Eigenaar van de pony nog niet gevonden? Is toch wel vreemd...

Hoorde eens van een vriendin, dat, ik meen vorig jaar, in Bergen bij een paardenhouder twee shetten zijn gedropt, gewoon zo 's nachts op zijn land gezet. Was hij niks blij mee. Eigenaar voor zover ik weet is nooit op komen dagen.

Els.

Ilona Kooistra schreef op donderdag 7 december 2006, 14:45:


Bij de rijvereniging waar ik voorheen lid van was, kwam vroeger ook iemand met haar paard achterstevoren in de wagen. Dat was zo'n oude kleine citroën vrachtwagen (C1, kan dat heren?) Paard stond gewoon met het hoofd over de klep. Mooi gezicht en veel bekijks...

Els.

Monique Meijer schreef op vrijdag 8 december 2006, 10:06:


Broekie!
Els

Wil schreef op vrijdag 8 december 2006, 14:23:


Da's logisch, gezien zijn werk. Mijn vader wist ook altijd álle kampeerspullen en 6 mensen in één auto (later een busje) te proppen...
Wij hebben gelukkig zelf een kleine (heel oude) balenpers. Kan je de balen net zo groot en zwaar (of klein en licht) maken als je zelf wilt. Het is echt ideaal, we hooien ook meestal kleine stukken. Als het dan eens misgaat met de regen is niet al het gras/hooi verloren. We hebben ca. 1 ha land voor twee fjorden en twee geiten en daar komt ruimschoots genoeg gras en hooi vanaf.

Els.

Er wordt steeds gepraat, -schreven, over de mineralen in voeding, hooi en gras, maar wat ik me dus afvraag is hoe het zit met de mineralen in water. Maakt het verschil of de paarden leidingwater, grondwater, regenwater of slootwater drinken. Dit vooral met het oog op de hoeveelheid water die een paard drinkt, die van mij toch 's zomers wel zo'n 40 liter per paard per dag (of nog meer...). Of zitten er zo weinig mineralen in al dat water dat het niets uit maakt, een slok op een borrel is?
Ben al steeds aan het googelen geweest op water, maar dan krijg je alleen mineraalgehaltes van bronwater (spa, en zo), dus daar schiet ik niets mee op.
Weet iemand het?

Els.

jacqueline postmes schreef op zaterdag 9 december 2006, 8:00:


Moet je er groene papaya bij doen (volgens een surinaams familielid dan), krijg je álles gaar!

Fijn dat de pony terug is bij zijn eigenaars. Goed werk verricht, Jacqueline! En nu nog maar afwachten of het geen gevolgen heeft....

Els.

sandratien schreef op zaterdag 9 december 2006, 23:09:


Niet arm, hoor, en ook niet rijk .
Heb al gelezen dat Frans "water" mee gaat nemen in zijn pagina over mineralen.
Zelf denk ik dat er wel degelijk verschil zit in allerlei "soorten" water. Maar heb daar geen goede gegevens over kunnen vinden. Wat mij opvalt is dat mijn fjorden véél liever sloot- of regenwater drinken dan leidingwater (terwijl dat er in mijn ogen veel frisser uitziet.) Ook de hond drinkt als het half kan buiten, slobbert de regen van de meest vreemde voorwerpen af. Kat drinkt het liefst uit de regenton. Allemaal hebben ze altijd volop leidingwater ter beschikking.
Verder wilde mijn eerste paard het water in Drenthe absoluut niet drinken, terwijl ze met het water hier geen probleem had. Dat was trouwens in de tijd dat ze nog niet van mij was, maar van mijn vriendin. Die had haar geregeld mee naar Drenthe en gooide dan maar een scheut limonade in haar emmer water, waarna hij grif opging.
Het is uiteraard ook bekend dat de hardheid (calcium?) van het leidingwater door het hele land verschild. Ben reuze benieuwd naar wat Frans ervan maakt, want misschien zijn de verschillen wel gewoon te verwaarlozen.
Ik weet het niet....

Els.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 12 december 2006, 17:48:


Sinds mijn fjorden dag en nacht vrij kunnen kiezen of ze in de stal of buiten willen staan, wordt er in de stal niet meer geplast. De stal is voorzien van een betonvloer met afvoer voor de urine. Ik heb er geen stro of andere bedekking (meer) op liggen. Bij heel slecht weer (storm en regen) mesten ze wel in de stal, maar ook dan plassen ze ergens buiten, ik denk dat ze het niet prettig vinden dat gekletter om hun benen op het beton.
Misschien kan je dus het beste even afwachten of je pony wel in de schuilstal gaat plassen...

Els.

Piet schreef op vrijdag 15 december 2006, 8:42:



Toen we Froukje van de ijzers haalden, stond ze ontzettend scheef op haar achterhoeven. (Voor stond ze redelijk recht). Bij beide achterhoeven was de wand en de hiel aan de binnenzijde veel hoger dan aan de buitenzijde (scheelde zeker twee cm.). Ook zag je een verzakking in de zool tussen de straal en de buitenzijde. Frouk kon wel goed rechtuit lopen, maar geen stelling geven. Om haar evenwicht te bewaren, moest ze haar achterbenen heel ver naar binnen onder haar buik zetten. Als ze naast onze andere fjord voor de wagen stond, kon je dat ook zien, Froukje schommelde altijd met haar hele lijf van links naar rechts, terwijl de andere fjord recht bleef in zijn rug. Ook zag je bij Frouk haar kont veel meer bewegen. Wij waren altijd in de veronderstelling dat dit kwam doordat ze meer achterbeen gebruik had.
Toen we haar van de ijzers gehaald hadden en haar hoeven recht hadden gemaakt, viel ze in de eerste de beste wending bijna om, omdat ze nog steeds haar voeten midden onder haar buik zette. Na een paar stappen ging dat beter. Ze maakt nu nog altijd (na ruim een jaar NB) een wat vreemd aandoende slingerende beweging met haar achterbenen, maar zet ze wel in het spoor van haar voorbenen neer (dat deed ze voor die tijd niet). De beweging komt, voor zover ik kan beoordelen uit de knie en uit de heup vandaan, je ziet de sprong niet bewegen en het lijkt ook niet op biljarderen, ze draait niet met haar voeten als ze ze eenmaal heeft neergezet. In draf zie je het erger dan in stap. Ze kan nog steeds prima rechtuit lopen en ze heeft nu ook geen probleem meer met stelling geven.
Ze slijt haar achterhoeven nog steeds een heel klein beetje scheef af, maar het is nauwelijks noemenswaardig. De binnenkant is altijd een fractie hoger dan de buitenkant.
Froukje lijkt mij niet scheef, hoewel ze linksom wat makkelijker stelling aanneemt dan rechtsom. Wij hebben (helaas) nooit gezien dat ze scheef op haar achterhoeven stond en ze heeft zeer zeker geen kromme benen :) .

Groet, Els.

Esther schreef op zaterdag 16 december 2006, 11:23:


Hihi, deze is leuk. Oók de reactie van de cursist lezen...

Els.

Muguet schreef op vrijdag 29 december 2006, 10:06:


Om nog even terug te komen op de vraag van Katrien, zij vroeg zich af hoe ze haar paard in conditie kon houden nu ze 's winters niet veel naar buiten kan en de wei erg nat is om te rijden. Misschien zou ze inderdaad wel rustig kunnen stappen in de wei, maar of dit nu zoveel voordelen voor de conditie heeft?
Mijn eigen ervaring is dat als paarden 's zomers een goede conditie hebben, deze in de winter niet enorm terugloopt ook al worden ze niet veel gebruikt, mits ze maar véél buiten staan en de ruimte hebben om te bewegen. Heb me er ook jarenlang zorgen om gemaakt dat ik mijn paarden 's winters door de slechte omstandigheden nauwelijks kon rijden, maar toch pikten ze alles in het voorjaar weer heel gemakkelijk op en liepen ze zonder conditieproblemen hun lessen mee.

Groetjes, Els.

Peet schreef op zaterdag 30 december 2006, 13:41:


Een fjord van mij heeft ooit een peesblessure gehad bij zijn knie. Hij was onderuit gegaan in de modder en had daarbij een soort spagaat gedaan.
Het heeft meer dan een half jaar geduurd voor hij niet meer kreupelde. Al die tijd heeft hij gewoon buiten gelopen en stond hij (toen nog wel) in de wintermaanden 's nachts op stal.
Na die tijd liep hij alleen bij heel zware belasting (bijv. in mul duinzand) niet 100 % regelmatig, hij trok dan een heel klein beetje met dat ene achterbeen.

Groet, Els.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:26:


Hoi Eva,

Ik heb inderdaad een leuke ervaring met voedselbelonen, waarbij het niet zo ging als ik bedoelde (zal het zelf wel fout hebben gedaan, ben ik bang...)
Toen ik met Froukje ging wandelen toen ze van de ijzers gehaald was, had ze veelvuldig de neiging me eensklaps het gras in te trekken en rustig te gaan staan eten. Ik een heuptasje met stukjes brood mee. Froukje duikt het gras in, ik trek haar eruit, paar passen netjes op straat en dan kreeg ze een stukje brood. Nou, dat had ze rap in de gaten! Racen het gras in, hap gras, zonder dat ik iets hoefde te doen er weer uit, paar stappen op straat en dán een broodje verwachten!
Ik dacht toch écht dat ik beloonde voor de stappen op straat, maar Froukje herinnerde zich duidelijk ook wat eraan vooraf ging. (Slim van zo'n oude dame).
Ik probeer nu aldoor zoveel mogelijk te voorkomen dat ze plotseling de berm induikt (opletten geblazen!) en laat haar af en toe een paar happen gras nemen, maar dus alleen als ik het goedvind, broodtas blijft thuis.

Groet, Els.

marianne laenen schreef op woensdag 3 januari 2007, 9:36:


Tja, ik had ook antwoord gegeven, maar ook dat is spoorloos verdwenen...

Met Froukje heb ik een grappige (vind ik) ervaring met belonen als ze iets goed deed.
Toen ik vorig jaar met haar begon te wandelen, omdat ze net van de ijzers was, dook ze geregeld het gras in en ging uitgebreid staan eten. Het kostte dan best wel moeite om haar er weer uit te krijgen. Dus nam ik een heuptasje met stukjes brood mee. Als Froukje dan weer de berm indook, trok ik haar terug de straat op en als ze een paar passen naast me liep kreeg ze een broodje.
Dat had ze heel rap door. Met als gevolg: hup de berm in, hap gras pakken, zonder dat ik iets hoefde te doen weer de straat op en dán een broodje verwachten. Waar ik dus dacht te belonen voor de stappen op straat, had Froukje alles wat eraan vooraf ging ook onthouden. Ik moest daar wel om lachen, maar ben meteen met de broodtas gestopt.
Nu hou ik haar héél goed in de gaten en probeer te voorkomen dat ze opeens de berm induikt. Wel geef ik haar af en toe de gelegenheid om een paar happen gras te nemen, maar alleen als ik dat wil. Ze wordt er steeds gemakkelijker in en wordt ook onder het zadel minder "vreterig".

Groet, Els.

Marie-Christine Vesters schreef op donderdag 4 januari 2007, 13:51:


hallo Marie-Christine,

Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar heb er wel eens van gehoord. Ben even aan het googelen geweest en het zou een vorm van narcolepsie kunnen zijn. http://www.expage.com/vragenpaarden . Hier staat een beschrijving van narcolepsie, maar als je verder googeled kan je zelf ook vast wel het nodige vinden.

Groet, Els.