e m kraak schreef op dinsdag 19 december 2006, 15:21:


This pic does not exist

jose schreef op donderdag 21 december 2006, 0:05:

Wil schreef op zaterdag 23 december 2006, 1:29:


nee, hoor, heel goed uitgelegd, zo is het!

Isabel

Wil schreef op zaterdag 23 december 2006, 1:29:


Wat ik nu ga schrijven, heeft helemaal niets te maken met achterbenen bekappen, maar ik vind het toch leuk om even te vermelden.

Ik heb Opal onlangs verhuisd. Tja, reuze gedoe, en nieuwe omgeving, maar het gaat goed.
Waar mijn verhaaltje aansluit bij het jouwe, Wil, is dat ik eigenlijk helemaal geen touw wil, ook geen halster, maar paard en mens lopen samen ergens heen. Nu is dat moeilijk in een nieuwe omgeving met een ander regime.

Dus in het begin, als ik Opal uit de wei haalde, deed ik haar wel zeker een halster aan, en hield het touw vast. (Zonder druk )

Zolangzamerhand is de routine duidelijk, als ik 's middags kom, haal ik haar uit de wei, gaan we naar de stallen, krijgt ze een lekker hapje, hoeffies verzorgen, een knuffel, en weer terug naar de wei.

Stallen echter, zijn vrij gevaarlijk, want daar kan een paard in opgesloten worden, dus het hapje en de knuffel wogen in het begin niet op tegen die dreigende gebouwen.

Dus we begonnen met samen uit de wei te lopen, zonder halster. Dan halster aan als we uit de wei zijn. (Het is namelijk voor mij weer een behoorlijk angstaanjagend idee dat paard zonder mij de straat oprent.)

Dan eerste stuk zonder halster lopen. En van de week, helemaal tot in de stallen dinges meegelopen. Zonder halster. Gek genoeg bleef ze halverwege staan, wilde niet doorlopen tot waar ze altijd haar hapje krijgt. En waar haar etensbak al klaar stond. Ze draaide zich om, en liep zeer vastberaden terug naar de wei. Ik had natuurlijk meteen de slappe lach. En achter haar aan gerend, en met halster mee terug genomen. (zonder druk)

Waar gaat dit over? Waarom schrijf ik dit? Geen flauw idee.

Misschien dit: ik heb van Opal geleerd dat het helemaal geen zin heeft mijn wil op te dringen. Ik moet haar duidelijk maken wat de bedoeling is, en dat is een langzaam proces, omdat zij en ik niet de zelfde taal spreken.

Helaas is het nodig dat ze angsten overwint, en als ik haar daar niet toe aanmoedig, gaat het veel te langzaam voor een mensenbrein, dus doe ik haar wel dat halster aan, waardoor zij weet dat ik het serieus meen.

Het is allemaal een 'give and take'. Opal is de beste leermeester, want ze flipt totaal als je iets fout doet.
En vastbinden is uiteindelijk ook niet nodig. Als ik haar bekap, laat ik haar kiezen waar ze wil staan, en dan laat ze heel geduldig haar voetjes doen. Als ik haar vastbind op een plek die zij niets vindt, dan wordt het niets, en ben ik eindeloos bezig om haar te overtuigen mij een voet te geven. Vooral haar achterbenen.

Zo, toch terug on topic.

Isabel

ingrid van der post schreef op zondag 24 december 2006, 17:10:


Ik heb het denk ik al vaker getypt, dus sorry voor de herhaling, maar als je de hoef eerst goed ontsmet (Betadine), en er dan een pamper ofzo omheen doet, en dan 'vetrapt', krijg je echt prachtige sterke harde schone stralen. Opal heeft vorig, nee, begin dit jaar, maanden met een verpakte hoef gelopen, en de straal zag er prachtig uit dankzij deze behandeling.

Isabel

Peter Donck schreef op zondag 24 december 2006, 18:12:


Ja, kan ook, maar met 2 weken verdwenen, hangt een beetje af van hoe diep er gegraven is, of, zoals bij Opal begin dit jaar, viel de hele zool eruit, en in 2 weken heb je geen nieuwe sterke zool.

Isabel

ingrid van der post schreef op zondag 24 december 2006, 19:04:

:

Tja, dan denk ik dat je het beter er af kan laten en hem op de klinkers kan zetten.

Isabel

Cedric Coucke schreef op woensdag 3 januari 2007, 18:08:


Dank je, Cedric.

Peet schreef op woensdag 3 januari 2007, 22:04:


Ik denk dat vaker bij berichten van Fred, het zou helpen als je wat minder geheimzinnig/cryptisch deed.

Fred schreef op donderdag 4 januari 2007, 0:34:


En ik heb mijn twijfels hierover.

Ik heb al minstens een maand geen rasp of renet aangeraakt, rij ook niet op het moment, maar Opal heeft een witte streep in haar hoef, -overblijfsel van een zweer- die werkelijk met normaal tempo naar beneden groeit.

Zelf denk ik dat de modderige wei zoveel schuurt, dat ze self trimming is, maar da's maar een gok. Langzamer groeien, nee, dat zie ik niet.

Isabel

Esther schreef op zaterdag 6 januari 2007, 20:41:


en elk paard is anders,
elk mens is anders.

ik ben ziek van het guru gelul.

PN heeft een dieptepunt bereikt.

Isabel

Nils Vellinga schreef op zondag 7 januari 2007, 0:27:


Ik blijf er bij dat de hoeven van mijn Opal nu net zo hard groeien als in de zomer, wat ik heel erg duidelijk kan zien aan een witte streep op haar hoef.

Ook ik hoef echter minder te raspen, al een maand denk ik niets gedaan.

Misschien dat de hoeven sneller slijten doordat ze meest van de tijd nat zijn, ik weet het niet.

Frans Veldman schreef op maandag 8 januari 2007, 20:24:


Juist!

Idunn schreef op maandag 8 januari 2007, 20:28:

Spirithorses schreef op maandag 8 januari 2007, 23:49:


Maar Pien toch, Mazir is niet een normaal paard. Mijn Opal had zeker ook vreemde trekjes, en ik zou kunnen zeggen autistisch, maar ik maak me dan altijd zorgen dat ik mensen met autistische kinderen nodeloos pijn doe.

Paarden die de wereld niet begrijpen/vertrouwen trekken zich terug in hun eigen wereld, en dat kan zeer ernstige vormen aannemen.

Sociale, blije paarden hebben toch helemaal niets van doen met autisme? het tegendeel zou ik zeggen, zo empatisch.

Isabel