Coralie schreef op vrijdag 19 januari 2007, 19:24:



Graag gedaan hoor! Snelle service he, binnen een dag terug Ik bedoelde trouwens niet dat het door het mesje kwam dat hij lastiger is te slijpen, ik had er gewoon langer werk mee omdat hij véél botter was dan de messen die ik normaal slijp. Het is logisch dat het dan langer duurt...

Ik kan het natuurlijk niet 100% uitsluiten dat de messen verschillend zijn qua slijpgedrag omdat het gewoon lastig is om dat exact te kunnen bepalen, er zijn meer factoren die meespelen. Maar het lijkt me echt sterk dat er in dat metaal een verschil zit eigenlijk.

Kan het niet gewoon zijn dat je het lastiger vindt om hem zo vast te houden?

Hoe dan ook: hij is nu goed scherp, ik hoop dat je het nu gemakkelijker vindt om hem zo te houden! Met een bot mes kun je niks...

@Muguet: kan de hoefsmid jou niet voordoen hoe je ze scherp slijpt? Zo nee, dan mag je ze ook naar mij sturen, dan slijp ik ze voor je en doe er een briefje bij, hopelijk lukt het dan wél.

De inhoud van de brief aan Coralie zet ik hier trouwens maar neer, wie weet helpt het iemand. Let wel, het is wel toegespitst op hetgeen in zag bij het mesje van Coralie, voor iemands anders mesje zou ik weleens iets heel andes kunnen zeggen!

*****
Als ik zo naar het mesje keek dénk ik dat je:

a) te weinig druk gebruikte
b) niet lang genoeg doorging

Probeer het eens met wat meer druk, probeer te voelen wanneer het slijpsteentje er echt een goede grip op heeft, je vóelt gewoon wanneer het goed is. Dan zie je er ook metaaldeeltjes afgaan. Uiteraard letten op de goede positie (niet te stijl, niet te vlak).

Een goede graadmeter of je lang genoeg door bent gegaan is de achterzijde van het mesje, daar beginnen dan kleine braampjes te ontstaan. Een soort randje wat een beetje omhoog staat. Als je dat daar voelt, draai je het mes om en zet je het slijpsteentje vlak op het mes om dat randje eraf te halen. Zorg ervoor dat je hem echt vlak houdt, anders maak je het geslepen mes weer bot.

Je kunt natuurlijk heel snel zo’n randje krijgen aan de achterkant van het mes, als je het slijpsteentje er maar stijl opzet. Dit is natuurlijk niet de bedoeling, want dan maak je het mes niet scherp.

In principe geldt dat hoe vlakker je het slijpsteentje houdt, hoe scherper het mes wordt, als je maar lang genoeg doorslijpt.

Heel veel succes!

Ilona

PS Ik heb er een stukje hout (MDF) voor je bijgedaan, dat is erg handig om te controleren of het mes inderdaad scherp is. Probeer dat eens met dit mes, vergelijk het met je andere en slijp de meest botte en kijk of dat goed lukt door daarna weer in het hout te snijden.

*****

Michiel schreef op zaterdag 27 januari 2007, 23:18:


Probeer het eens met grasbrok. Gewoon een beetje, met water mengen. Dat werkt goed, en het is gemakkelijk klaar te maken en het is niet zoet zodat het middel niet erger wordt dan de kwaal... Te koop bij bijvoorbeeld welkoop. Als je er niet aan kunt komen zou ik denk ik nog eerder een heel klein handje gewone biks weken met water en het daarin doen dan met appelstroop en bananen en dergelijke aan de gang te gaan. Maar zoiets als grasbrok is eigenlijk ideaal omdat daar ook geen toegevoegde rotzooi in zit.

Spirithorses schreef op vrijdag 2 februari 2007, 19:22:


Goed zo Pien! Niks mooiers dan zo'n lief diertje redden. Wij hebben Pinky, onze poes, bij een boerderij vandaan. Ik heb haar al meegenomen toen ze nog maar 5 weken oud was. Helemaal tegen mn principes in maar ja, de jonge katjes hadden daar niet zo'n best bestaan en er gingen erg veel dood, dus ik was bang dat zij het ook niet zou overleven. Haar broertjes en zusjes waren allemaal verschrikkelijk wild en schuw (en helaas ook zomaar dood), maar zij was lief en aanhankelijk. Ze zat onder de vlooien en wormen maar ze is nu dolgelukkig dat ze in een huis met lieve mensen en vééééél aandacht woont. Het is dan inderdaad alsof zo'n diertje zegt: "ach toe, neem me mee?"

En ze geven je er zóveel voor terug door alleen maar er te ZIJN, te knorren, op je toetsenbord te lopen, vreemde teksten in het boek te 'typen' als ze zich tijdens het slapen prinsheerlijk omdraaien op je toetsenbord lol! Zich zo te manouvreren tussen de rotzooi op je bureau dat je een stijve arm krijgt omdat je hem niet goed neer kunt leggen. (tsja, moet je je bureau maar beter opruimen he?) In je nek te springen terwijl je iets van de grond opraapt, en dan je haren en oren af te likken. Je aan te staren en als je dan kijkt, dat hoofd al omhoog te doen in afwachting van de aai over de bol, en nóg harder beginnen te ronken.

Sneezy -Pinky's man- en ik doen heel vaak tikkertje en verstoppertje, we racen dan echt t hele huis door, eerst ik achter hem aan en dan hij achter mij. En dan steeds wisselen, tiss echt een maffe en super lieve aanhankelijke kat.

Spinner -hun zoon- gaat áltijd als hij merkt dat we de paarden gaan voeren mee. Ook als het sneeuwt, of regent. Dan hoor je hem wel "mauauauaw" zo van SCHIET OHOP, maar hij gaat pas terug als wij terug gaan.

Ach, katten zijn zo leuk! (met belletjes zodat ze zo weinig mogelijk andere dieren vangen) Succes met Flo! En ik denk niet dat ze wegloopt hoor, en dat je die bench waarschijnlijk niet eens nodig zult hebben, ze weet denk ik wel dat jullie goed voor haar zijn. Is wel mijn ervaring tenminste, maar dat was met katten die gewoon bij ons aan kwamen lopen.

Nils Vellinga schreef op vrijdag 2 februari 2007, 19:49:


Hier gaan ze weg omdat onze -lieve- katten ze vangen.... er is er eentje die rustig vele uren gebiologeerd blijft staren totdat ie 'beet' heeft... Hartstikke zonde want hij lúst niet eens mollen! Wij krijgen de mol als cadeau van hem omdat hij eten van óns krijgt

Vincent Wolf schreef op zondag 4 februari 2007, 13:28:


Uiteraard! Als je me een mailtje stuurt naar ilona@paardnatuurlijk.nl dan verzend ik je een mailtje als de nieuwe data online staan. De nieuwe data zullen vanaf april zijn ivm het nieuwe pakket; dan hoeft niemand nog het oude multimediapakket aan te schaffen.


Dank je wel! Zelf gemaakt ontwerp van ons, dus dat is prettig om te horen als mensen er blij mee zijn

jose schreef op zaterdag 3 februari 2007, 21:20:


Ik heb hem erop gewezen, als tip, iets wat hij kon proberen. Het is namelijk verbazingwekkend zovaak mensen rapporteren dat de gevoeligheid over harde grond, steentjes ed helemaal verdwijnt en dat de paarden echt véle malen beter bewegen. Niet meer stijf, niet meer gevoelig. En dat is absoluut niet alleen bij hoefbevangen paarden. Natuurlijk weten we niet of het inderdaad ook bij Jur helpt, maar dat zal de tijd ons leren. Ik hoop het in ieder geval, en als het zo is moet hij ermee stoppen en kijken wat er dan gebeurt om te kijken of het ook gewoon zonder het magnesium goed blijft gaan.

Tsja ik vond het eigenlijk vervelend om hem de tip te geven juist omdat we het zelf verkopen en ik alles behalve commercieel ben, maar als je dan van steeds meer mensen hoort dat hun paard dat al jaren gevoelig was op steentjes het ineens níet meer is na de kuur, en wél weer toen ze verminderden en níet meer toen ze er daarna weer mee doorgingen... Toen dacht ik dus, ach ik geef hem de tip in de hoop dat het hem helpt.

Nick Altena schreef op maandag 5 februari 2007, 12:21:



In de gevallen waarbij je geen magnesiumkuur mag geven is het allang duidelijk dat het paard een nierprobleem heeft. Het is van toepassing als het paard een heel groot nierprobleem heeft, zo groot dat het niet onopgemerkt kan blijven.


Omdat je anders je geld wegsmijt???

We zijn tégen het onnodig supplementjes voeren, ook als we het toevallig zelf verkopen. Met die zin willen we voorkomen dat mensen het chelaat klakkeloos blijven voeren terwijl het voor dat paard geen nut heeft.



Leek me zo duidelijk dat het geen uitleg behoefde. Maar goed, bij deze dus uitgetypt

Onderstaande mailwisseling ter illustratie van het vreemde advies van vele dierenartsen en klinieken... Ik heb de naam van de eigenaar van het paard weggehaald ivm privacy.

*
1e mail van de eigenaar:
Ik heb vorige week een emmer Magnesium-chelaat, 2,5 kg bij U besteld zou ik dat nog terug kunnen sturen. Ik zou bellen maar kan U telefonisch niet te pakken krijgen. Mijn paard is hoefbevangen en ik had het inmiddels besteld en nu staat mijn paard op de kliniek en vanmorgen hoorde ik dat er niets meer aan te doen is (het hoefbeen is gekanteld) en nu laat ik hem morgen inslapen. De emmer is nog niet geopend en staat er nog net zo, dan dat hij binnen gekomen is. Dan hoor ik dat graag zo snel mogelijk, dan stuur ik hem weer retour.
b.v.d.

**
Antwoord van ons:
Ja, het magnesium mag retour worden gezonden. We zullen het geld, minus
de verzendkosten dan retourneren, geen enkel probleem. het adres waar
het naartoe gezonden kan worden:

Een gekanteld hoefbeen is géén onoverkoombare situatie ook al denkt men
dat bij vele klinieken wél. Heeft u alles op onze website gelezen over
hoefbevangenheid? Er zijn al erg veel paarden geweest die af waren
geschreven, in zouden moeten slapen volgens dierenartsen of klinieken en
bij wie dat uiteindelijk niet is gebeurd en waarbij het paard er gewoon
weer helemaal bovenop is gekomen. Het kost wel tijd en moeite maar als
het nog een niet al te oud en verder gezond dier is zou ik het absoluut
overwegen! Dat een kliniek iets anders beweert, betekent werkelijk niet
dat het ook zo is.

Via onze website bij de links in interactief kunt u op allemaal
verschillende websites ook kijken naar cases van paarden die er door
natuurlijk bekappen en een natuurlijke verzorging weer helemaal bovenop
zijn gekomen. Paarden die waren afgeschreven, met een gekanteld hoefbeen
en soms zelfs een complete sincker.

Ik zou het proces niet altijd doorgaan, niet met ieder paard. Ik kan me
voorstellen dat in laten slapen soms beter is, maar de reden op zich,
een hoefbeenkanteling is, nogmaals, geen reden op zich om dat te besluiten.

Veel sterkte met de keuze.
--
Vriendelijke groet,
Ilona Kooistra
http://www.paardnatuurlijk.nl

***
Mailtje van de eigenaar, op de dag waarop het dier een spuitje zou krijgen:

Hallo Ilona, nou ik heb jouw raad opgevolgd, ben vanmorgen naar mijn eigen hoefsmid geweest en die adviseerde ook zo snel mogelijk de ijzers er onder weg, dus vanmiddag ben ik naar de kliniek gegaan en heb het paard opgehaald en bij thuis komst is de smid geweest en de ijzers zijn er onder vandaan en ook op advies van de smid zoveel mogelijk beweging, dus hij loopt weer buiten overdag en heb hier zelf ook meer vertrouwen in, dan wat ze daar uithaalden, want hij werd daar alleen maar minder, want lopen kon je het haast niet meer noemen hij liep met hele korte pasjes zo slecht was het nog nooit geweest het werd van dag tot dag minder. Nu houd ik de emmer magnesium en begin er morgen gelijk mee. Ik ben erg blij met wat jij mij mailde, want ik heb er al slapeloze nachten van gehad en zag mijn paard al vertrekken. En de smid heeft er ook vertrouwen in die heeft al zo'n 30 jaar ervaring en zegt dat het wel voor 90% goed komt, die heeft ze wel veel erger meegemaakt. Die dierenartsen hebben de wijsheid uit de theorie en laat hij het dan maar uit de ervaring hebben, maar ik dat dan maar opvolgen.
Nou nogmaals harstikke bedankt dat jij even de moeite hebt genomen om mij
een mailtje terug te sturen met jullie bevindingen (leuke site trouwens).
***

Ik ben heel erg blij voor dit paard en deze eigenaar, maar erg bedroefd over het advies van ook weer deze kliniek. Maar deze mevrouw en dit paard hebben gelukkig wél een goede hoefsmid! Zo zie je maar weer dat niet bepaald alle hoefsmeden alleen maar in ijzeroplossingen denken.

Peet schreef op woensdag 7 februari 2007, 21:13:


Ja, ik heb gevraagd of ze ons op de hoogte houdt. Ik zal het hier plaatsen, als er interessante positieve/negatieve informatie komt.

Dit zijn nou inderdaad de dingen waar we het voor doen! Dit maakt het de moeite waard!

(leuk trouwens, dat jullie ook allemaal een goede avond hebben hierdoor )

(dit heb ik op PN geschreven, maar ik bedacht me dat het eigenlijk hier thuis hoort en aangezien er mensen zijn die alleen op HN lezen, zet ik het hier ook nog even neer)

Onderstaande mailwisseling ter illustratie van het vreemde advies van vele dierenartsen en klinieken... Ik heb de naam van de eigenaar van het paard weggehaald ivm privacy.

*
1e mail van de eigenaar:
Ik heb vorige week een emmer Magnesium-chelaat, 2,5 kg bij U besteld zou ik dat nog terug kunnen sturen. Ik zou bellen maar kan U telefonisch niet te pakken krijgen. Mijn paard is hoefbevangen en ik had het inmiddels besteld en nu staat mijn paard op de kliniek en vanmorgen hoorde ik dat er niets meer aan te doen is (het hoefbeen is gekanteld) en nu laat ik hem morgen inslapen. De emmer is nog niet geopend en staat er nog net zo, dan dat hij binnen gekomen is. Dan hoor ik dat graag zo snel mogelijk, dan stuur ik hem weer retour.
b.v.d.

**
Antwoord van ons:
Ja, het magnesium mag retour worden gezonden. We zullen het geld, minus
de verzendkosten dan retourneren, geen enkel probleem. het adres waar
het naartoe gezonden kan worden:

Een gekanteld hoefbeen is géén onoverkoombare situatie ook al denkt men
dat bij vele klinieken wél. Heeft u alles op onze website gelezen over
hoefbevangenheid? Er zijn al erg veel paarden geweest die af waren
geschreven, in zouden moeten slapen volgens dierenartsen of klinieken en
bij wie dat uiteindelijk niet is gebeurd en waarbij het paard er gewoon
weer helemaal bovenop is gekomen. Het kost wel tijd en moeite maar als
het nog een niet al te oud en verder gezond dier is zou ik het absoluut
overwegen! Dat een kliniek iets anders beweert, betekent werkelijk niet
dat het ook zo is.

Via onze website bij de links in interactief kunt u op allemaal
verschillende websites ook kijken naar cases van paarden die er door
natuurlijk bekappen en een natuurlijke verzorging weer helemaal bovenop
zijn gekomen. Paarden die waren afgeschreven, met een gekanteld hoefbeen
en soms zelfs een complete sincker.

Ik zou het proces niet altijd doorgaan, niet met ieder paard. Ik kan me
voorstellen dat in laten slapen soms beter is, maar de reden op zich,
een hoefbeenkanteling is, nogmaals, geen reden op zich om dat te besluiten.

Veel sterkte met de keuze.
--
Vriendelijke groet,
Ilona Kooistra
http://www.paardnatuurlijk.nl

***
Mailtje van de eigenaar, op de dag waarop het dier een spuitje zou krijgen:

Hallo Ilona, nou ik heb jouw raad opgevolgd, ben vanmorgen naar mijn eigen hoefsmid geweest en die adviseerde ook zo snel mogelijk de ijzers er onder weg, dus vanmiddag ben ik naar de kliniek gegaan en heb het paard opgehaald en bij thuis komst is de smid geweest en de ijzers zijn er onder vandaan en ook op advies van de smid zoveel mogelijk beweging, dus hij loopt weer buiten overdag en heb hier zelf ook meer vertrouwen in, dan wat ze daar uithaalden, want hij werd daar alleen maar minder, want lopen kon je het haast niet meer noemen hij liep met hele korte pasjes zo slecht was het nog nooit geweest het werd van dag tot dag minder. Nu houd ik de emmer magnesium en begin er morgen gelijk mee. Ik ben erg blij met wat jij mij mailde, want ik heb er al slapeloze nachten van gehad en zag mijn paard al vertrekken. En de smid heeft er ook vertrouwen in die heeft al zo'n 30 jaar ervaring en zegt dat het wel voor 90% goed komt, die heeft ze wel veel erger meegemaakt. Die dierenartsen hebben de wijsheid uit de theorie en laat hij het dan maar uit de ervaring hebben, maar ik dat dan maar opvolgen.
Nou nogmaals harstikke bedankt dat jij even de moeite hebt genomen om mij
een mailtje terug te sturen met jullie bevindingen (leuke site trouwens).
***

Ik ben heel erg blij voor dit paard en deze eigenaar, maar erg bedroefd over het advies van ook weer deze kliniek. Maar deze mevrouw en dit paard hebben gelukkig wél een goede hoefsmid! Zo zie je maar weer dat niet bepaald alle hoefsmeden alleen maar in ijzeroplossingen denken.

Fred schreef op donderdag 8 februari 2007, 22:03:


Werkt niet helaas, pc firefox liep zelfs vast.... Ik wilde Lolita's hoeven nu eingenlijk wel eens zien....

4bozzza schreef op donderdag 8 februari 2007, 23:40:


Ik vind het ook erg vreemd. Mijn verklaring: onbekend maakt onbemind.

Carolaatje schreef op vrijdag 9 februari 2007, 15:57:


Ze zeggen dat het kan, maar het kan ook zijn dat paarden het vaak allemaal doen op een stal omdat ze allemaal dezelfde leefwijze hebben waar ze niet helemaal happy mee zijn.


Kun je toch niet bewijzen, en het kan echt zijn dat het bij hun echt zo was.


Ik zou het echt los zien van de verkopers hoor, ze hebben gezegd dat de pony luchtzuigt. Dat is eerlijk, dat een pony het op de ene plek anders doet dan op de andere vind ik niet gek.

Je schrijft dat je de pony aan huis hebt staan en dat hij 5 uur per dag buiten staat en dat je een uur rijdt. Ik weet dat dit al heel wat beter is dan veel paarden en pony's zijn gewend, maar realiseer je dat dit nog maar 1/3 van de dag bedraagt. 2/3 van de dag (etmaal) staat je pony dus op stal, 18 uren lang. Voor jou ljikt het kort omdat je 's nachts slaapt maar een pony heeft geen dag en nachtritme, die is 's nachts evenveel wakker als overdag. Ik zou er alles aan doen om ervoor te zorgen dat hij gewoon een inloopstal krijgt zodat hij zelf kan kiezen of hij buiten of binnen wil staan. Als hij dan ook nog in een kudde staat is de kans heel groot dat het luchtzuigen als sneeuw voor de zon verdwijnt.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 9 februari 2007, 16:28:


Onnozel, 24/6=4 dus ik bedoel natuurlijk 1/4 van de dag heeft hij iets te doen, en 3/4 van de dag niet.

Hieronder een mail die ik heb gestuurd aan de organisatie van de campagne wilde dieren de tent uit http://www.wildedierendetentuit.nl/ Hopelijk doen ze er iets mee, want hetgeen ze schrijven is nou niet bepaald bevorderlijk voor de campagne die wij met zijn allen in relatieve stilte strijden tegen het opsluiten van paarden.

L.S.

Met verbazing las ik de alinea: "Gedomesticeerde diersoorten, zoals paarden, honden en koeien, leven al eeuwenlang bij de mens en zijn aangepast aan een leven in gevangenschap. Wilde dieren zijn dat niet. Ook niet wanneer ze in gevangenschap zijn geboren. Zij hebben nog precies dezelfde natuurlijke behoeften en instincten als hun soortgenoten in het wild, maar kunnen hun natuurlijk gedrag in het circus niet tot uiting brengen. Een leven in gevangenschap leidt bij deze dieren dan ook vaak tot afwijkend gedrag door stress en verveling. Het houden van wilde of gedomesticeerde diersoorten is dus wezenlijk verschillend."

Voor honden kan ik hier een heel eind in meegaan (verschilt wel behoorlijk per hondenras), maar voor paarden is dit echt regelrechte onzin. Ik vraag me af of jullie je hier wel in hebben verdiept. Paarden kunnen heel slecht tegen solitaire opsluiting, en dat uit zich in afwijkend gedrag als luchtzuigen, weven en apatisch staan (de "dode" blik in de ogen van paarden op maneges). Paarden zijn weliswaar al langer gedomesticeerd, maar als je kijkt naar het aantal miljoenen jaren waarin zij op de planeet rondlopen, is dit nog maar een erg korte periode en er is absoluut geen sprake van dat hun natuurlijke instincten weg zijn, integendeel. Het feit dat zij hun onvrede veelal niet uiten door agressief te worden betekent niet dat het minder erg is om een paard in zijn eentje in een box te zetten dan een "wild" dier zoals een olifant. Paarden hebben een hele complexe familiestructuur, maken vrienden voor het leven met een specifiek ander paard, lopen rond de 30 km per dag, eten zo'n 14-17 uur per dag, staan nooit langer dan een uur achter elkaar stil en besteden iedere dag tijd aan hun kuddegenoten door te groomen, spelen en sexueel actief te zijn.

Het feit dat jullie de aline op deze manier op de website zetten vind ik erg treurig omdat wij juist proberen de mens erop attent te maken dat het anders moet met de huisvesting van paarden. Er is juist op het gebied van de paardenwereld (er zijn zo'n 400.000 paarden in Nederland!!) nog erg veel werk te doen, want er zijn zéér veel paarden die solitair worden opgesloten, en dit gaat tegen al hun natuurlijke instincten in, ook al zie je dat niet altijd direct als onoplettend persoon.

Het zou goed zijn als het antwoord op de vraag word herschreven, ik kan me niet voorstellen dat jullie je alleen om de wilde dieren bekommeren en dat de andere dieren wat jullie betreft onbelangrijk zijn.