Spirithorses schreef op vrijdag 2 februari 2007, 14:23:


Hoi Pien,

Sorry als ik laat reageer maar ik kan niet altijd op het forum zijn.
Ik heb een bench die je kan lenen en ik woon in Eben Emael.
cor.corten@belgacom.net

Mail mij krijg je mijn tel nummer

Böske schreef op dinsdag 6 maart 2007, 15:37:


Hoi Böske
Ik heb zelf ook een veulen en adviseer je eerst haar vertrouwen te winnen. Ik heb uren in de wei doorgebracht zonder iets van haar te willen. Gewoon mijn aanwezigheid moest zij eerst als veilig beschouwen. Ik had een paar brokjes bij me. Na twee dagen ging ik tegen een boom zitten bij haar in de buurt en ze snuffelde aan mij. Ik deed niets en liep toen weg.
Daarna ging ik weer zitten en toen ze weer nieuwsgierig was, want dat zijn veulens, legde ik een stukje wortel voor haar neer. Ze bleef in de buurt en waagde het stukje wortel op te eten. Ik legde meer worteltjes neer en liep weg.
Daarna, na een pauze, steeds iets verder. Op het moment dat ze een stukje wortel uit mijn hand wilde eten zei ik YEP. Daarmee legde ik de eerste aanleg voor de clickermethode die erg zinvol bleek.
Stukje wortel (klein stukje maar) en een woord zeggen dat je in de clickermethode wil toepassen. Uiteindelijk begreep ze als ik yep zei dat ze dan wat lekkers kreeg.
Na een eerste aanraking zei ik het ook en ze bleef staan!
Daarna liep ik weg.
Ik wilde dat zij naar mij kwam en niet andersom. Bij iedere aanraking een YEP en een wortelstukje.
Kwam ze naar me toe dan YEP en een wortelstukje.
Lees een boek over clickermethode.
Na een week kon ik haar hals aanraken, na twee weken haar benen. Nu na drie maanden kan ik haar overal aanraken. Ook het halster aandoen met de clickermethode. Ik wens je veel succes maar geduld is het allerbelangrijkste. Ze moet je kunnen vertrouwen. Doe NIETS overhaast aub
Groet Corinne

Hallo,
Ik heb even een vraagje over mijn veulen en ik hoop dat iemand er een antwoord op heeft.
Zij heeft onder haar buik, ruim voor haar tepels een knobbel. Is dat nu waar de navelstreng heeft gezeten?

Groeten Corinne

Jean Mclean schreef op woensdag 4 april 2007, 10:03:


Nou dan ben ik gerustgesteld. Ze heeft verder nergens last van.
Groeten en bedankt,
Corinne

Hoi Ellen,
Een opleiding van Helicon in Deurne is dat niet iets voor jou?
Er zijn talloze opleidingen rondom paarden en niet alleen om intructeur te worden.
Ik heb eens hun site bezocht dus het fijne weet ik er ook niet van maar het is de moeite waard om eens te bekijken.

Groet en succes

Corinne

Corinne schreef op woensdag 18 april 2007, 21:11:


het is dus instructeur sorry ahum!

Ik wil zelf ooit nog eens een keer een veulen hebben van mijn paard. Waarom? Omdat ik het karakter en de eigenschappen van mijn paard zeer waardeer.
Ik wil ook even reageren op deze topic.
Als de kleine kudde, waarin mijn paard nu staat ,(ze is nu nog een veulen) straks een keer wegvalt, om wat voor reden dan ook, dan laat ik haar niet alleen staan. Een reden om een tweede paard aan te schaffen.........of zelf een veulen te fokken....

Het veulen dat ik nu heb is geschikt voor mijn hele gezin; dat is genetisch bepaald in dat ras. Een Tweede Kans paard vergt ook veel ervaring en tijd.
Een veulen dat in zijn eerste maanden niet goed werd opgevoed of "iets" heeft gemist kan een behoorlijk moeilijk paard zijn. Vergis je daar niet in.
Ik heb het liefst een zeer jong paard dat ik zelf kan africhten.
Het is gemakkelijker een paard iets aan te leren dan iets af te leren. Daar moet veel tijd in gestoken worden. Als je als hobby een Tweede kans paard aanschaft moet je je wel bedenken of je met je tijd ook krijgt wat je van zo'n paard uiteindelijk verlangt.
Met mijn vrije tijd, nu, heb ik ruim voldoende tijd om ons veulen af te richten.
En als ze straks groot is kan mijn dochter er op rijden en dan denk ik dat ik mij persoonlijk meer op mijn gemak voel. Ik vertrouw dan ook mijn paard.
Als wij ooit nog een paard zouden willen dan blijft toch mijn eerste keuze, zelf een veulen te fokken.

Het is een zeer persoonlijke keuze om een veulen te fokken of een Tweede Kans paard aan te schaffen. Je tijd, ervaring, geld en ruimte spelen daarbij een grote rol.

Zo denk ik erover.....Corinne

Ik heb zelf een veulen en ervaar het als een groot plezier, om zo om de dag een half uur met mijn veulen bezig te zijn. (gemiddeld)
Je begint uiteraard met 10 minuten.
Koop een boek over veulens of over een methode over training. Lees veel !!!
Ik wandel in eerste instantie veel, eerst door rustige straatjes, dan druk verkeer,
Dat moet je opbouwen. Iedere keer moet weer anders zijn, de verharding waar je over loopt moet steeds verschillen. Ik zoek alles op wat ik tegenkom. Bitumen, keien, waterplassen, zand, heuvels en zelfs trapjes.
Voetje geven, aan de lijn lopen, nou je kan het zo gek niet bedenken of je kan het je veulen leren.
Ik pas de clickermethode vaak toe. Boek Inge Teblick, een aanrader. Lees veel en laat je veulen opgroeien in een (kleine) kudde.
Poesten etc. alles moet geleerd worden.
Naar mijn mening moet een veulen niet na drie jaar loslopen in de wei en kudde, ineens binnen enkele maanden een rijpaard worden.
Ken je het boek van Emiel Voest? Die heeft ook leuke boeken, en...een veulen training van Conrad van Pruissen is ook aan te raden.!
Kortom, wat je onder het zadel kunt leren, leer je een veulen in drie jaar tijd ook ernaast. Dus grondwerk. Nooit iets forceren en alles zonder dwang.
Dat is mijn motto.

Maar.....weet waar je aan begint want een veulen opvoeden vraagt ook enige ervaring.
Ik doe dit nu voor de tweede keer in 20 jaar maar ik leer nog elke dag weer.
Heel veel succes.
Corinne