eddy DRUPPEL schreef op woensdag 10 januari 2007, 9:09:
> e m kraak schreef op woensdag 10 januari 2007, 4:44:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 januari 2007, 23:53:

> je het altijd frontaal , kan soms ni prettig zijn is wel véél
> eerlijker . Beetje zoals met paarden werken trouwens alleen
> reageren die met meer begrip en respect . Maar ja het vieste
> beest is altijd de mens zelf .
Pffff, volgens mij komen hier van weerskanten de verschillen in landsaard naar boven.
Een Belg die zich constant zwaar aangevallen voelt door een ploegje Ollanders, die, zoals ze bekend staan in Belgie ," het vanaf hun geboorte al beter weten" en zich daardoor zeker niet wil laten ondersneeuwen en een groepje Hollanders die denkt, " wij laten ons niks vertellen door die maffe Belg die niet kan lezen".
Ik zie dat omdat ik geboren ben als "reservebelg" en door mijn Ollandse jaren weet wat daar speelt.
Ik ben vast niet de aangewezen persoon om hier te bemiddelen, omdat ik zelf net zo fel kan zijn. Altijd overtuigd van mijn gelijk tot ik met eigen ogen zie dat iemand anders het beter doet.
Feit is niettemin dat dit van kwaad naar erger gaat en dat er mensen met een waardevolle inbreng en met verstand van waar ze over praten weglopen. Dat vind ik kwalijk en schadelijk. Vooral omdat we in wezen allemaal hetzelfde proberen te bereiken.
Ik constateer dat het ene woord het andere uitlokt. Dat de ene kant er na een rasperig mailtje er nog een schepje bovenop doet richting de andere kant.
Heb ik een oplossing? Weet niet. Een voorstel wel.
Laten we eens allemaal opnieuw beginnen.
Vanaf nu je voorstellen dat wanneer je begint te schrijven in een reactie op iemand, dat het naar een goede bekende is, waarvoor je respect hebt.
Echt moeite daarvoor doen.
Dus in het algemeen:
zo weinig mogelijk oneliners meer. Niet op elk woord zout leggen door na elke drie regels te reageren ipv. eronder je verhaal te doen.
Geen Belgische humor meer , die Nederlanders niet begrijpen. Geen Nederlandse geintjes die Belgen niet verstaan.
Gewoon voortaan schrijven naar iemand alsof je die je al jaren kent en waardeert. Ik ga dat in ieder geval vanaf heden proberen vol te houden en zie wel waar het schip strandt, want ik ben niet Roomser dan de Paus.
Piet