Böske schreef op vrijdag 2 februari 2007, 10:00:


Da's goed Böske! En ik zou ook wel graag ooit eens een Albino-mol willen zien, dus als je die hebt?? Als je hooi goed droog is schud je het zand er wel uit...
Vergeet de ........ (verrassing!) VLAAI niet.....

Greetz!

marjolijn schreef op vrijdag 2 februari 2007, 13:04:


Heb de reacties gelezen, voor alle partijen niet leuk als zoiets gebeurd.
Iedereen denkt aan het jochie, wat logisch is. Maar ik denk dat de eigenaresse van het paard ook flink geschrokken is en zich schuldig voelt. Ook al kan ze er misschien niets aan doen....

Monique Meijer schreef op vrijdag 2 februari 2007, 14:49:


Oh Monique, vraag es aan Indy of ze met mij wil ruilen??? Haha... mag zij Senseotjes!
Lekkkkkuuuuuuuur!

Piet schreef op vrijdag 2 februari 2007, 18:18:


Is een steeds moeilijker wordende materie Piet. Als ruiter of begeleider loop je altijd een risico, je zit of loopt naast een levend wezen. Een paard. En dat is nu eenmaal een vluchtdier. Ze kunnen nog zo mak zijn, ze kunnen ook altijd schrikken en precies de verkeerde beweging maken. Zoals Margot al opmerkte, paarden kunnen zelf ook nog nadenken en maken meestal de juiste beslissing. Vaak is het dan ook aan de begeleider en paard te danken dat er niet nog veel meer ongelukken gebeuren.

Mijn ervaring in de grote steden is dat veel mensen zó ver van de natuur afstaan dat ze zich niet (meer) realiseren wat een paard is. En er dus b.v. toeterend achter gaan rijden. Je moet dan al behoorlijk bomproof paarden hebben wil je in de steden veilig kunnen functioneren. Maar dan nóg zul JIJ op moeten letten voor jezelf en je dier...

Hier in Drenthe valt het ook reuze mee. Landbouwvoertuigen nemen heel vaak gas terug en wachten netjes aan de kant totdat jij gepasseerd bent met je paard.
Ik neem trouwens ook altijd de moeite om even m'n hand op te steken en te bedanken.

Toch krijgen ruiters steeds meer commentaar. Dat we 'stof' opgooien als de zandpaden droog zijn.... paarden die poepen op het ruiterpad zijn 'viezerikken'.... terwijl de poepluiers van de zojuist verschoonde nazaat gewoon in de bosjes gemikt worden... net zoals het overtollig lunchpakket. Op een lang bospad, verboden voor gemotoriseerd verkeer, achterna gezeten worden door een auto... met daarin een echtpaar wat woest was omdat ze er niet meteen doorkonden....
Allemaal praktijkvoorbeelden van een overvolle maatschappij, met een steeds lager wordend tolerantieniveau.

Wat doe je? Is een heel goede vraag. Ik ga nog steeds met veel plezier buitenrijden.
En probeer hierin de allerveiligste route te kiezen voor mijn dier en mezelf. Probeer de risico's van waar je naar toegaat van te voren in te schatten en daarop te anticiperen...

Ik denk dat de meeste ruiters zich wel degelijk van de gevaren bewust zijn.
Maar nu nog de 'tegenpartij'....

Wil.

Christel Provaas schreef op zondag 4 februari 2007, 13:25:


Haha Chris... ik druk op reageer en zie gewoon de tekst!! Niks KNIP....

Whaaaaoooooooo.... INTERNETSPOOK!

ElkeW schreef op zondag 4 februari 2007, 20:28:


Volgens mij Elke, worden ze weleens aangeboden op E-bay Duitsland!
En anders laten lassen bij een lasbedrijf? Hekken kopen die er veel op lijken en zelf in elkaar knutselen?
Wij hebben gegalvaniseerde weilandhekken + lint als een rondje gemaakt om toegang de hebben tot alle weilanden... En zo is hier de roundpenn geboren... Functioneert prima!

Succes!

Wil.