Piet schreef op donderdag 25 januari 2007, 8:13:


Mooi Piet, prachtig hoe dit op zijn eigen tijd gewoon goed komt.
Die 20 kilo afvallen, jongen bezin eer ge begint.
Iedereen heeft zijn eigen natuurlijke gewicht, mits gezond te eten en veel beweging. Als je dus gezond af wilt vallen, dan kan dit alleen door naar die ezonde kost te kijken en meer te bewegen. Al het andere is nutteloos en frustrerend.

Groetjes, Michiel

Geertje schreef op donderdag 25 januari 2007, 9:50:


Ieder kiest wat hem het beste lijkt of doet uit gewoonte wat iedereen doet. Als je arts bent en je ziet de talloze slaap problemen bij jonge kinderen, dan weet je nu van mij dat die slaap problemen hoogst zelden voorkomen bij kinderen die samen mogen slapen. Doe er maar onderzoek naar velen zijn je voor gegaan. Neem dan als je onderzoek doet geen ouders die hun kind toestaan, na veel huilen en ellende, bij hun in bed te komen. Dat tref je geen ontspannen en tevreden kinderen. Ouder onderzoek is hiermee de mist in gegaan. Ook een goede is draagdoek kinderen te vergelijken met wieg kinderen. De ene is soepel en zacht de andere is vaak als een plankje. Een osteophaat en chiropractor bereiken prima resultaten bij deze baby's en huilbaby's. Ook interessant ... het had ook voorkomen kunnen worden.

En over het moeten ... wees maar niet bang daar krijgen we inderdaad genoeg training in, zonder het te vergoeilijken. Krijgen ze genoeg vrijheid, dat is meer een zorg. Mijn kids hebben buiten ons huis geen enkel probleem met moeten. Ze zijn me veel te braaf zelfs,

Groetjes, Michiel

Huertecilla schreef op donderdag 25 januari 2007, 11:14:


Zelfs alleen emailbrieven naar de partij voor dieren,
zou al een makkelijke hulp zijn om dit thema te beinvloeden.
Elke druppel helpt immers, het bewustzijn te voeden.

Michiel

Clara van der Horst schreef op vrijdag 26 januari 2007, 9:24:


Dat denk ik ook, wel is het zo dat als deze paarden wel bereden zouden
worden op asfalt, gewoon zo als het hoord met een geleidelijke gewenning. Dat ook hun hoeven zich daaraan aanpassen. Zonder dat er dus bekapping nodig zou worden.

Groetjes, Michiel

jan seykens schreef op vrijdag 26 januari 2007, 10:11:


Geen monocultuur, noch de wei noch asfalt, dan komt het goed, ook met die steunsels.

We kwamen onderweg een terras tegen met kleine ronde kiezels. Daar heb ik Jur even op gehad. En hij stond daar heel relaxt met zijn gevoelige voeten, geen enkel probleem, hij liep er beter op dan op straat. Toch wel bijzonder vond ik.

Groetjes, Michiel

e m kraak schreef op vrijdag 26 januari 2007, 19:06:




Dat kun je óók natuurlijk noemen, dat je het lef hebt om te doen wat nodig is.
Niet alleen die stallen en ijzers afbreken maar ook een paradijs paddoc creeëren. En daar zijn we het allemaal over eens, hoe zit het echter in de praktijk????

Mijn paard wordt staat op een stallings adres en ik ben al blij dat hij nu buiten mag staan, inplaats van in de stal net zoals de rest. Voorzichtig aan komen er hier wel veranderingen, deze winter krijgen we al veel meer medewerking met alles dan vorige winter.

Hoe is het bij de anderen?
Vanavond vertelde Josien me over een van haar paarden waar ook al jaren geen onderhoud bij nodig is. En de steunsels vroeg ik, wel die slijten wel op de kiezels zij ze.

Groetjes, Michiel

Clara van der Horst schreef op vrijdag 26 januari 2007, 17:44:


Voor mij bestaat er niets anders dan vrijheid, maar goed dat is een ander verhaal. In vrijheid kiezen we altijd dat, wat het meest gerieflijk en gezond is, voor ons, op dat moment. Als een baas vervelend gaat doen, dan nemen de meeste mensen ontslag zodra er iets op hun pad komt wat beter lijkt.


Soms denken mensen "ik kan niet weg", in werkelijkheid kunnen ze wel, alleen willen ze dat niet omdat de balans van voor en nadelen nog even doorslaat naar de voordelen. En zo hoort het ook, dat is vrijheid.

Een paard reageerd ook zo. Jur dacht vanavond, Jipieee even dol door draven en dan een galop richting huis. Ik zette een wending in en zo stond hij plotseling alleen met zijn plan. En alleen zijn is is erger dan de lol die hij in gedachten had. Zelfs mijn paard maakt hierin een vrije keuze. Voor wie het wil zien.

Groetjes, Michiel

Karin schreef op zaterdag 27 januari 2007, 15:59:


Sorry dat ik zo doorzaag.
Jij ervaarde geen keuze vrijheid, dus had je het niet.
Wat leverde het op, om die maand nog gewoon door te gaan met werken?

Een ander had zich misschien ziek gemeld en met de tegenwoordige
rechtspraak nog een schade vergoedings kunnen krijgen ook van die chef.
Ik vertrouw er helemaal op dat je, de voor jouw beste keuze gemaakt heb, ook al dacht je geen keuze te hebben.

Groetjes, Michiel