Corine van de Vorst schreef op donderdag 8 februari 2007, 9:40:
> Hoi Hoi
>
> Ik heb sinds 8mdn een 5.5jr Ruin. deze is nu 1jaar aangereden.
> eeen stukje advies.......... En ja de ijzers zijn er al 7mdn af
> en de winterdeken ligt er nu de laatste winter op, verder is
> hij van 4kilo brok (absurt!!) afgebouwd naar 2. We zijn dus
> druk aan de weg aan het timmeren..
Nog effe en dan ga ik de sneeuw in:
Je moet met
elk hoofdstel zowel western, dressuur, springen als gewoon bosklossen kunnen kunnen uitoefenen, ik vind het een fabel te denken dat je voor dressuur een ander hoofdstel nodig hebt als voor springen.
Daardoor worden zaken weer onodig veel te technisch voorgesteld en mensen worden harstikke verkeerd voorgelicht.
Gewoon dikke onzin van bittenverkopers en iedereen lult mekaar maar na. Je communicatie werkt of het werkt niet. Je paard luistert of het luistert niet. Een paard heeft capaciteiten of het heeft geen capaciteiten.
En met de rijder idem dito. Wanneer er hier iemand komt rijden die angstig is ga ik geen bit in de paardenmond hangen om die persoon gerust te stellen, da's nooit nodig, want controle zit ook in je eigen lijf, in je eigen functioneren en dat is meestal waar de rijder aan moet werken, nog vóór ie zijn eigen paard gaat trainen.
(En sjjjjttt.... ze hebben het vaak niet ééns in de gaten dat ze zonder bit rijden, weet je dat ?)
Naar rechts sturen is naar rechts sturen, naar link naar links, ho is ho, achteruit is achteruit.
De 'controle' zit em verder in jouw stukje training, in de communicatie tussen jou en je paard en zeer ook in jouw (ontspannen) manier van rijden.
Als je denkt dat je
bitloos minder controle hebt dat is er iets tussen jullie nog niet helemaal duidelijk. Maar dan zou je met bit precies hetzelfde probleem moeten hebben, kan bijna niet anders.
Ik blijf roepen dat meer 'controle' met een bit tussen de oren van de rijder zit en niet tussen de oren van het paard. Na nu toch al een aantal jaren geheel
bitloos te rijden onder alle omstandigheden kan echt niemand mij meer wijsmaken dat een stuk ijzer in een paardenmond meer verfijnd en controlerend werkt dan een leren riem of van mijn part een touwtje over de neus.
Mijn nogal sterke en zeer voorwaartse kleine Fjord Izzy is niet makkelijk bij je te houden als je buiten rijdt, met name als we gaan draven en galloperen, dan moet je echt wel wat in huis hebben want ze probeert er regelmatig langs te schieten. Eeerlijk is eerlijk, soms moet je echt trekken om haar tot stilstand te krijgen. Maar dat doet ze precies hetzelfde met een bit hoor, echt tot in den treure uitgeprobeerd, het enige wat ze dan doet is haar mond wagenwijd opensperren om zich aan de hulpen te onttrekken en ze kart gewoon door met d'r dikke nek op slot.
Ze is gewoon niet subtiel en dus niet geschikt voor beginners buiten.
Het is een heerlijke ponnie, maar je moet ervoor kunnen en dúrven rijden want ze stopt altijd uit zichzelf na 50 meter als de rest niet met 'r meerent. Dat accepteren wij, sterker nog, dat maakt me weinig uit Zij ís nou eenmaal niet subtiel en dat heeft ze niet in huis óók, maar zij heeft zoveel andere dingen waarin zij super is dat we haar enorm waarderen, oa voor haar enorme werklust en onverschrokkenheid.
Alle vormen van
bitloos rijden gaan via communicatie op de neus (tenminste zolang je nog een hoofdstel gebruikt).
All vormen van mét bit rijden lopen via de mond. Daartussen zijn wel gradaties. Er zijn bitloze hoofdstellen die een wat scherpere neusriem hebben, er zijn er ook met gewoon plat leer, zo is dat ook met bitten (stang, gebroken etc). Maar bij alles komt het erop neer dat je werkt via druk op de neus ipv druk in de mond.
Het voordeel van een side-pull is dat de teugels aan weerszijden van de neus/mond hangen en je zo dus heel basale hulpen kunt geven. Ondanks het feit dat ze hier (PN) niet zo goed uit de test kwamen hebben wij aleen maar positieve ervaringen met een SP.
Wij rijden al een paar jaar met niks anders.
Of dat nu een sprongentje over een boom is, dressuurgerichte oefeningen in de bak, onze lompige Fjord, barrel racen op de heethoofdige Arabieren, buiten, binnen, we gaan hard, of we rijden iets meer 'verfijnd', beginners, gevorderden; iedereen en met
alle paarden !
Ik heb verschillende andere optomingen gebruikt en telkens weer was er sprake van instabiliteit en daardoor ruis, verschuiven (touwhalster) , niet loslaten (Cook hoofdstel) etc.
Waar je je hoofdstel ook koopt, let erop dat het stabiel ligt en ook zónder druk gebruikt kan worden, da's een heel belangrijke.
Dan moet je erop letten dat een neusriem weliswaar aansluit, maar nooit strak zit en hoog genoeg op het hardere gedeelte van de neus.
Een hoofdstel mag nooit aangesnoerd zitten om meer controle te verkrijgen. Verder is het een kwestie van een goede communicatie tussen jou en je paard.
Groet, Pien
Warboel
