Esther schreef op zondag 7 januari 2007, 15:23:


Oeps, kan ik maar beter niet overnieuw beginnen, voordat de discussie weer helemaal oplaait.
(ik rijd overigens met zweep, en heb er nog nooit maar dan ook nooit mee geslagen, wel lekker mee op mijn rug geschurkt als ik jeuk had. Hij past precies tussen mijn boord van mijn jas door)

Huertecilla schreef op zondag 7 januari 2007, 16:20:


Volgende stap is dat jij je paard op de rug neemt natuurlijk!

Maar om je heel eerlijk te bekennen. Ik rijd al zeker een anderhalve maand niet meer. Ik ga grazen met moeder en kind van acht maanden. En het is onvoorstelbaar wat je ervan opsteekt door gewoon elke dag als een soort paard deel uit te maken van de kudde. Ik geloof dat je op geen andere manier de paardeigen lichaamstaal kunt leren begrijpen door er gewoon tussenin te gaan lopen en al grazend met ze mee te trekken. Dat uit zich ook naar mij toe op een manier dat ze veel gehoorzamer zijn onderweg als ze wel vast aan de lijn lopen dan dat voorheen was.
Het mooiste staaltje gezamelijk kuddegedrag dat ik ooit meemaakte is dat we op een gegeven moment alledrie ergens verschrikkelijk van schrokken. Als één paard sprongen we op en renden een paar passen weg. En kwamen ook weer tot rust. Terwijl ik als leidmerrie terugliep om polshoogte te gaan nemen wat het nu was waar we toch zo van geschrokken waren bleef er iets in mijn achterhoofd knagen.Dat er iets heel ongewoons was gebeurd wat ik helemaal niet kon plaatsen.
En ineens besefte ik me dat ik na die korte vlucht op mijn voorbenen heb proberen te landen. Eén in de beweging met die van de merrie's, opkomen op mijn achterben en vervolgens landen op mijn voorbenen.
Een hele rare gewaarwording, ik heb het ook nooit meer meegemaakt. Maar ik begreep op dat moment wel een heel klein stukje van dat hele complexe paardentaalsysteem.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 7 januari 2007, 16:52:


Gossie, is wel heel heftig geweest allemaal geloof ik. Hebben ze mijn lievelingsbelg gepest en was ik er niet eens om je terwijde te staan! Maar je kunt jezelf wel prima verdedigen weet ik.
Maar weet je, het is natuurlijk zo dat jij geen zweep gebruikt en hem ook niet nodig hebt.
Ik heb hem altijd bij me, zou prima zonder kunnen maar het is gewoon net even iets makkelijker. En ik zou het heel vervelend vinden als iemand mij dan voor dierenbeul uitmaakt.
Bright trekt zich van het hele geval geen fluit aan, waar heb ik hem dan voor nodig?
Tja, ik raak nog wel eens een stijgbeugel kwijt van mijn voet. Ik gebruik de zweep dan om hem er weer aan te wurmen. Ik heb nog wel eens jeuk op mijn rug. Oh dan kan ik zo lekker met dat ding schurken. Er lopen nog wel eens erfhonden heel vervelend te doen. Tja, die krijgen wel een dikke lel ermee, moeten ze maar op hun erf blijven. Omdat we veel grazen onderweg krijgen we altijd wel een discussie dat Bright het wel weer hoog tijd vindt voor een paar hapjes groen. Dat wordt dan dansen en achteruit lopen. Ik kan door hele klein continue drukjes met mijn been te geven haar wel weer tot de orde roepen maar het gaat met het zweepje net effe makkelijker. Hele zachte tikjes ermee tegen haar schouder, nog zachter dan haar vlechten op haar hals neerkomen als we draven. Tik, tik, tik, tik, tik, tik, tik, tik, tik, daar heeft ze een bloedhekel aan. Dus dan is snel weer in het gareel.
Tja, en dan heb ik tegenwoordig een veulen mee als ik ga rijden. En die schrikt zich overal nog een ongeluk van. Regelmatig schiet ze me ons voorbij, probeert vervolgens voorlangs bij Bright te komen en zet vervolgens mij helemaal klem met het touw. Ik gebruik de zweep om haar aanwijzingen te kunnen geven. Wil ze naar voren schieten, zwaai ik met mijn zweep voor haar neus heen en weer om haar achter te houden.
Het zit hem niet in het materiaal, maar in het gebruik ervan.
En ik begrijp best dat jij jouw manier van rijden verdedigt, maar die van een ander die wel een zweep gebruikt hoeft ook niet verkeerd te zijn.
Dus eigenlijk willen die mensen die op een paardvriendelijke manier ermee omgaan eenzelfde soort begrip van jouw kant.
Jij gebruikt je benen een ander een soort verlengde arm, en het één is niet beter dan het andere, want in beide gevallen leg je het paard jouw wil op.
Snappie?
Maar als het allemaal zo akelig er aan toe is gegaan moeten we de hele discussie misschien maar niet weer opstarten. Denk je ook niet?
Had ik je al gelukkig nieuw jaar gewenst. Bij deze dan. Een heeeeeele dikke knuffel.

Spirithorses schreef op zondag 7 januari 2007, 17:16:


Dat zou nu weer zonde zijn. Dus laat die kast nog maar even open.
Maar probeer het ook eens vanuit een ander standpunt te bezien, hoe moeilijk dat ook is.
In weze is been geven al hetzelfde als het gebruik (op een zachte manier) van de zweep. Zie maar even mijn verhaal aan Eddy.
Als je je benen in de zij van het paard drukt, geef je een aanwijzing, als je een zweep tegen de achterhand houdt geef je een aanwijzing. In beide gevallen niet in het belang van het paard. Dat wil namelijk zijn eigen ding doen, doorgaans is dat grazen. Het is de mens op zijn rug die uitmaakt dat hij lopen moet omdat hij dat wil.

Ik pik even een zinnetje uit jouw tekst:

Zolang je op een paardenrug gaat zitten om je door hem te laten vervoeren behandel je het dier nooit maar dan ook nooit paardwaardig. Je gebruikt hem, en puur voor je eigen plezier, want de tijden dat het paard het enige vervoermiddel was ligt allang achter ons.
Als paardwaardig voorop staat dan ligt er maar één weg open. Dat is ze vrijlaten en in kuddes hun eigen weg laten zoeken. Maar dat heb ik al eens eerder gezegd.
En bitloos rijden, zweeploos rijden, hoefijzerloos rijden, spoorloos rijden verandert niets aan dat feit.

e m kraak schreef op zondag 7 januari 2007, 18:34:


Ik heb je ooit een artikel toegestuurd over het ontwijken van straf dat als beloning werkt, weet je nog. Staat het allemaal recies in.

Wil schreef op zondag 7 januari 2007, 18:38:


Ja, ja, ja!!!!!!

Wil schreef op zondag 7 januari 2007, 18:38:


Klein stemmetje in mijn achterhoofd waarschuwt nu dat die jenever waarschijnlijk helemaal geen drinkjenever is.

Huertecilla schreef op zondag 7 januari 2007, 18:44:


Oke, je gebruikt iets meer woorden, maar dit bedoelde ik dus!

marianne laenen schreef op zondag 7 januari 2007, 19:28:

Totdat haar velletje tussen de rits komt natuurlijk, maar evengoed knap hoor.

sandratien schreef op zondag 7 januari 2007, 19:37:


Eh schaam, precies, bedoel ik.