http://theclickercenter.com/2004/Panda/index.php
Ik weet niet of deze link al ergens staat, ben een weekend weggeweest en heb een en ander niet gevolgd
Dit is de link naar de site van Alexandra Kurland, een van de grootheden op het gebied van clikkertraining.

@Christel, over geestelijke belasting.
Het grote verschil met een andere manier van training is dat een paard zelf graag wil. Hij gaat op zoek naar de click of de yes, omdat hij weet dat daar een beloning op volgt. Maw, het is de yes die hij wil horen en zal proberen uit te vogelen, wat hij de vorige keer deed toen de trainer yes zei.
Een paard wat gevraagd wordt iets te doen wat belastend is, zal doodeenvoudig weigeren. (zie Shiny is back.) Je hebt namelijk geen dwangmiddelen in handen.
Het "geheim" achter het Panda project is de uitermate subtiele manier van trainen.
Door het doel voor ogen te houden, maar de weg erheen in enorm kleine oefeningetjes te breken, kun je die een voor een aanleren en later samenvoegen, er is dan van geestelijke belasting in mijn ogen geen sprake.
Als je een beetje handig clikkert zal paard al uit zichzelf oefeningetjes gaan samenvoegen, hij weet dat er niks engs aan is en dat de jackpot valt in de vorm van een grotere beloning als hij iets heel goeds gedaan heeft.
Vaak is het zo dat het paard de mens probeert te clikkeren.
Zoveel eigen initiatief toont dat clikkeraars die nog niet goed weten wat ze doen, het moeilijk vinden om hier mee om te gaan.
Hiermee bedoel ik natuurlijk niet het schooien om voer, maar oefeningen combineren en gaan vragen : "is dit wat je bedoelt? Of dit?"
Ik denk dan ook dat wanneer het paard zelf iets graag doet, er van zeer weinig geestelijke druk sprake is.
Niet meer dan dat het zichzelf oplegt.

Mooi voorbeeld van "kleine stapjes" is het filmpje van Eva met Queenie.
Je ziet hoe Queenie haar best doet om de, in haar geval, klik, te horen. Op een gegeven moment wil ze de bal achteruit schoppen en bedenkt zich: "nee! dat werkte niet, ik moest hem aan raken met mijn neus!" Dan hoor ik die klik"
Je ziet ook dat de timing van Eva goed is. Het schoppen vermindert, en eerst raakt Q de bal boven op met haar neus, langzaam zie je het hoofd diper gaan en wordt de zijkant gebruikt en gaat de bal rollen.
Dit gaat echt niet per ongeluk maar wordt getraind, door het zoeken van de neus van Q te klikken op het laagste punt.
Volgende oefening zou kunnen zijn, te klikken als Q een stap richting weggeneusde bal zet, dan na twee stappen, drie enz. daarna weer de baltargetten en wegduwen. Als het "bal achtervolgen" een automatisme is geworden, kun je op richting gaan trainen, door alleen nog te klikken als de bal in de juiste richting gaat.
Zo kun je Q aanleren om een rondje met de bal aan de neus te lopen en nog maar 1 keer te clikken als het rondje voltooid is bij "einde oefening" Die je dan nog weer zou kunnen uitbreiden met snelheid. Alleen nog clikken bij een eerste snelle stap enz.
Het targetten van de bal met de neus zou dus kunnen eindigen in een spectaculair in het rond galloperen met een zwangerschapsbal aan de neus. Waarbij de buitenstaander denkt,"Wat leuk! dat een paard dat kan!" maar waar in feite enorm veel werk in zit omdat elke handeling, elke stap zelfs, van te voren aangeleerd is.

Nog een ander voorbeeld is het traileren van Siny.
Ik had hem, op bovenstaande manier, zo vertrouwd gemaakt met de trailer dat ik hem er op een gegeven moment los, dus zonder touw, achteruit in kon laten lopen.
Ik vergiste me daarna door te denken dat het rijden met de trailer geen probleem kon zijn.
Het rijden had ik namelijk niet aangeleerd en ik begreep in het begin na zijn weigeren niet waar het pijnpunt lag.
Inmiddels heb ik met de hulp van Conrad, op exact de zelfde manier, met hele kleine stapjes dus ( 1 nieuwe toevoeging per sessie) de spanning van het rijden afgehaald en is ook dat geen probleem meer.
Hij "rent" de trailer in en van geestelijke belasting is nmm geen sprake meer.( de reden waarom hij weigerde)
Ik weet wel dat als ik ooit nog een jong paard koop, ik vanaf dag1 begin met zijn training. Natuurlijk zonder het opgroeiproces te frustreren, maar hem wel de kans te geven om af en toe een beloning te verdienen.
Een aai, een kriebel, een Moooooi of een stukje wortel.

Piet
.

Huertecilla schreef op maandag 29 januari 2007, 8:42:


Je hebt mijn naam genoemd, dus reageer ik, welke valkuil je daarmee ook open zet.

Het spreekwoord "zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten" gaat hier volledig op.
Ik wacht nog steeds op je gironummer om een betaling op te storten voor het beantwoorden van een simpele vraag.

Ik vraag me af waarom mijn integriteit en inzet op mensen en daarmee paarden te helpen een andere zou zijn dan die van Frans en Ilona, die je er zo zorgvuldig buiten laat.

"Wiens brood men eet"...... Idioot!

HannahFroukje schreef op maandag 29 januari 2007, 11:22:


Kweenie.... het kan ook zijn dat de vraag door de schrijvers als beantwoord wordt beschouwd en dat daarom de discussie verandert, wat is daar mis mee?
Als het voor de vraagsteller nog niet duidelijk is, vraagt ze gewoon nog even opnieuw.
Een van de hele mooie dingen van dit forum vind ik.
Omdat dan met een vraag die al tig keer eerder gesteld is e.e.a. ook nog interessant kan blijven voor anderen.

Eva Saegerman schreef op maandag 29 januari 2007, 11:33:


Mooi!.
Dat bedoelde ik dus. Tussen de eerste en tweede keer geen klik meer!
Hoe heb je het nu gedaan om haar de bal 2 keer te laten duwen? En duurde dat lang? Voordat ze door had dat je dat vroeg?

Om met 2 paarden in een zelfde ruimte te werken zul je ze eerst aan moeten leren dat ze alleen naar je toe komen als je hun naam roept.
En dat ze "blijven" als ze niet moeten komen.
In het boek van Inge staat een foto waarin ik Shiny aan het trainen ben om in 'zijn mand" te blijven, om hem een vaste plaats te geven als ik even niet met hem bezig ben.
Dit zou je kunnen doen als je met Beereke bezig bent en andersom.
Je bent voor mij een toptrainer als je ze uiteindelijk de bal naar elkaar over kunt leren spelen
Wel uitkijken voor buitenspel he ?

Piet

HannahFroukje schreef op maandag 29 januari 2007, 22:50:

Het enig juiste antwoord Clara!
Lang leve de symptoombestrijding!


Wil je de rest niet weten Hana? Wij wel! Ik wil graag helemaal alles weten over kluisters, kijken of ik ze terecht niet wil gebruiken of dat het toch iets genuanceerder ligt......
Als ik overzichtelijk 20 bijna dezelfde antwoorden op het zelfde vraagje wil lezen ga ik naar Bokt of natuurlijk ruiterschap ofzo....

Piet

Piet schreef op dinsdag 30 januari 2007, 0:46:


Sorry, HannahFroukje is je naam.

Piet

jose schreef op maandag 29 januari 2007, 9:39:


Deze hele site is ontstaan uit onvrede met de traditionele paardenwereld. Vanaf dag 1 wilden "normale" mensen hier niet komen.
Die blijven liever lekker veilig in de wereld van stallen, junkfood, ijzers, bitten, sporen en zwepen. Ze schrijven daar waar ze medestanders vinden.
Om hier te komen lezen en schrijven zal je de moed moeten hebben om toe te geven aan je zelf, dat je je paard jarenlang niet echt geweldig behandeld hebt.
Dat het welzijn van het wezen paard niet "eerst' kwam.
Tja en da's lastig, dat wringt.
Dus kun je dat maar beter smalend afdoen.
Dan hoef je nergens over na te denken.
Totdat je ooit door de dierenbescherming gestopt wordt, als die club eindelijk ballen krijgt.
Voor anderen is het ontdekken van deze site een soort van thuiskomen.
Die kunnen hun innerlijk gevoel gelijk geven, omdat ze eindelijk de weg vinden naar een beter leven voor hun paard omdat ze lezen en gaan ervaren, dat alles anders kan.
Laat mij maar bij dat "kleuterklasje" horen.
Kleuters staan open voor alle nieuwe indrukken en hebben geen rugzak vol met keiharde, dieronvriendelijke inzichten en gewoontes, die ze maar niet kwijt kunnen raken.

Piet

jose schreef op dinsdag 30 januari 2007, 9:55:

Is hetniet juist daar waar ze leren rijden? En met een paard "omgaan"?
Ja, ik heb zelfs maar 1 les gehad. :) Voldoende om te weten dat ik het zo niet wilde.
Ook toen ik western ging rijden ben ik er 4 voorbij gelopen voordat ik er eentje vond, die een klein beetje aan mijn eisen mbt diervriendlijkheid tegemoet kon komen.


Hier verschillen we dus ook van mening.
Je weet er blijkbaar niet meer, maar ik kan er nog wel een paar noemen hoor!

Laat ons nou maar fijn het kleuterklasje zijn Jose, want ik stelde dat kleutertjes geen rugzak hebben,niks hoeven weg te stoppen, maar open om alles te leren wat niet met misbruik te maken heeft. Gelukkig komen er steeds meer kleutertjes.

Piet