Eva Saegerman schreef op dinsdag 9 januari 2007, 12:34:


Hoi Eva,

Ik ben het met je eens. Ik weet alleen niet hoe ik het zou moeten doen, zonder reacties verloren te doen gaan.
Weet jij het?
Groet,
Tineke

Geertje schreef op donderdag 1 februari 2007, 13:23:

Ik zal hieronder mijn ervaring vertellen met waarschijnlijk hetzelfde euvel:

Ongeveer anderhalf jaar geleden kreeg mijn merrie aan haar voorvoet ook een barst bij de toon. Ik was toen ongeveer een half jaar bezig met NB.
Het was niet alleen een barst, maar ook een gat. In mijn straat woont een hoefsmid en ik vroeg hem er naar te kijken. Hij kon een nagel minimaal 11/2 cm in het gat laten zakken! Zijn oplossing zou zijn: de scheur uitvijlen, dakatarin (tegen schimmel) erop en eventueel een ijzer, afhankelijk van de grootte/lengte van de scheur na het uitvijlen.
Als je de onderkant van de voet bekeek, was de witte lijn a.h.w. een boogje bij het gat.

Ik heb toen een strasserbekapster erbij gehaald.
Zij heeft eerst de hielen lager gezet, want die vond ze te hoog. Daarmee ging ook de druk van de toon af. Verder heb ik de voet regelmatig in een hoefzak met appelazijn/water gezet. Van iemand anders kreeg ik het advies om teatreedruppels in het gat te laten lopen, voet een poosje ophouden zodat de druppels goed in het gat gaan. Dat heb ik ook gedaan, hoewel misschien onnodig.
Verder gewoon onderhoud van natuurlijk bekappen. Ik heb wel een mustangrol aangebracht, iets wat bij een strasserbekapping niet gebruikelijk is.
Het gat is helemaal uitgegroeid, de witte lijn is weer normaal.

De daktarintube, die ik voor de zekerheid wel gekocht had is verder niet gebruikt.

groet,
Tineke

Hoi Piet,

De feiten die je bijgeleerd hebt, zien we die ook terug in het nieuwe cursusboek? Of wordt er een losse aanvulling of iets dergelijks gegeven? Ik kan me nog herinneren dat Isabel een aantal zaken heeft genoemd waar ik me toen over verbaasde.

groet,
Tineke

Piet schreef op woensdag 7 februari 2007, 15:11:


Dank voor je antwoord Piet. Misschien moet ik dan toch maar gewoon het boek en dvd's van La Pierre aanschaffen.
En wat Noord Portugal betreft: echt een walhalla om met de paarden op stap te gaan. Eind april komen de paarden ook hierheen. Daar verheug ik me enorm op.

Ik heb het hier erg naar mijn zin, prachtig land, vriendelijke mensen. De verschillen zijn enorm: de ene dag wandelen we in een natuurgebied waar de mensen nog in granieten huizen wonen met onder hun huis de stallen van het vee. Daarmee krijgen de bewoners wat warmte onder hun voeten. De man gaat overdag met een paar koeien op stap en de vrouwen staan aan de wasplaats te wassen. De andere dag zijn we in een hypermodern winkelcentrum. Deze 2 plekken liggen hemelsbreed zo'n 45 kilometer van elkaar af.

Ik ben heel benieuwd naar de ontwikkeling van de voeten van vooral mijn 3 jarige connemara. De paden bestaan eigenlijk uit allerlei verschillende ondergronden met ontzettend veel stenen/rotsen. Als het goed is moet het zo'n beetje de ideale ondergrond zijn om natuurlijke slijtage te hebben.
Mijn 21 jarige fjord zal helaas altijd met schoenen moeten lopen vrees ik.
Maar kom gerust langs, wie weet kun je het met eigen ogen zien!

groet,
Tineke