Fred schreef op maandag 11 december 2006, 22:08:


Bedankt voor de toelichting.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

J. Pelgrim schreef op maandag 11 december 2006, 22:25:


HUH??

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Spirithorses schreef op maandag 11 december 2006, 23:47:


Ja, Jovarna en Banocuk lopen dag en nacht buiten. Met hun eigen "winterdek", namelijk hun heerlijke vacht . Banouck is net een teddybeer, zulk lang en dik haar heeft ze!

groet, Petra
www.jovarna.tk

Saffier schreef op maandag 11 december 2006, 23:07:


Wij hebben geen schuilstal in de wei. Wel staan er dikke bomenrijen waar ze achter en onder kunnen schuilen. Ik zie ze daar echter maar weinig staan. Meestal wanneer ik bij ze kom in de stromende regen, staan ze gewoon met z'n allen midden in de wei te grazen.

Wat de doorfok betreft: volgens mij gebruiken veel mensen dit maar al te graag als excuus om toch maar door te gaan met dekens en scheren (en ijzers). Want ergens klopt het toch ook niet: in de traditionele wereld worden veulens voor de eerste drie jaar van hun leven de klei op gegooid waar ze dus wèl weer en wind trotseren. En wanneer ze na drie jaar de mensenwereld binnen gehaald worden, kunnen ze opeens niet meer zonder deken en ijzers?
Ik denk dat er in de fok qua paard-zijn niet zoveel veranderd. Hun bouw, hun spijsverteringskanaal, alle organen en beenderen zijn nog steeds allemaal hetzelfde. Je maakt mij niet wijs dat alleen huid, vacht en hoeven 'zwak' zijn gefokt.

groet, Petra
www.jovarna.tk

Spirithorses schreef op dinsdag 12 december 2006, 9:58:


Zo werkt het volgens mij ook. De leider bepaalt of er geschuild of gegraasd gaat worden. En veulens kopiëren gedrag sowieso heel erg.
En bij ons is het dus Jovarna die bepaalt dat er continue gegraasd wordt, haha!

groet, Petra
www.jovarna.tk

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 12 december 2006, 10:15:


Thanks!!
Maar ja, het is ook niet makkelijk als je je paard van oor tot staart tot tenen ziet staan te shaken van de kou. Als je je paard zo een paar keer aangetroffen hebt, dan doet dat echt wel iets met je.
Daarom ben ik ook zo ontzettend blij dat ze het nu allemaal zo goed aankan. En dat ook Banouck het niet koud krijgt van de regen.
Wat er bij nog steeds in zit, is dat ik nog dikwijls controleer of hun ondervacht en huid wel droog en warm zijn, en dat is altijd het geval! Wàt een systeem, denk ik dan.
En wat in dit alles ook meespeelt, is dat ik nu eindelijk een goede plek voor ze heb. Ik kan mijn paarden eindelijk (sinds sept. vorig jaar) de omstandigheden bieden die ik voor ze wil. En dat vind ik zo enorm belangrijk!

groet, Petra
www.jovarna.tk

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 12 december 2006, 11:03:


Paarden die in de regen staan te sjagrijnen, zijn vaak paarden die ook op stal staan/kunnen en/of gewend zijn om eind van de middag weer naar stal te gaan (waar het droog en warm en waar eten is).
Paarden die gewoon continue in de wei lopen, heb ik nog nooit sjagrijnig gezien als het regent.

groet, Petra
www.jovarna.tk

Florien de Graaf schreef op maandag 11 december 2006, 14:24:


Ik zou op deze vraag van Florien ook wel graag een reactie willen zien.
Nièt ter bevestiging voor mezelf, maar om er mee te kunnen wapperen wanneer mensen het tegendeel beweren.
Zoals nu bijv. de zogenaamde "recificatie" van Paardentips over het bezweet in de wei zetten van je paard.
Is er ergens een wetenschappelijk artikel over te vinden?

groet, Petra
www.jovarna.tk

Arno8 schreef op donderdag 14 december 2006, 20:54:


Ik zou zeggen Arno, probeer het eens!
Je was immers toch al nodig aan een paar fatsoenlijke lessen toe.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Ans Jondral schreef op donderdag 14 december 2006, 23:09:


Mij lukt het ook niet echt om in het bos te gaan gymnastiseren met m'n paard. Bak = serieus (trainen), en bos = banjeren en genieten voor ons.
Soms - als ik onderweg een ingeving krijg - ga ik op een lang en breed pad wel eens wijken, of stelling vragen. Of op een kruising een paar keer op beide handen op de volte. Of wat tempowisselingen doen. Maar dat doe ik niet vaak en al helemaal niet lang. Maar het kàn dus wel. En wat wèl ontzettend leuk is - en bovendien erg goed voor je paard - is heuveltjes lopen (maar die hebben we hier alleen op verboden-voor-paarden-terrein, dus die neem ik alleen tijdens koffie- en etenstijd van de boswachters :) ).

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 15 december 2006, 11:40:


Ik zou inderdaad het rijden even laten voor wat 't is. Wel wat aan grondwerk doen, maar ook weer niet te veel. Het belangrijkste - in mijn beleving - is te gaan wandelen met Mike. Samen, naast elkaar, die prachtige omgeving verkennen. Weer dichter bij elkaar komen, vertrouwen, rust en zekerheid krijgen, en samen genieten en ontspannen. Je zult zien dat je er na een tijdje wel weer op kunt.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

stumperd schreef op vrijdag 15 december 2006, 13:28:


Marijke de Jong daarentegen zegt dat je prima met één lijn kunt longeren, maar dat je dit dan het beste kunt doen met een kaptoom (in ieder geval niet met bit).

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk