beste allemaal,

Een kennis van mij heeft een rijpaard. Dat moet ongeveer 11 jaar oud zijn. Het dier lijdt al jaren aan hoefkatrol. Er is al vanalles geprobeerd. Ook in de diergeneeskundige kliniek van Merelbeke. Soms is het er goed mee, soms ook wat slechter. Maar die hoefkatrol blijft latent een punt van zorg. Het paard is al zijn ganse werkende leven beslagen. Denken jullie dat volgehouden natuurlijk bekappen een definitief einde kan stellen aan de hoefkatrolontsteking?

Voor het overige: leve het natuurlijk bekappen. Van een kritisch probeerder ben ik een enthousiaste overtuigde geworden!

carausios
Roeselare-in-de-Nederlanden

Een vriend van mij wil zijn drie Haflingers van hun ijzers afhalen. Hij gebruikt ze alleen als koetspaarden. Zo spoedig mogelijk volgt hij ook de cursus natuurlijk bekappen. Maar ondertussen deze vraag: zijn er in de overgangsfase dingen waar je speciaal moet op letten als je koetspaarden natuurlijk wil gaan bekappen?

aan Nils Vellinga
Nils,

Nee, het gaat niet over mijzelf maar echt over een vriend. Die echt de ijzers van onder zijn Haflingers weg wil. En echt de cursus wil gaan volgen. Ik heb zelf al de cursus gevolgd in Koewacht, bij Piet Loof. Carausios is de Gallische vorm van de eerst bekende Menapiër: Carausius in het Latijn. Ik woon immers zelf in het land van de Menapiërs. De eerste vermelding van Roeselare zegt het reeds: "in civitate Menapiorum". En onder ons huis steekt een Menapische waterput. Vandaar...

Ik wil overigens luidkeels iedereen danken die geantwoord heeft op mijn vraag over blootsvoetse tuigpaarden. Je krijgt er dat warme gevoel bij dat je niet alleen staat!

Ondergetekende is ternauwernood aan een lynchpartij ontsnapt toen hij zijn nageslacht meedeelde dat hij een muildier wel zag zitten. Reden: de koters beschouwen het kweken van een muildier als ABSOLUUT onnatuurlijk. Daarom is het met een erg beverig stemmetje dat ik jullie nog net durf vragen: heeft iemand onder jullie ervaring met één het kweken en twee het berijden van een muildier? Ik zei een muildier en geen muilezel. Bij een muildier is de hengst een ezel en de merrie een paard. Eén iets geef ik jullie op een blaadje: als het ooit tot een muildier komt bij ons, zal er nooit ofte nimmer één hoefijzer onder getimmerd worden! (doe niet aan anderen wat je ook aan jezelf niet wil, weet je wel)

Als Peter versjes kan schrijven, dan ik ook:

Ei, ei,
het is mei
een vogeltje legt een ei
en ik denk blij
nu komt er weer een vogeltje bij
hiep hei!

Het verband met paarden ontgaat mij wel een beetje moet ik zeggen

Huertecilla schreef op dinsdag 8 mei 2007, 13:32:


hoi, HC,

Van harte bedankt voor zoveel informatie. Je schrijft daar zo uit de losse pols iets van "zoek dan een Sorraia". Zijn die dan ergens te koop? Sorraias interesseren mij immers mateloos als zijnde rechtstreekse afstammelingen van de Iberische oerpaarden

carausios

Peter Donck schreef op dinsdag 8 mei 2007, 21:18:


Peter,

Op dit forum ligt Roeselare in Nederland sinds ik bij het registreren wat àl te driftig op het OK-knopje geklikt heb. Zonder te zien dat we nog een nationaliteitskeuze moesten maken ook. En inderdaad: misschien is dit een freudiaanse lapsus. Want orangist ben ik in hart, nieren, diepst van mijn gedachten en wat dies meer zij. Of beter nog dan orangist: heelnederlander. Twee van onze kinderen heten niet voor niets Winok (van: Sint-Winoksbergen) en Goewaart (vereerd in Arneke). Die beide plaatsen liggen in Frans-Vlaanderen.

Huertecilla schreef op dinsdag 8 mei 2007, 16:01:


Wat ik vragen wou: is het ultieme boek over paarden en DNA al geschreven? (op een manier dat ook een stugge menapiër als ik het kan lezen?)

En nog iets anders: las ik daar niet dat ook (mensen van) Paardnatuurlijk op Equistyle in Damme met een stand zullen staan of wat gaan doen?

Carausios

lieve vrienden al te gader,

Nooit gedacht dat het woord muildier zoveel inspiratie zou losweken! Jullie hebben een ware stortvloed van voorwaar allemaal interessante bijdragen geleverd. Muildier: het woord dat de mensen in de Lage Landen naar hun (electronische) pen doet grijpen. Muildier: des paardenvrienden muze!
Jullie weten (bijna) alles en ik weet niets. En dat is niet eerlijk. Gelukkig kan ik mij via dit forum laven aan jullie aller wijsheid.
Jullie erkentelijke en nu weer in de anonimiteit verdwijnende,
Carausios

Danielle Schuwer schreef op zaterdag 19 mei 2007, 11:25:


Ik begrijp best waar dit goed voor is: voor de bankrekening van de fabrieksdirecteur!

Enige tijd geleden was er hier een discussielijn over hoefkraakbeenverbening. Piet zei toen (met verwijzing naar literatuur) dat bij verbening het lichaam van het paard zichzelf heelt als de oorzaak van de verbening weggenomen wordt. Ik kan dit uit eigen ervaring beamen. Onze (toen 20-jarige) merrie had het verdict "arthrose" gekregen. Na een aantal maanden natuurlijk bekappen reeds verdwenen de symptomen die zij vroeger vertoonde: intermitterend manken, niet willen galloperen, zelfs moeilijk draven of tölten. Ik ben van plan om de veearts nog eens te laten komen om hem naar zijn bevindingen te vragen. Natuurlijk bekappen heeft onze merrie uit het slachthuis gehouden! Maar dat heb ik reeds geschreven op het Paard Natuurlijk forum.

Ik heb zelfs het volgende snode plan gesmeed: als ik ooit van een paard hoor dat aan de slacht toe is in verband met hoefproblemen, vraag ik aan de eigenaar of ik het gratis mag overnemen. Ik bekap het natuurlijk (of: ik natuurlijk bekap het). Wordt het paard weer berijdbaar, krijgt de eigenaar het terug onder voorwaarde dat ie het verder natuurlijk bekapt. Is er geen verbetering (ook natuurlijk bekapte paarden raken ooit wel eens aan het einde van hun latijn) doe ik het naar de slacht en geef het slachtgeld aan de eigenaar. Of vergallopeer ik me met dit idee?

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 23 mei 2007, 20:29:


of... meer paardrijden, in de open natuur! Niets beter om weer op je positieven te komen.

Unartica schreef op zaterdag 26 mei 2007, 12:42:


Is me dat even boffen! Meestal heb je niet zoveel geluk!

Jelina, onze nu 21-jarige dravermerrie liep heel haar leven op ijzers en in de vernieling (hoe heet deze verkeerde grammaticale constructie ook weer?). Nu wordt ze ongeveer één jaar natuurlijk bekapt. Zij had excentrische stralen aan twee van haar voeten. Als je je de hoefwand als een uurwerk voorstelt, dan stond de apex (de top) van de straal op vijf vóór of vijf nà twaalf. Wat zien ik? Hoewel het nog niet perfect is, zijn die beide stralen reeds veel dichter bij twaalf uur stipt gekomen. Ik bedoel: precies in het midden van de hoef.
Piet zal zich herinneren hoe wij tijdens de opleiding in Koewacht hebben staan prakkeseren over wat wij aan die excentrische straal konden doen. Nu weet ik het antwoord: niets. Het zelfherstellende vermogen van natuurlijk bekappen is zo groot dat ook dàt (grotendeels) in orde komt.
Mijn vraag: zijn er nog mensen die hetzelfde ervoeren met een excentrische straal? Of is onze Jelina een alleenstaand geval?
groetjes aan jullie allemaal!