Frans Veldman schreef op zaterdag 27 januari 2007, 22:14:


NEEEEEEEEEEE

Verdomme zeg, nu wordt ik echt kwaad. Als ik me ziek had gemeld of vertikt had te gaan werken, dan kon meneer de baas doodeenvoudig met 1 enkele brief aan weet ik veel wie van de wet enorme dikke boetes van mij loskrijgen.
Denken jullie nou dat ik als een jankend meisje maar af heb gewacht en braaf heb gedaan wat hij wou? NEE! Ik heb overal informatie ingewonnen, heb een dure advocaat erbij gehaald EN IK HAD GEEN POOT OM OP TE STAAN. Ik had GEEN mogelijkheid om eronder uit te komen zonder ENORME financiele consequenties die ik absoluut NIET dragen kon.

Of is mezelf diep in de schulden storten jullie idee van vrijheid? Zodat ik die 4 weken niet hoefde te werken maar wel nog een jaar of 10 a 20 elke maand mezelf blauw moet betalen. Lekkere keuzes, lekkere vrijheid.

Sorry hoor, maar hier wordt ik dus echt boos om! Jullie weten het allemaal mooi te vertellen, maar de wetgeving en de CAO die voor mij op dat moment gold was gewoon zwaar klote en daar is niets van vrijheid aan. De baas had alle rechten en kon mij zo zonder bewijzen op van alles pakken. En als je het niet geloven wilt, dan mag je de CAO hebben en mijn advocaat spreken en ook mijn complete financiele mogelijkheden bekijken. Misschien dat je dan een beetje beter kan beoordelen hoeveel zogenaamde vrijheid en keuze ik had.

Karin

Als je dat kiezen noemt, dan heb ik echt een hele andere definitie van vrijheid. Een beetje 20 jaar van je leven opofferen voor zo'n zak, je mogelijkheid om kinderen in een financieel fatsoenlijke situatie op de wereld te zetten enz.
Nee ik vind dat geen vrijheid.
Als zij dat wel vinden zal ik de advertenties voor ze in de gaten houden, gaan zij dat maar lekker zelf doen. Ik onderteken niets meer zonder ontslagregeling erin, dát vind ik pas keuzevrijheid!

Groetjes Karin

Waarschijnlijk wel ja, al moet ik oppassen, want mijn moeder werkt nog voor hem en ik wil geen negatieve dingen voor haar veroorzaken.
Punt is gewoon dat werd gedaan alsof ik voor een paar rotcenten (en god wat wordt je slecht betaald bij zulk werk!) ben gebleven en als naief kindje nu aan het klagen ben. En zo is het niet.
Maar goed, laten we erover ophouden, het is totaal OT en ik ben gelukkig van die zak af en op een veel leuker punt in mijn leven aangekomen. Volgende week weer sollicitatiegesprek en nu weet ik in ieder geval een belangrijk punt in het contract

Groetjes Karin

Leuk verhaal en inderdaad het werkt. Ik clicker de pagegaai hier ook en ben nu aan het trainen voor Free Flight. Of ik haar ooit echt buiten durf te laten vliegen weet ik niet, maar het trainen is al heel leuk en ik wil in ieder geval in hele grote binnenhallen gaan vliegen. Van het voorjaar ga ik op zoek naar een locatie hier in de buurt.

Voor het eerst dat ik het jammer vind dat ik bij mijn bijrijdadres geen mooie binnenbak heb

groetjes Karin

Potverdrie, ik dacht ook dat ik geen messen slijpen kon. Maar nood breekt wetten dus ik aan de gang en ze zijn scherp! En ikke heb pleisters!

Groetjes Karin

Maar ijslanders mogen meestal best lang bij mama blijven. 6 maanden zeker, maar als je een vroeg veulen bent ook zomaar 7 of 8 maanden. Meestal worden ze in januari pas gespeend en late veulens heeft men niet graag.
En bijvoeren met veulenbrokje gebeurd al helemaal zelden of nooit bij grotere fokkers. Soms in de periode tussen mama en begrazing, maar zeker niet vanaf het begin af aan.

Groetjes Karin

Liesbet schreef op vrijdag 2 februari 2007, 18:54:


Waar ik stage liep was een hengst die ook overal lol mee kon maken. Hij stond gewoonlijk 12 uur per dag op de weide en 12 uur min de tijd dat hij gereden werd op stal. In de wei gooiden we ook oude emmers, takken, pionnen enz. Als je zijn halster te dicht bij het hek liet hangen kon je die ook gaan zoeken. Ik zat er altijd met plezier naar te kijken
Meestal had ie iets als een emmer snel stuk en dan vermaakte hij zich nog uuuuuuuren met een stuk ervan.
Aan het halster wou hij ook altijd het touw een stuk vast. Vast in zijn vorig leven hond geweest!

Groetjes Karin

Wat er ook gebeurt, na 4 jaar pijn en gevoeligheid moet er héél snel iets gaan gebeuren. Als (tijdelijk) op ijzers zetten het dier pijnvrij krijgen, dan vind ik dat in dit geval zeer het overwegen waard. Zeker ook gezien het mentale effect (na vier jaar heeft ie geleerd dat lopen zeer doet) en het effect op spieren ed.
Al de opties die jij noemt ook Piet, maar wel snel en ik zou een stukje pijnbestrijding (tijdelijk) ook niet verkeerd vinden. Vier jaar pijn is vier jaar te lang!

Groetjes Karin

Tijdens stage hadden we een kruising arabier-ijslander in training. Eigenaar was er hélemaal weg van, maar ik vond het niet zo'n succes. Qua gezondheid wel, was een normaal paard, geen problemen ergens mee. Ik vond het voornamelijk geen succes omdat het dier qua uiterlijk net een arabier was (ook de neusgaten en huid), niet tölten kon en niet zo'n fijn karakter had. Al kon die aan het laatste ook niet veel doen als typisch gehouden hengst Ik liet hem vaak als laatste "luchten" en dan vergat ik hem per ongeluk expres. Werd ie mooi pas een paar uur later binnen gezet. Dat deed hem gelukkig wel een beetje goed.

Groetjes Karin

Hoi Lilian

Ik heb niet dezelfde soort problemen (ik heb geen paard namelijk), maar ik zou in plaats van tijdsbeperking bij het grazen voor strookbegrazing kiezen. Op is dan op. Natuurlijk moet je dan oppassen voor te kort afgrazen en zand binnen krijgen via de wortels. Goed opletten hoe lang ze over het strookje wat je gegeven hebt doen en ze dan weer terug halen en op de paddock. Zo geef je je paarden toch ruimte en gras, maar heb je meer controle over de hoeveelheid.

(strookbegrazing houd in dat je een verplaatsbaar hekje neerzet en die elke keer een beetje opschuift voor een strookje vers gras)

Groetjes Karin

Ik ben vorige winter in Burgers geweest en daar staan de zebra's de hele winter in een loopstal van pak hem beet 20 bij 20 (en dan schat ik denk ik al heel ruim). 1 harde ondergrond, wat plukken hooi en een bak water. That's it.
En das in het nieuwe gedeelte van de dierentuin.

Groetjes Karin

Punt is gewoon dat het geen zin heeft om bij elke vraag die gesteld wordt te gaan roepen dat alles in het grijze gebied geen zin heeft. Met grijs bedoel ik het gebied van je paard in gevangenschap houden en erop rijden.

Als je stelt dat zwart het 23 uur op stal houden van je paard is en trainen voor topsport en wit het in echte vrijheid laten leven van een paard is, dan zitten daar heel veel nuances tussen. Dat grijs grijs blijft en nooit of te nimmer wit kan worden is duidelijk, maar ook in het grijs heb je lichter of donkerder grijs.

HC begint steeds vaker te roepen dat het toch allemaal geen zak uitmaakt, wánt we rijden op een paard dús is het toch allemaal bullshit om het zo goed mogelijk te willen doen. Misschien bedoelt hij het met al zijn dure woorden en verwijzingen anders, maar zo komt het op mij en ik denk vele anderen over. Als hier iemand vraagt naar hoefonderhoud helpt het niet om te zeggen dat het toch alleen maar compenseren is. Ja natuurlijk is het compenseren, maar hoe beter je dat doet, hoe beter voor het paard. En dat naast het "frobelen" gestreeft moet worden naar zo optimaal mogelijk leefomstandigheden is ook niet iets vreemds op dit forum. Elke week komen er vragen naar bodemsoorten, formaten en ideeën voor paddocks en weides langs. Omdat mensen heel erg proberen het zo goed mogelijk te doen.

Ik, als simpel en blond meisje, zonder enige ambitie om geleerd en slim te worden begrijp jullie en dan voornamelijk HC niet. Jou Egon snap ik meestal niet omdat je vaak anders denkt als mij, wiskundiger, met termen die ik niet ken en begrijp. Maar jou principes snap ik tenminste nog. HC snap ik gewoonweg niet. Die doet aan de ene kant zijn uiterste best het zelf zo goed mogelijk te doen met zijn paarden. Levensomstandigheden, voeding, kuddesamenstelling, rijden en voorbereiding daarop worden zeer nauwkeurig uitgedacht om het paard een zo goed mogelijk leven te bieden. Maar hier op het forum gooit ie de meest ingewikkelde bronnen, oude boeken en dat soort dingen in de groep en roept ie dat het allemaal toch maar compenseren is. Zoals ik hem de laatste tijd lees kun je hier in NL net zo geod je paard in een box zetten en beslaan, want het kan hier toch weinig beter. Misschien bedoelt ie het anders, maar zo komt het op mij over. Geen behulpzaamheid minder inteligente en onderlegte mensen te helpen, maar veel moeilijk gepraat.

En tja, het is wel vaker gezegd, maar als jullie over "ons" praten als debielenniveau enzo dan wek je geen positieve gevoelens op. Ik ben niet zo slim en ik heb ook geen ambitie heel slim te willen zijn. Ik wil gewoon van paarden genieten omdat ze zo leuk zijn, that's it. Dat maakt mij geen debiel en geen enkele ander die zijn hobbie op die manier beleeft. Misschien helpt het ook als dat idee een beetje verandert...Want deze debielen willen echt wel leren en echt wel zo goed mogelijk voor hun paard zijn, maar dat wil niet automatisch zeggen dat ze moeilijke termen zitten bestuderen en dikke boeken gaan lezen. Niet iedereen vind dat leuk, niet iedereen kan dat zo goed. Dat maakt iemand nog niet debiel.

Groetjes Karin

Ik heb laatst een van mijn verzorgpaarden bekapt, de hoefsmid kwam de andere voor beslaan. Hij vond dat ik hem prima bekapt had, maar wilde nou toch wel eens weten waarom ik dat anders noem dan hem. Mijn antwoord was vrij simpel. Een goede hoef is een goede hoef. Of ik dat nou bekap of u. Alleen ik ben steeds in de buurt om zijn hoefjes gelijkmatig te houden en af te stemmen op zijn leefomgeving en gebruik en u niet. Daar kon hij zich wel in vinden en hij vertrok tevreden, ondanks dat hij dankzij mij voortaan maar voor 1 paardje hoeft te komen in plaats van 2. Zo kan het dus ook!

Groetjes Karin

Onze Charlie is een keurige heer, met zijn grijze pak en rode staart

Ik vond het leuke filmpjes om te zien. Denk ook dat ze het zelf wel oplossen. Misschien als Puzzle in de warmte te weinig rust krijgt even een draadje spannen voor een dag of wat. Dan zal de drukte wel weer voorbij zijn
Ze ziet er goed uit, voor de beschrijving die ik me nog herriner. Ze loopt soepel en ziet er goed uit. En nu ook weer uit de stal en in de wei, je hebt het goed voor elkaar gekregen Ans!

Groetjes Karin

Feng schreef op dinsdag 17 april 2007, 12:43:


Zelfs dat heb ik niet kunnen vinden. Ben nog een week in Duitsland geweest om proef te werken op een stoeterij, maar daar bedachten ze na een week dat een fulltime kracht wel heel duur was eigenlijk...
Nou stelde ik ook wel wat eisen aan het bedrijf. Ik wilde niet in een paardenpakhuis aan het werk, er moesten wel enige zaken op het gebied van paardenwelzijn verzorgt zijn. Maar zelfs als ik bitten en ijzers accepteerde bleef er niet veel over.

Nu werk ik in de schoonmaak Met veel plezier, maar mijn hart ligt bij de paarden. Ik probeer mijn hobby er maar mee te vullen, en wie weet komt mijn kans nog. Ik ben er ook achter gekomen dat je levenswensen wat veranderen als je ouder wordt en een partner hebt Dan wil je toch iets andere huisvesting dan een smerige achteraf-kamer en iets meer dan een hongerloontje. Misschien had ik wel een totaal andere weg bewandelt als single die als enige andere optie weer thuis gaan wonen. Maar ik ben nu ook tevreden, zou het zo weer op dezelfde manier doen

Ik heb overigens hbo-diermanagement gestudeerd aan het van Hall Instituut in Leeuwarden, na de havo.

Groetjes Karin