HannahFroukje schreef op dinsdag 30 januari 2007, 16:24:


Ik maak nogal wat buitenritten en vind de koffie met meegebracht lekkers na afloop minstens zo'n hoogtepunt... Ik laat de jongens na de rit eerst even rollen, -dan is er rust int lijf- en bind ze dan vast aan de trailer of aan een boom, ergens op het gras in ieder geval en daarvoor gebruik ik een wat langer dan normaal touw. Dit klip ik vast aan een hoge ring aan het halster (thuis geoefend dat dat een ander gevoel geeft) zodat de kans van erop of erover stappen minimaal is. Eventueel verzet ik paardmans naar een vers grasplekje.

Geertje schreef op woensdag 31 januari 2007, 11:00:

Bedoel je met "mijn kerel" je paard of je man? Wat had-ie?

In het warme seizoen spuit ik altijd af met koud water als mijn paarden bezweet zijn. Dit doe ik niet uit antropomorfisme]">Antropomorfisme">antropodinges maar omdat er op een onbezweet paard minder insecten afkomen en dat is wel zo vriendelijk. Insecten zijn misschien wel natuurlijk, maar ik vind ze ongewenst. Ik heb de indruk dat de paarden het ook lekker vinden, ze lopen in elk geval niet weg.

Op warme dagen komt Cadiz al aanlopen als hij ziet dat ik de tuinslang afrol om de drinkbak te vullen. Hij gaat dan draaien zodat ik hem van alle kanten kan besproeien, snel rollen in het zand en weer vrijwillig terug onder de 'douche'.

Vennyo schreef op woensdag 31 januari 2007, 17:25:


En omdat hij last van zijn darmen had zette hij linksachter niet goed onder zijn lijf?! En na de darmenkuur bleef hij linksachter wat stijf?
Wat is er dan in godsnaam opgelost?
Verdiep je eens in de rijmethode van Antoine de Bodt, dan loopt je paard linksachter echt niet meer stijf! En het is ook nog eens voor gewone stervelingen te begrijpen.

Wat is nou paardnatuurlijk? Ik heb de strekking van de enigszins kromme term Paardnatuurlijk altijd verwarrend gevonden. Het heeft nl weinig met de natuur in de zin van omgeving, bomen, weiland en buiten te maken, maar met de natuur, de AARD van het paard.
"Volgens de natuur van het paard", HC noemt dat "Paardgericht", wat ik een duidelijker omschrijving vind. Ik zal natuur in de zin van Omgeving o-natuur noemen en natuur in de zin van Aard a-natuur.

Toen paarden gedomesticeerd werden is hun o-natuur opgegeven. Domesticeren betekent immers "aan huis houden" en dan is het gedaan met de wijde natuur. De mustangs leven in de o-natuur volgens hun a-natuur. De koniks al in wat minder o maar wel volgens a.

Maar onze paarden leven in een piepklein stukje nepnatuur, een soort o-natuurlijk Madurodam, en daarin willen we rijdend, clickerend en grondwerkend hun eigen a-natuur zo goed mogelijk tot zijn recht laten komen.
Het is onherroepelijk inherent aan domesticatie. Domesticatie gaat gepaard met zeer o- en a-onnatuurlijke dingen als samenwerking met een mens, grondmonsters, ontworming, raaigras, schrikdraad, (schuil)stal, verkeersmakheid, castratie, training, bereden worden, hooi, paddock, hoefonderhoud, lichaamshygiène etc etc. A-en o-onnatuurlijke "mensendingen" waar een paard in de loop der tijd mee vertrouwd is geraakt omdat het de beperkingen c.q. de verrijkingen zijn die domesticatie nu eenmaal met zich meebrengt.

En of je dat met of zonder bit, stokkie, nachtstal, paddock of deken doet, clickerend, parelliënd of volgens de oude schillenboer, vind ik eigenlijk punnikwerk. Maw niet 100% goed of slecht. Belangrijker vind ik het open oog voor de a-natuur van het gedomesticeerde paard.

Frans Veldman schreef op donderdag 1 februari 2007, 16:30:


Wat een absolute larie. Hoe weet jij nou hoe de meeste mensen longeren??? En waarom zouden de meeste mensen dat alleen linksom doen? Omdat ze debiel zijn?! Vreemde aannames hou je erop na. Trouwens, de meeste paarden zijn rechtsgebogen volgens Antoine de Bodt.

Op mensen gaat niemand zitten die verlangt dat ze een oefening rechts en links exact hetzelfde uitvoeren. Mensen komen ermee weg. Probeer eens je naam met je linkerhand te schrijven als je rechts bent. Hooibalen til je altijd op dezelfde manier, via je sterke kant. Omkijken via dezelfde schouder. Een schop tegen de deur met dezelfde voet, nl die die het goed kan. Train jij ook je 'zwakke' kant, zoals we dat van een paard verlangen?
Bijna niemand krijgt problemen met zijn scheefheid zeg je. Dan ken jij niemand met rsi zeker.

Trudy schreef op donderdag 1 februari 2007, 18:43:


Ik heb er een die wel en een die niet omrolt. De laatste probeert het niet eens, alsof hij weet dat het niet gaat. Een keer gebeurde het per ongeluk en toen vloog hij gedesorienteerd overeind. Beiden hebben een prima ruggebruik, dus ik geloof niet dat het iets ernstigs is.

Frans Veldman schreef op donderdag 1 februari 2007, 19:34:


Ik heb erover nagedacht en rationeel gereageerd. Of ik meer heb nagedacht dan jij? kan ik niet beantwoorden, want ik weet niet wat zich in jouw hoofd afspeelt.

Punt 1 Ik heb nog nooit ergens gelezen hoe de meeste mensen longeren, maar dat neemt niet weg dat jij dat wel kunt hebben.
Punt 2 heb ik zelf nooit ervaren ik zie werkelijk iedereen om mij heen zowel links- als rechtsom longeren.
Punt 3 is de ongrijpbaarste. Op basis van logica (ik noem dat aannames) bepalen hoe iets is.
Laat nou juist het meerendeel der paarden makkelijker rechtsom gaan. Omdat het meerendeel rechtsgebogen is, zoals het meerendeel van de mensen rechtshandig is. Dit stelt Antoine de Bodt, die jarenlang dagelijks paarden links- en rechtsom ziet lopen, dus daar mag enige autoriteit aan ontleend worden. Ik vind dus dat de praktijk jouw logica onaannemelijk maakt.


Deze 'overbekende' theorie is niet bekend bij mij. Maar de longerende mens zal wellicht ook zijn verstand gebruiken en niet alleen zijn sterke voorkeur voor bewegingen van rechts naar links laten prevaleren?


Nee nee, dat is toch echt afhankelijk van de 'makkelijke' en de 'moeilijke' kant van het paard zelf, niet van de gewilligheid.

Ik heb idd even nagedacht voor ik het woord 'vreemd' tiepte. Eerst stond er: onnavolgbaar. De beargumentering daarvoor staat in mijn reactie op punt 1, 2 en 3. Ik kan geen enkele herkenning of aansluiting vinden in je aanname en betitel ze dus als 'vreemd'.

Ik haal er AdB erbij omdat hij een autoriteit is op het gebied van rechtsrichten in de paardrijderij, hij heeft zeldzaam veel bewezen sucessen op zijn naam staan. Een soort Ramey of Voest, maar dan op een ander gebied.

Ik ken aardig wat mensen met rechterarm- en -schouderproblemen. De meeste mensen zijn rechts.

Dat hoeft ook niet! Kreupel is de sublimatie van ongelijk belasten. Het kan een beetje tot heel veel, het kan af en toe tot repeterend.

Rsi heeft te maken met eenzijdige belasting en ja repeterende ellende, maar het treedt wel op aan aan de arm die het zwaarst belast wordt, de muisarm, en niet de rustarm.

Ook bedankt!

Monique Meijer schreef op donderdag 1 februari 2007, 12:26:


Dat klinkt alsof er een vos liep, Monique. Toen jij naar de mesthoop liep is de vos waarschijnlijk gevlucht, een beweging/geluid waar Indy weer op reageerde. Paarden ruiken en horen zoveel beter dan wij, en aan een vos hangt een roofdierlucht, een lucht van gevaar. Dat heel wat anders dan dat er een konijn zit!

Paarden reageren heel sterk op roofdieren. Op een buitenrit bleef Buck ineens stokstijf trillend staan, ik voelde zijn hart bonzen en hij wou het liefst wegrennen. Er kwam ons een wandelaar tegemoet met twee honden. Buck is honden gewend en hij schrikt er nooit van. Maar hij staarde naar één van de twee honden, waarvan ik het ras niet herkende. De hond toonde geen interesse in hem, liep gewoon wat rond te banjeren en toch maakte hij Buck doodsbang.
Ik vroeg de eigenaar naar het ras en hij vertelde dat het een halve wolf was. (Ben de naam van het ras vergeten).
Blijkbaar weten paarden feilloos het verschil tussen een gevaarlijk en een ongevaarlijk dier, ook al gedraagt het zich niet gevaarlijk.

4bozzza schreef op vrijdag 2 februari 2007, 10:54:


Ja, dat was het.
Sorry voor de oneliner maar ik kan er niet meer van maken...

Peter Donck schreef op vrijdag 2 februari 2007, 11:21:


Foutje, moet met een c!

www.promollen.com is het.

Michiel schreef op zaterdag 3 februari 2007, 21:46:


Kun je iets van je vermoeden terugzien in de witte lijn, is deze verbreed of verkleurd? De gevoeligheid die opgelost wordt, waar je over spreekt, is hoefbevangenheidd neem ik aan?

Jur krijgt helemaal geen krachtvoer, toch? Buck is bv pas echt van zijn stijfheid (ik noem het chronisch licht spierbevangen) afgekomen toen ik helemaal totaal stopte met krachtvoerr. Op hem had een magnesiumkuur geen effect.

Christel Provaas schreef op zaterdag 3 februari 2007, 22:53:


Niet helemaal gelukt om die censuurplaatjes te omzeilen. Krachtvoerr.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 4 februari 2007, 1:38:


Ze gebruikten een tamme fret, die ze loslieten in de konijnenpijp. Geen wezel.

Cadiz gaat altijd met grote voortvarendheid langs 's heren wegen. Hij wil niet ingehaald worden, zijn plaats is vooraan, daar valt niet aan te tornen. Ook op onbekend terrein marcheert hij met dezelfde voorvarendheid voorop, niet af te schrikken, niet van zijn stuk te brengen. De wereld is van hem. Totdat... er iets op zijn bekende rondje veranderd is. Een schaftkeet verderop in het land, een nieuw geplaatste vuilisbak, een omgezaagde boom.
Woest kan hij erom worden: "PROVAAS! KIJK DAN! ZE HEBBEN HET VERANDERD!!!" en zo staakt hij met dezelfde voortvarendheid als waarmee hij eerst naar voren ging.