Nog een aanvulling, het scheef afslijten deed Jur in het begin ook, en dat was later helemaal weg. Door de zool altijd aan te houden, verdween gewoon dat ik eenzijdig meer weg moest halen.

Al enige tijd hoef ik ook niet meer de teen van de voorvoeten
af te ronden (hoefvorm), dat rechte afslijten en dan ook nog scheef
naar buiten, heeft hij niet meer. Een teken van beter lopen,
al kan het aandeel, niet-meer-grazen, omdat hij op het harde
staat, ook een rol spelen.

Groetjes, Michiel

jose schreef op maandag 22 januari 2007, 11:02:


Het is allemaal enorm opgeklopt en overdreven.
Zaterdag hebben we nog een fijne rit gemaakt van meer dan een uur,
zowel over hard als zacht. Jur stapte soms niet eens van het harde af,
ondanks dat we hem de suggestie gaven. En nee ik ga niet over zijn gevoeligheid heen, we zijn een aantal keren afgestapt als het harde meer dan 20 m. is. Ik doe al een tijdje bijna niets dan kijken, ik laat het ook liever langer groeien. De beslissing voor een hoefschoenen check is er nog niet.
En vrijdag hebben we weer les, kunnen we nog eens samen kijken. Josien bekapt ook natuurlijk, natuurlijk!

Groetjes, Michiel

Margot van Lare schreef op maandag 22 januari 2007, 12:09:


Ja zo gaat dat soms.
Bij ons op stal zijn het afgelopen jaar verschillende paarden weg
gegaan uit de groep van 40 paarden, omdat er niet goed meer mee
gereden kon worden. Heel veel medeleven krijgen die eigenaars/huurders dan. Nu is er iemand (ik dus) die natuurlijk bekapt en die moet er daar direct mee ophouden want dat veroorzaakt elk probleem. Ik zou dus over moeten stappen naar een van hun hoefsmeden, dan is het goed.
Ja zo gaat dat soms.

Mjn stalgenoten hebben een menselijk probleem. En mijn uitleg helpt niets, slecht de resultaten bij Jur zullen gaan tellen. En helaas voor hen zie ik meer in de oplossing van natuurlijk bekappen en gymnastisch leren rijden.

Ik ga verder met Josien en als het nodig is, hoefschoenen. Het ex-spierprobleem en de oplossing daarvan is nog niet eens herkent en gezien door mijn stal genoten. Laat staan waardering daarvoor. "Dat kan immers niet beter geworden zijn, want hij bekapt nog zelf". Goed laten we erover ophouden. Pas als Jur helemaal klachten vrij is geworden, zal het wel stiller worden.

Groetjes, Michiel

jose schreef op maandag 22 januari 2007, 12:35:


Dat maak jij ervan, hij kan niet !!
Je leest wat ik niet schrijf. En dat doe je herhaaldelijk.
We gaan zoveel mogelijk over grasroutes en bij voorbaat stappen we af.
Ja dat testen we dus niet even uit, hij staat de hele dag al op het harde en dat is genoeg.


Ja op het gras is hij super!
Geloof jij die stalmensen die Jur nog steeds niet hebben zien lopen
op het gras?


Ik heb niet veel vertrouwen in hun blik,
die niet eens ziet dat zijn spierprobleem opgelost is en
daardoor hoe veel beter hij al loopt.
Hij zou nog steeds weid lopen, ha ha ha


Dat begrijp je dan verkeerd. Ik heb wekelijks een goed contact met hem.
Hij denkt dat een gewone hoefsmid altijd beter is. Maar laat het over aan
de huurders zelf.




Nou zo vreselijk aardig ben ik niet, ik neem de dingen alleen zoals ze zijn.
Ik maak het anderen niet naar hun zin, en laat me niet onnodig bang maken.
Ook jij herkent en ziet niet dat er een spierprobleem opgelost is, je geloofd liever enkele onbekende stalgenoten dan mijn trainster, die daarin juist gespecialiseerd in is.

Je bent nog even aardig hoor José en je houd van de ondersteen boven krijgen. Alleen denk ik niet dat email en forum je veel over Jur wijzer kunnen maken.

Groetjes, Michiel

Nick Altena schreef op maandag 22 januari 2007, 14:48:


Ik zou het niet beter kunnen omschrijven Nick.
Bovendien de proporties zijn een beetje zoek in deze discussie.

Vanmiddag weer een aardige ritje gehad, waarin Jur met plezier de galop
in gaat. En ook nog met beter beenwerk dan vroeger in deze snelle gang.
De juiste proporties zou zijn als onze blijdschap om zijn vorderingen
gedeeld werd hier en op stal. Hoe fantastisch het is, dat zijn weid beense en trage gang opgelost is, en er nu een heel ander paard staat. Tessel is zaterdag een stuk alleen terug gereden, en hij was moediger dan we hem kennen. Hij is zo vooruit gegaan!

En ja daarbij is hij ook nog gevoelig op het harde, we plagen hem niet en met geduld en wijsheid gaat dat ook wel goedkomen. Die bekapper komt wel of niet, precies op het juiste moment, altijd.

Groetjes, Michiel