Elzaliene Proost schreef op woensdag 20 december 2006, 15:04:
> Michiel schreef op dinsdag 19 december 2006, 21:56:
>
>> "Verhinderen zonder te verwijten" is een machtig principe (ook

> Dat kan ik vaak wel, ik kan MIke aardig lezen maar Parelli
> heeft het me afgeleerd.
> Dus ook jij vind dat ik zodra ik iets aan zie/voel komen wat
> fout is al in moet grijpen?
Hoi Elzaliene,
Eventjes kort, want ik merk dat je hier een tegenstelling ziet.
Parelli zegt ook 'do less sooner rather than more later'. Dus van het moment dat jij al ziet aankomen dat Mike iets gevaarlijks gaat doen, inderdaad meteen ingrijpen, je kan dan ook zachter zijn.
Wat jij zegt, pas ingrijpen nadat de fout gemaakt wordt klopt ook, maar gaat over situaties waarin je je paard iets specifieks leert (inderdaad de verantwoordelijkheden van 'don't change gait, don't change direction'), niet over situaties waarin hij ongevraagd in jouw ruimte komt. En dan nog is het 'do less sooner' hierop ook van toepassing. Klinkt misschien tegenstrijdig, dus: een voorbeeld om dit te verduidelijken. Je wil bv. dat Mike op een bepaalde lijn loopt, op de hoefslag, of midden op het pad.
Parelli wil inderdaad niet dat je de teugels op contact houdt, wel dat Mike zelf blijft rechtdoor lopen. Hij heeft dus de mogelijkheid om af te wijken (de fout te maken). Maar! Als hij begint af te wijken wacht je niet tot hij al twee meter van de lijn afwijkt alvorens je corrigeert (want dan ga je meestal meer druk nodig hebben plus je paard snapt minder goed waar het om gaat), je reageert van zodra je merkt dat hij meer doet dan alleen opzij kijken maar ook al een pas opzij zet, dan kan je heel licht (vaak gewoon been even aanleggen) vragen om een pas in de andere richting en op de lijn te blijven (en hiervoor dan weer belonen).
Helpt dit of wordt de verwarring alleen nog groter?
Groetjes,
Nathalie