Esther schreef op maandag, 7 juni 2004, 18:43:

@Janet: voor het trainen van rugspieren van jonge paarden is trainen met een sulky ideaal.
Is het paard al wat getraind, dan is in lekker mul zand een steil duin op goed voor kracht van rug en achterhand. Let op dattie wel goed opgewarmd is en niet té veel aansporen.

@Jo: dat 'Portugese herderszadel' wordt over het hele schiereiland gebruikt en heet in Spanje Silla Vaquera; koeiendrijverszadel.
Dit zadel is inderdaad wel stijf, maar toch enigzins te torderen. Er zit echter maar één brug is. De dwarsbeugels zijn alleen maar draagvlakken die voor de vlakkere vorm van de schouderbladen en achter de ronde van de lendenen volgen.
Dit zadel heeft als nadeel dat het zwaar is en verder in standaard uitvoering vooral op maat van de vrij kleine maar wel stevige andalusiër gemaakt is.
Wij hebben een dergelijk zadel in een lichtgewicht-uitvoering voor onze oudere merrie die dit type gewend is. Het zit zálig!!!, maar je voelt helemaal niets van je paard, zij dus ook niet van jou en door de vorm kun je alleen met sporen of de bakken hulpen tegen de buik geven. Voor fijner werk niet echt ideaal dus.
Deze merrie is ook verschrikkelijk duidelijk in haar afkeer van de Barefoot. Omdat ze wel makkelijk accepteert dat ik zonder zadel rij vermoed ik dat het vooral de stijgbeugelophanging is die ze voelt.

@Nick: het eventuele (zachte) contact of niet met de ruggewervels maakt voor de belasting daarop door het gewicht níets uit. Bij de Barefoot is de ruggegraad niet vrij, maar wordt dáárdoor niet zwaarder belast. Wél door het niet naar voren en achteren brengen van de last. Dat het zadel voor meer bewegingsvrijheid verder achter de schouder ligt maak dít alleen maar erger; de last komt immers verder van de steunpunten.

Over die paslengte moet je nog een keer nadenken; als de flexibele schouderophanging je in de weg zit, denk er dan aan dat de achterpootjes keurig in een kom zitten en dezelfde meters maken in hetzelfde ritme.
Een paard is ondanks zijn enorme pootlengte niet zo'n bijster snelle renner en heeft een relatief lange zweeffase omdat de rug zo stijf is.
Overigens is de rug níet zo stijf als een lichtmast nee, maar voor een rug relatief gezien wel. Ook is de beweging van het flexibel opgehangen schouder'gewricht' niet te vergelijken met die van de heupen, waardoor vooral torsie van het zadel nodig is.

Verder geef je haarscherp aan wat ik met mijn openingregel al aangaf

@Boomloos in het algemeen: het idee uit de endurance was bedoeld voor hypergetrainde paarden en vederlichte ruitertjes.
Boomloze authentieke zadels hebben allerlei verstevigingen tot houten deelbruggen aan toe om voor gewichtsverdeling te zorgen en deze zijn meestal zwaarder dan zadels met boom.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 8 juni 2004, 0:20:

Capricho vergeten??? Die heeft hier het NH-respect voor mensen, in ieder geval voor mij, er reflexmatig in zitten en dan nóg...
Hij stond ondanks het schrikdraad erover met de bovenste plank van het hekwerk dwars in zijn bek toe hij daar zin in had. Nader voorbeeld, onderweg van picadero naar wei moest hij langs een rol plastic. Er vlak naast flapperde er een meter of wat op door de wind; zet ie er een poot op om er aan te kunnen knagen....
Ja, dit is redelijk normaal voor een hengst die naar een merrie wil. Ze kunnen nog veel, véél, VÉÉL sterkere staaltjes laten zien. Daarom is het zo prettig als een hengst zijn eigen merries heeft waarvan er een stel hengstig blijft worden.

Piet schreef op donderdag, 10 juni 2004, 18:45:


Dit verstekt zijn claustrofobische gevoel. Inderdaad lekker naar je toe lokken. Geef gerust wat lekkers en dan aai je hem zonder te pakken.
Een enkele keer pak je hem wél, maar dan in alle rust en om er een wat langer leidtouw aan het halter haken. Geef hem ruimte.
Raak hem aan en stap weer weg. Laat hem maar lekker wegstappen zodat hij niet het gevoel krijgt opgesloten te zijn.
Door hem vast te houden, te beperken in zijn vrijheid bevestig je hem in zijn idee dat jij gevaarlijk bent.
Veel succes!

Voor wie wel wil maar tegen de prijzen aanhikt:

http://www.naturalhorsesupply.com/index.shtml

De trainingsartikelen maken afgedrukt ook een prima instructieboekje.

O0k een handleiding voor het zelf knopen van een touwhalster en het zelf splitsen van touw staat hier printbaar op.

Veel plezier!!!

kim geyskens schreef op vrijdag, 11 juni 2004, 15:59:

Wij zijn nu met een Parelli-pretpakket bezig en maken daar veel vordering mee. We stappen in zo'n beetje elke valkuil en aangezien je van je fouten moet leren, leren we héél veel Het lezen van deze serie artikels geeft nét weer een iets andere belichting en dat helpt voor ons beeld.

De Parelli-spullen zijn van zeer goede kwaliteit en ook bruikbaar. Zó bruikbaar dat we eigenlijk wel twee setjes willen hebben, doch daar is het me echt te duur voor. Ik maak bijna alles altijd zelf, maar een wortelstok of echt goed trainingstouw blijkt moeilijk. Ik ga dus zo wat bestellen voor onze hengst.
Het verhaal van de paardenharen mecates kan ik me helemaal voorstellen, doch snap niet goed hoe je die aan een touwhalster han hangen. Ga ik vragen.

Ik vind het overigens heel apart om te lezen dat op deze site Xenophon wordt aangehaald en Aloïs Podhasky aanbevolen; ik ben wég van Xenophon en heb beide boeken van Podhasky daarnaast in de kast!

Spirithorses schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 10:40:


Ja, tis toch een goed Nederlands woord ervoor toch?! Ik probeer de rest ook altijd allemaal te vertalen in het Nederlands of Spaans als het geen 'productnaam' is zoals een haquima, bosal of zo. Een 'leadrope', 'rope-halster' of 'pad' zijn in míjn vocabulaire leidtouw, touwhalster en dek bijvoorbeeld en 'follow-up' noemde ik bij mijn puppies altijd 'volg', dus dat doe ik nog.

Met 'bella gaat het geweldig. Die is weer helemaal de baas en vlíegt door het Parelli-programma. Het is heel duidelijk dat ík de beperkende factor ben.
Luna roept heel wat meer vraagtekens op.

Paardenhaar kan je niet elke knoop in leggen en bovendien zit er een soort 'Turkse' prop met een flos aan het halstereinde. Verder vind ik de Parelli-knoop zó verschikkelijk lomp en lelijk dat ik daar een elegantere oplossing voor zoek

Overigens is ons blikveld véél groter dan (P)NH alleen, maar Parelli biedt wél een schitterende methode die we in zelfstudie kunnen doen en dat heeft wel voordelen als de dichtsbijzijnde NH-achtige lesgeefpiepel op 400 kilometer afstand zit. We lopen feilloos en zonder daar enige inspanning voor te hoeven doen tegen alle beperkingen aan , maar op zich werkt de methode gewoon goed. Punt.
Zo, nu weer wat touwhlasters knopen; heb er nog 30 te gaan.... zucht.