Elke ochtend wordt ik tot mijn grote ergernis lastig gevallen door de hond van een buurman. Dat beest mag gewoon doen wat hij zelf wil, loopt vrij rond en valt iedereen lastig. Hij springt elke morgen met smerige poten tegen me op en de buurman vind hem een boefje; hij is er nog trots op ook. Niemand kan normaal voor zijn huis langs lopen/fietsen, altijd komt dat beest er aan razen en springt zo bovenop je. Ik heb de buurman daar een paar keer op gewezen dat het niet prettig is als je net in de auto wil stappen met een nette broek omdat je naar een vergadering moet en plotseling door een smerige hond besprongen wordt. Hij ziet dat niet zo, zijn hond wil immers alleen maar spelen.
Vanmorgen dacht ik, we draaien de rollen even om, ik laat Indy even lekker haar gang gaan. Zijn hond komt eraan razen, maait bijna een kind van de fiets af, raast om me heen, daarna komt de buurman met zijn standaard kopje koffie in de hand aanslenteren. Zoals altijd komt hij bij me staan terwijl zijn hond werkelijk overal aanzit, tegen mijn bloempotten pist, in de tuin poept en de stal ingaat op zoek naar iets eetbaars. Ik heb Indy lekker volledig vrije hand gegeven, en daar heeft ze grif gebruik van gemaakt. De buurman is van onder tot boven besnuffeld, klem gelopen tegen de muur, in zijn gezicht gelikt en als kroning heeft ze in zijn koffie kopje gelikt en met haar koffie neus een fijne afdruk gemaakt op zijn jas.
Hij mompelde wat dat ze vanmorgen wel erg vriendelijk was en riep toen zijn hond terug die natuurlijk niet wilde komen. Toen de hond weer langs kwam razen, greep hij hem in de nek en nam hem mee naar huis.
Ik denk dat hij nu weet wat ik bedoel.

Monique