ijzers heb en op hoefschoenen heb lopen, en met meerdere mensen praat over "natuurlijk houden van paarden" is het resultaat dat ik nu bereikt heb bij andere mensen misschien minimaal, maar het is er al wel.
Eentje heeft besloten haar paard te verhuizen naar een plek waar hij veel en veel meer buiten staat, een andere heeft besloten geen hoefijzers te nemen en als het niet anders kan naar hoefschoenen te willen kijken en weer een ander heeft gisteren zijn 4e pony (van de 5) van de ijzers gehaald (en hoefschoenen gaan weer besteld worden). Dat was er nog eentje van het 4 span (dus hij moet straks echt 4x4 schoenen aan gaan doen).

Nu heb ik een grote paardenkennissenkring hoor, maar toch ben ik tevreden over het tot op heden bereikte resultaat.

Ik had meer willen bereiken, maar ik ondervind ook vaak heel veel weerstand, tegenstand en gesloten ogen en oren. Hoe ondervinden jullie het? Dus het anderen mensen op "paardnatuurlijke" gedachten brengen?
En wat doe je als het echt totaal niet lukt, dat ze je aankijken alsof je russisch spreekt?

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 15 juni 2004, 0:03:

Ja hier heb je wel plassen water, maar ik vertrouw het water niet zo om erin te gaan (blauwalg zit hier nogal veel in stilstaande poelen). Daarbij lopen de kanten meestal niet geleidelijk weg, maar ineens een plons. Stel dat Isabella (die niet zo van waterplassen houdt) nu eens erin springt en niet weet wat ze moet doen? Nee probeer dat in die plassen maar niet uit. Daarbij wil ze ook altijd een slok nemen (althans wel bij regenplassen waar we haar doorheen willen laten lopen), en als het water te vies is om te drinken wat dan?
Er is hier 10 km verderop wel zo'n plas, maar dat is met een gem. van 6 km/u voor de kar en 4 km/u aan de hand wel een heel eind lopen (en dan ook nog terug). Wel jammer want zou het graag eens willen proberen (dat zwemmen dan).


Zwom ze echt of kon ze nog lopen? Kan me indenken dat de bodem ineens weg was en dat ze zich daarin vergiste en dus kopje onder ging. Of andersom, ze zwom en ineens voelde ze wat onder haar hoeven, wilde gaan "staan" en dat lukte niet en floep weg.
Weet anders ook niet.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op dinsdag, 15 juni 2004, 9:00:


Isabella heeft dit aan 1 achterhoef. Alleen wijst de straal daar naar buiten. Ze is ook aan de achterhoef nooit beslagen geweest. Maar deze hoef heeft wel de neiging ook naar die kant scheef te groeien (naar de binnenkant). Dus ik kan bij haar wel die scheve straal verklaren (maar niet waarom die hoef steeds scheef groeit hoor).

Groeten,
Ingrid

sannie schreef op dinsdag, 15 juni 2004, 10:11:
Hoi Sandra,

Ja vooral die laatste zin. Dat denk ik ook heel vaak. Waarom kan ik niet tot die mensen doordringen? Waarom is het zo normaal wat ze doen, terwijl het dat helemaal niet is? Sommige laten hun paarden zelfs onnodig pijnlijden en hebben er geen erg in dat het paard om hele andere redenen chagerijnig of zelfs kreupel is als zij aangeven (bijv. door een drukplek onder het zadel en niet omdat ze ineens teugelkreupel zijn).

Maar inderdaad, voorheen dacht ik ook meer als die mensen, maar sinds ik Isabella heb niet meer. Die heeft mij het meeste geleerd hoe paarden denken, voelen en handelen. Dan deze site daar nog bij en ik heb geleerd dat Isabella "gelijk" heeft en ze niet zo doet omdat ze shetlander (en dus slim in mijn ogen) is. Maar nu de rest nog. Maar ik wilde maar zeggen, alle beetjes helpen en ik heb dus wel al resultaat.

Groeten,
Ingrid

Hoi,

Gisteravond de eerste officiele bijeenkomst gehad op het gemeentehuis voor de ontwikkeling van de industrie tegen Isabella's wei (in de achtertuin dus van mijn ouders). Nu schijnt het zo te zijn dat het terrein met lampen wordt verlicht, vooral aan de achtergevels vanwege veiligheid.

Ik vraag me af wat Isabella hiervan vindt de hele nacht die 1000 watters op haar wei. Weet iemand of dit kwaad kan op het dag/nacht ritme van een paard? Ik wil er nl. wel bezwaar tegen gaan indienen, maar dan moet ik natuurlijk wel wat bewijzen hebben.

Groeten,
Ingrid

Huertecilla schreef op dinsdag, 15 juni 2004, 14:34:

Hoi,
Ik heb geen ervaring met NH mennen, maar wat me altijd verbaasd als mensen voor het eerst gaan mennen of mij vragen of ik wel naar buiten durf met die pony is dat men ervanuit gaat dat een paard ervan door gaat, en dat je dus een noodstop of -rem moet hebben.
Daar heb ik eerlijk gezegd nooit bij nagedacht. En ik handel dan wel als het zover is. Ik heb de mijne gewoon geleerd goed te luisteren en rustig te blijven onder de meeste vreemde situaties. Ik denk dat dat de basis is en niet dat je moet beginnen met remmen op of voor je wagen. We hebben jarenlang geen rem op de kar gehad, nu wel, maar die gebruik ik eigenlijk zelden.

Van de week reed mijn schoonzus mee die gewend is met een touwhalster te rijden (op haar paard). Ze wilde ook eens mennen en ze had helemaal geen druk op de leidsels. Ik vroeg haar dat wel wat meer te doen, want vond het zelf wel wat eng, maar ze kon zo niet rijden vond ze zelf (met druk). Isabella zwiebelde wel wat over de weg, maar het draf commando ging direct en ook weer terug naar stap deed ze zonder inhouden. Bij Halt heb ik zelf al ontdekt dat ik nauwelijks druk op de leidsels hoef te geven. Dus ik denk dat je best zonder bit kunt mennen als je paard maar de commando's kent en altijd braaf reageert.

Mede door mijn schoonzus viel het mij nu pas op dat ik verschillende commando's gebruik voor Isabella. Ik had er zelf helemaal geen erg in. Voor een weg zeg ik nl. KOM en ze zal direct aandraven. Terwijl als ik KOM zeg in het bos, dan gebeurd er niets. Als ik draf zeg gaat ze pas draven. Maar voor een wegoversteek gaat ze met DRAF niet altijd direct in draf en dat is soms wel zeer noodzakelijk. Met KOM doet ze dat wel altijd.
Nooit bij stilgestaan, maar zo is het beestje dus aan dingen gewend.

Maar al die noodremmen en dat soort dingen, zorg gewoon dat dat niet nodig is en ga gewoon lekker rijden zoals je zelf denkt dat het kan. Ik denk dat je bij jullie best zonder bit kunt gaan rijden.

Groeten,
Ingrid

sannie schreef op dinsdag, 15 juni 2004, 20:01:

Hoi,
Ik blijf erbij dat het NIET kan bij mennen. Maar dan niet zozeer omdat je het je paard niet kunt leren of wat dan ook, maar omdat een paard dat plots op de rem gaat (vanuit flinke vaart) de wagen (burry) in zijn hals krijgt. Je krijgt geheid grote ongelukken. Vanuit stilstand gaat het natuurlijk goed en vanuit stap of sukkeldraf zal ook nog wel gaan MITS je met een broek rijdt. Maar vanuit volle vaart zou ik het nooit durven, geheid dat je paard over de kop gaat of wat je zowel kunt bedenken. Er komt wel een gewicht van zo'n 400 kg ineens tegen zijn achterwerk of nog erger, tegen zijn ingedraaide hals.
En dat is iets waar hier kennelijk niemand aan denkt.

Ik merk het nu al met een drempel of oprit. Voorheen kon Isabella keurig de wagen (lichte) afremmen (kont eronder), maar met de zwaardere wagen en meer personen gaat dat niet, de wagen duwt haar dan weer vanzelf naar voren. Dus moet ik bijremmen.

Maar ik kan me indenken dat als je zonder bit gaat rijden dat de ORS zoals jullie die noemen zeer belangrijk is. Ik heb ooit in het verre verleden ook eens in mijn jeugd op een ongezadeld paardje gereden en zonder hoofdstel of bit of teugels. Hij ging er plots vandoor. Als ik toen dat ORS had gekund had ik niet zo'n smak hoeven te maken als toen .

Groeten,
Ingrid

Huertecilla schreef op dinsdag, 15 juni 2004, 20:02:

Weet ik ja, een rem op de wagen is voor het afremmen van de kar zodat deze niet over je paard/pony heen gaat als je heuveltje afwaarts gaat of van galop naar stap moet of zo (en ook als je dus een noodstop moet maken, maar dan meer om je wagen niet over je paardje te laten gaan).
Isabella vind het vreselijk als ik de rem ingedrukt hou voor en kruising als we wachten. Ze staat altijd wel wat te wiebelen en als ze merkt dat dat niet kan, dan wordt ze boos en licht paniekerig, terwijl ze heel rustig wat heen en weer gaat als de wagen wel kan bewegen. Echt supergoed stilstaan kan ze niet, maar tot op heden heeft ze nog nooit overgestoken. Wel eens steigerend voor de wagen omdat ze niet mocht, maar ze bleef waar ze stond. Eng ? Ach tja, ik ken haar he .


Groot gelijk. Heel belangrijk.

Misschien een hackemore of zoiets?
Ik heb wel gehoord dat daar veel meer mensen mee rijden. Is natuurlijk niet echt NH maar wel zonder bit. Of een leren bitje? Ik heb het idee dat dat zachter is maar weet ik niet zeker.

Maar mennen is inderdaad erg leuk. De mijne wordt niet bereden, maar vind het werken voor de wagen echt leuk.

Groeten,
Ingrid

Huertecilla schreef op woensdag, 16 juni 2004, 8:45:


. Heb ik geen verstand van van die benamingen.


Gewicht is exclusief "inhoud" neem ik aan. Onze wagen weegt zo'n 140 kg (niet gewogen hoor, volgens maker tussen de 130 en 160 kg) en wij zelf ook nog eens 160 kg. Broek voor enkelspan altijd nodig is mijn advies.

Veel succes. Ben wel erg benieuwd.

Heb het ooit met Isabella geprobeerd (normaal stalhalster met touwen), maar dat was geen succes. Ze deed het 2x goed en ontdekte toen dat ze net zo goed haar eigen gangetje kon gaan. Haha wel grappig, maar niet handig.

Groeten,
Ingrid