Wendy de Meij schreef op zondag 10 december 2006, 20:00:


Was zijn been dan ook opgezwollen? Ik merk wel dat hij pijn heeft aan de ene hoefbal wanneer ik er aan kom. Ik week zijn voet nu in lauw water met soda, is het beter als ik het met bio-tex zou doen? En wat betreft dat mengsel om het schoon te houden, hoe zijn die verhoudingen daarvan?
Alvast bedankt voor je reactie.
Groetjes.

Ilona Kooistra schreef op zondag 10 december 2006, 23:06:

Ja, op zijn andere hoef heeft hij ook zo'n vlek, hij heeft trouwens 4 witte hoeven. Aan de andere hoef heeft hij er geen last van. Ik merk wel dat hij gevoelig is aan zijn ene hoefbal, maar dan die aan de tegenovergestelde kant van waar die roze vlek zich bevindt.

jose schreef op donderdag 14 december 2006, 13:00:


Mijn paard Romantique is vorig jaar bij AdB voor enkele weken geweest. Hij vroeg mij met Romantique te rijden maar hij had geen enkele opmerking over mijn rijstijl. Dat 'scheve' paard die je op zijn site ziet, is wel degelijk Romantique. Het enige wat ik moest doen was mijn paard meer voorwaarts laten bewegen. Zijn tactiek heeft niet echt geholpen bij mijn paard. Mijn paard wordt nog steeds natuurlijk bekapt door Rik Gadeyne, waar ik heel tevreden over ben, hij bekapt nu reeds drie paarden van mij, en een jaar lang heeft Raf Apm-therapie gedaan bij Romantique. Romantique loopt nu beter dan ooit, hij krijgt geen therapie meer, geen medicatie en loopt 24/24u op de weide. Het enige wat er nog gedaan wordt is natuurlijk bekapt. En het enige waar hij nog een beetje last van heeft, dat is wanneer hij een rechtsomkeer moet maken, dan zie je dat zij linkerbeen niet meer zo soepel is als zijn rechterbeen, maar dat komt door een vroeger sportongeval en daar is niets meer aan te doen, dus een sportpaard zal hij nooit meer worden en dat hoeft ook niet voor mij, maar hij kan terug alle andere dingen, hij gaat mee op wandel, zonder problemen en wordt af en toe nog dressuur gereden. Hij ontlast nooit nog zijn linksvoor. En dat is toch al een hele vooruitgang, nietwaar???

Hallo,

Een vriendin van mij heeft een shetland-pony die heel regelmatig hoefbevangen is, Ik heb haar voorgesteld om even naar die site te gaan maar wegens gebrek aan tijd heeft ze me gevraagd of ik het wil doen. Momenteel is hij terug ernstig hoefbevangen. Hij krijgt geen voer, enkel stro, bieten en een klein hapje voordroog-hooi, tweede snede. Ze geeft hem dagelijks een koffielepel aspirinepoeder gemengd in een beetje appelmoes.
Hij heeft ook 24/24 weidegang, zonder gras weliswaar.
Ze wil beginnen met de pony magnesium-chelaat toe te dienen. Hopelijk werkt dat goed voor het paardje. De vraag is nu, moet dat produkt zijn verdere leven gegeven worden? De pony wordt niet bekapt, wel genepen en geraspt door een hoefsmid die beweert dat een hoefbevangen paard of pony niet mag worden bekapt, wegens de pijn die het kan veroorzaken. Ik hoop op spoedige en positieve reacties en dank jullie van harte bij voorbaat.
Hilde.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 15 februari 2007, 21:22:


Mijn vriendin heeft het de laatste maanden enorm hard te verduren gehad, ze heeft het ergste meegemaakt wat iemand maar kan meemaken, maar daarover zal ik niet verder uitwijden, zij verdient heel veel respect, maw ze staat er nu alleen voor met veel dieren, die zij enorm goed verzorgt, ze heeft een paard en een shetland-pony, en nog tal van kleinere huisdieren, ze werkt heel veel en moet ook een zoon onderhouden, dus, al haar tijd gaat naar haar werk, haar zoon en de verzorging voor haar dieren. Doordat ze zo begaan is met haar pony en zij niet afwist van deze site heb ik haar aangeraden om eens naar deze site te kijken en zij heeft gevraagd of ik dat wil doen voor haar. Daar is toch trouwens niets mis mee? Vooraleer je een oordeel maakt over iemand moet je toch wel weten dat er soms een reden is waarom iemand geen tijd heeft voor iets. Ik ken mijn vriendin al heel lang en ik zou alles doen om haar te helpen en ik vraag gewoon raad op deze site opdat ze zou geholpen worden en een wildvreemde begint hier zomaar over haar te oordelen. Zij steekt veel tijd in haar dieren maar heeft de tijd niet om elke dag op de computer te zitten. Wat is daar nu toch verkeerd aan?????

Aan iedereen die mijn Romantique gekend hebben of zijn verhaal hebben gevolgd.
Op 2 mei is Romantique overleden, tengevolge van een kwetsuur, veroorzaakt door een ongeval. Ik heb nog van alles gedaan om hem toch maar terug erbovenop te helpen, tevergeefs.
Hulp kon voor hem niet meer baten. Ik heb een ode aan hem geschreven die ik samen met jullie wil delen.

Aan mijn allerliefste Romantique,

Met heel veel pijn in mijn hart
neem ik afscheid van jou,
mijn beste kameraadje.
Wij samen, jij en ik
hebben er het beste proberen van te maken,
met veel vallen en altijd weer opstaan.
Je hebt veel pijn geleden
maar ik heb je geholpen zoveel ik kon,
met alle mogelijke middelen en medicijnen
om jouw pijn draaglijk te maken.
Soms, heel vaak zelfs, leek het erop dat je er weer helemaal bovenop zou geraken,
ik had daar veel hoop en vertrouwen op,
vooral omdat je zoveel goede momenten kreeg.
Toen je vorig jaar in september weer eens een slechte periode had, besloot ik om de rest van jouw leven rust te gunnen.
Je kreeg je eigen weide, jouw eigen stal waar je in en uit kon lopen, zoveel je maar wou.
Je was er koning te rijk, je werd daar door mij geknuffeld en verzorgd,
soms zat ik gewoon bij je,
gewoon om bij je te zijn, naar je te kijken en je te bewonderen.
Jij en ik, wij hebben daar ook
heel wat tijd samen doorgebracht.
Gewoon bij elkaar zijn, dat was al genoeg om jou gelukkig te maken.
Daar genoot jij zo van.
Toen kwam Adel, daar was jij in het begin niet zo gelukkig mee,
jij dacht waarschijnlijk, onterecht natuurlijk, dat je mij als beste maatje, zou verliezen.
Maar mijn liefde voor jou kon ik toch zomaar niet opzij zetten?
Neen, dat zou ik nooit gekund hebben.
Adel kwam jou niet vervangen, hij kwam alleen de wandelingen vervangen die jij niet meer zou aankunnen.
Wij hebben een hele mooie tijd gehad samen,
ik dacht dat we nog tientallen jaren samen zouden kunnen doorbrengen,
helaas,
het heeft niet mogen zijn.
Mijn verdriet is groot,
ik zag je zo graag,jouw naam staat voor altijd in mij hart gegrift,
jouw mooie, fonkelende ogen,
die mij zo het gevoel gaven
dat we allerbeste maatje waren.
Jou vergeten kan ik niet,
nooit van mijn leven.
Weet dat je in mijn hart
altijd blijft voortbestaan.
Het heeft niet mogen zijn.
Vaarwel mijn allerliefste schat.
Ik mis jou.
XXX
Je Hilde.

Peter Donck schreef op vrijdag 8 juni 2007, 19:38:


Romantique is een zestal jaar geleden na een wedstrijd ten val gekomen en van de vrachtwagen gevallen. Een stukje bot was losgekomen in zijn hoef.
Dat heb ik operatief laten verwijderen.
Nadat hij dan genezen verklaard werd van zijn 'Hoefkatrolonsteking]">HKO' ging het een hele poos heel goed met hem. Alhoewel ik het toch kalm aan bleef doen met hem.
Twee maanden geleden kon hij bijna niet meer stappen van de pijn. Dierenarts Verlinden uit Oudenaarde, een heel goede DA, maar ook heel duur, heeft dan gezien dat Romantique een beentje had in zijn hoef dat helemaal afgebrokkeld was. Operatief was er niets meer aan te doen, zijn hoef was helemaal kapot. Romantique werd er agressief door, ja, hij had al zoveel pijn moeten doorstaan.
Ik vind het zo jammer want wij hadden zo'n goede band met elkaar. Zondag komt de broer van Romantique aan bij mij, ook een dressuurpaard maar volledig gezond.
Bedankt voor je reactie, Peter.
Groetjes.

carausios schreef op zondag 10 juni 2007, 20:53:


Hallo,
Dank u voor het medeleven, Romantique was pas 13 jaar en hij werd ook al drie jaar natuurlijk bekapt. Ik heb drie paarden en een pony en die worden trouwens allemaal natuurlijk bekapt door Rik Gadeyne uit Torhout. Een man die heel goed weet wat hij doet en zijn werk enorm goed doet.
De paarden lopen ook allemaal 24/24 in de weide. Wij rijden ook bitloos en met een boomloos zadel, zaaaalig.
Ik hoop dat je nog heel lang van je paardje kunt genieten en wens je veel succes ermee.

Groetjes,
Hilde.