Ans Jondral schreef :
> Je zit op je paard, jullie staan stil en jij besluit dat jullie
> gaan aanstappen.
> Daarvoor geef je been. Je paard reageert WEL en gooit z'n hoofd
> omhoog en gaat achterwaarts.
> Wat doe je?
Mag ik ook antwoorden?
In de eerste plaats geef ik geen been bij het voorwaarts gaan, ook niet bij het achterwaarts gaan, maar ik vraag vanuit mijn bekken, mijn zit en mijn stem.
Reageert mijn paard niet op mijn vraag, pas dán dan is er lichte (kuit)druk van het been, geen aansporen, maar een constante druk die niet verder opgevoerd wordt. Ik ga er natuurlijk daarbij wel vanuit dat het paard weet wat voorwaarts vragen is. Bij een jong paard laat je er iemand naast lopen die het paard meevoert op hetzelfde moment als de rijder op zijn rug vraag zodat de combinatie van de hulpen duidelijk wordt.
Zo heeft het paard 'de keuze' te reageren in de fase die hij zelf verkiest want je bent consequent in je hulpen, geeft steeds 3 seconden bedenktijd.
Uiteindelijk zal hij toch moeten gaan, maar ik blijf rustig wachten en bij
de minste voorwaartse neiging beloon ik en laat ik alle druk wegvallen. Zo krijg je een paard dat heel snel snapt wat je bedoelt.
En je hoeft nooit verder te gaan dan beendruk. Kwestie van geduld en de langste adem.
Gooit je paard zijn hoofd omhoog en gaat hij achterwaarts dan rustig stopzetten (teugels lang), uitademen (net als bij dat konijnenhol van Eva) en opnieuw voorwaarts vragen.
Maarree, waarom zou dat paard zijn hoofd omhoog gooien? Dan heeft ie niet zo'n goede ervaringen in het verleden.
Pien
Warboel
