>>
>> Oke, ben wel geen Es maar goed.
>> De lastige erfhond op zijn flikker geven vanaf de paardenrug.
>> Lekker je rug schurken. Vliegen wegjagen van het paardenlijf.
>> (kan met de hand maar ben je uit balans) Je beugel aan je voet
>> wurmen. Lastige takken opzij houden. Een lel op de motorkap
>> geven van de auto die je zo nodig luid toeterend moet passeren.
>
> Heb er altijd een bij me als ik met de hond ga lopen.
> De ruiter op zijnmuil zwiepen

> die mijn hond slaat als ze snuffelt aan
> zijn paard.

> Christel Provaas schreef op maandag 15 januari 2007, 20:45:
>
>> Okee, gaan we terug naar de twee simpele dingen waar ik altijd

> wel helemaal over die manenkam heen.
>
> Wat betreft dat gewicht, dat snap ik toch nog steeds niet. Vond
> het eerst heel logisch, gewoon het wijken voor druk principe.

> Heb een tijd op ijslanders gereden van een belangrijk man in
> die wereld. Zijn ijslanders waren op gewicht ingereden, en als
> ik naar links ging hangen ging het paard naar rechts. Leek mij
> heel logisch.

> deze helemaal naar links.
>
> Ik heb het idee dat er ook tussen de mensen die volgens de
> manier van antoine lesgeven, veel verschil zit.

> Nils Vellinga schreef :
>> Maar door het verplaatsen van jou gewicht (centrum, balans)
>> in het zadel, breng je het paard uit balans en gaat dat

> AdB ook met dat principe in een aantal gevallen (????) (niet
> eens altijd, naar ik begrijp).
>
> Pien