Elzaliene Proost schreef op maandag 22 januari 2007, 13:00:

Ik zou wel uitkijken met regen en guur weer.
Mijn eigen paard trok dat ECHT niet, en kreeg toen een soort "koukoliek".
Nou kwam dat blijkbaar ook omdat hij op dat moment in mindere conditie was, maar ik zou er toch niet zomaar van uitgaan dat het altijd maar goed gaat omdat "paarden daar nu eenmaal tegen kunnen". Conditie, gestel en gewenning speelt wel een rol.

By the way, mijn paard bibberde dus NIET, hij viel op een gegeven moment gewoon stuiptrekkend neer (en bleef er zowat in). Toen we hem een deken opdeden werd het gewoon een heel ander paard.

En dat voor een paard dat dus tot dan jarenlang zonder deken buiten stond zonder problemen.

alice de beer schreef op dinsdag 23 januari 2007, 12:51:


***********
Leer lijkt me erg "tegennatuurlijk" voor een paard. Een paard is geen vleeseter, moet volgens mij verschrikkelijk voor hem/haar zijn om een stuk leer in de mond te hebben!

Rijden met een touwtje in de mond zit trouwens ook in het Parelli programma. Hoe noemen ze dat ook weer, Cherokee bridle geloof ik. Ik heb dat toen ook wel us gedaan toen ik het parelli programma nog zo ongeveer volgde. Ik vond dat touwtje niet zo erg vriendelijk, het leek me nogal scherp. Op zich kun je daar dan nog wel wat mee, omdat het dan meer gaat om dat je je paard vraagt om het in vertrouwen te accepteren. Ik heb het dus als een vertrouwensoefening gezien, maar heb het maar een paar keer gedaan omdat ik dat scherpe touwtje om dat kwetsbare kinnebakje gebonden te eng vond.

Nee, dan vind ik een gewoon licht metalen bitje eigenlijk paardvriendelijker dan een leren bit of een touwtje.

Margot van Lare schreef op dinsdag 23 januari 2007, 13:43:
.

***********************
Als ik een leren bit vergelijk met een metalen bit, vind ik een metalen bit sympathieker tegenover het paard. Omdat een leren bit finaal tegen zijn natuur (van planteneter) in is.

Als ik een licht metalen bit vergelijk met een zwaar metalen bit (wat ze doorgaans "zacht" noemen) dan vind ik een licht metalen bit sympathieker, mits je er niet aan trekt.

Als ik een licht metalen bit vergelijk met een touwhalster, dan vind ik het er helemaal van af hangen of je paard zo goed reageert dat je er niet aan hoeft te gaan hangen. Ga je er aan hangen dan vind ik een touwhalster ook niet zo vriendelijk. Kun je beter met een stalhalster gaan rijden dan.

Het hangt dus af van paard, ruiter en situatie. Maar een leren bit zou ik niet snel kiezen.

Geertje schreef op woensdag 24 januari 2007, 10:25:


******************
Michael Jackson hing z'n baby ook over het balkon maar dat werd ook niet zo gewaardeerd . Ik zou daar niet zo snel aan beginnen

Hoe reageren paarden eigenlijk op kluisters? wie heeft daar echt ervaring mee? En welke kun je dan het beste nemen. Zo'n bongel dus maar niet

Af en toe lijkt het me best handig eigenlijk, mits het paard er niet bang / paniekerig van wordt, maar ik zie mijn Arabier daar nog niet fijn op reageren. Voor Neel onze Belg lijkt het me daarentegen ideaal, die zal zich er niet druk over maken, ze zou kunnen eten (haar grootste hobby) maar niet weglopen, dus bij een buitenrit (ooit) met kopje koffie onderweg lijkt het me een prachtig en vriendelijk hulpmiddel en je paard kan dan toch lekker grazen.

Eerder deed ik Torop dan wel aan een touwtje, maar ideaal heb ik dat nooit gevonden, want je zat dn altijd dat touw vast te houden, niet echt relaxed.

Maar hoe zou een paard als een nerveuze Arabier erop reageren?

Een touwtje spannen en de paarden daarbinnen vind ik niet zo handig, je hebt lang niet altijd een ideaal groepje bomen bij de hand, en Neel lacht om zo'n touwjte, die duikt daar meteen onderdoor, eroverheen of als het moet er DOOR heen.

Karin schreef op zondag 28 januari 2007, 6:08:


****************************

Kan me je machteloosheid wel goed voorstellen hoor.
(moest even gezegd).

Nee, een touwtje d'r aan (ook al is het een elastiek) vind ik gewoon te lastig. Ik heb het vaak gedaan maar denk dan toch elke keer: gat , wat LASTIG is dit. Hij loopt namelijk heel veel tijdens het grazen en je zit dan de hele tijd dat touw te verschuiven, er blijft weinig aandacht over voor je kopje koffie en als je even niet oplet zit het touw om je nek of moet je weer andersom gaan zitten. Errug lastig met Torop.

Hij is op zich niet bang voor iets om z'n been, ik heb die level 2 oefening ook wel met hem gedaan van touw om het been binden .... hoewel ik dat nooit echt met een ring doe zoals in de oefening, ik doe het altijd zo dat het met een floep weer los kan (ik neem niet graag een onnodig risico). Dat accepteert hij vol vertrouwen, met de achterbenen gaat dat b.v. ook. Touwen om hem heen, onder hem door e.d. is ook geen probleem, MAAR .... het is wel een paard dat al-tijd op z'n hoede blijft, zou er dan een knal klinken en schrikt hij dan blijft het een potentieel gevaar (daarom zorg ik ook altijd dat het touw niet echt vast zit dat vertrouw ik bij hem niet). Hoe zou dat met kluisters zijn? Of zit dat zo stevig dat het geen zin heeft om te panieken?

Ik vraag me alleen af hoe het voor een in wezen paniekerig paard is om te voelen dat 1 been aan de ander vast zit. Vandaar dat ik graag wou weten wie zelf zijn paard wel eens kluistert en hoe zo'n paard daar de EERSTE keer op reageert.

Kijk, met Neel (belg) maakt me dat niet uit, daar zou ik gewoon een paar keer mee oefenen in de bak en dan is het wel ok, dat weet ik zeker. Maar Torop (arabier) is toch een ander verhaal.

Hoe dat met dat paaltje bedoeld is, .... uhhh ... snap ik even niet . Hoe doe je dat in een bos? Ik kan hem toch moeilijk met een been aan een boom binden . Ik denk niet dat dat erg gewaardeerd gaat worden

PS hem los laten heb ik weleens overwogen, maar hoewel ik eigenlijk niet denk dat hij meteen naar huis zou sprinten is het risico er wel.

Bij een eerder "ongelukje" in het bos met schrik ging hij er in volle galop vandoor richting huis, maar draaide toen TOCH weer om en kwam weer teruggalopperen om toch maar z'n hoofd bij mij te stoppen (ik denk juist omdat hij geschrokken was). Dat ging TOEN goed, maar of dat elke keer goed gaat weet je niet natuurlijk, en blijf dat toch een risico vinden.

Zoals gewoonlijk zou ik haast zeggen, verschuift de discussie van een of andere vraag naar iets heel anders.

Open dan een topic NAAST het originele topic!

Ziet niemand nou hoe irritant dit is? Je wilt iets weten en voor je het weet zit je in een of andere discussie verzeild waar het helemaal niet over GING.

Clara van der Horst schreef op maandag 29 januari 2007, 20:58:


**********************
Kan het a.u.b. blijven gaan over hoe een paard reageert op klusters, of hij er paniekerig wordt of er anders op reageert en NIET over waarom je ze gebruikt. Daar heb ik de topic niet voor gestart.

Clara van der Horst schreef op maandag 29 januari 2007, 21:12:


**********************
(zucht) .......

Ik vind het zelf eigenlijk wel zo netjes gewoon dat een topic gaat over datgene waarvoor die bedoeld was, en niet over heel andere dingen.

Het is toch heel simpel om ZELF een nieuwe topic te starten met een discussie die jij wilt voeren? Is wel zo overzichtelijk ook.

Voordat we nu gaan discussieren over het discussieren .... ik lees dan wel alleen de berichten die gaan over datgene wat ik bedoelde. Ook best.

Piet schreef op dinsdag 30 januari 2007, 0:46:


*************
Nee, even niet, want binnen de kortste keren gaat de discussie WEER over of je je paard al of niet op stal moet laten staan en daar ging het helemaal niet over (en bovendien hebben we dat immers al driehonderdduizend keer gehad toch???)

Het is gewoon elke keer weer dezelfde dingen, terwijl ik alleen maar wil weten HOE een paard (en dan vooral een nerveus paard) reageert op kluisters, of het paard er angstig van kan worden, het eng zou vinden of bijvoorbeeld helemaal niet, of dat ze het doorgaans accepteren omdat ze voelen dat het gewoon toch niet meegeeft die dingen heel andere discussie dus.

Ik wil gewoon graag bij het onderwerp blijven.