Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 13:17:


Hallo, Frans,
Ik volg de hele discussie met veel interesse, maar ik zit met een ding: Er zijn tegenwoordig zoveel verschillende soorten paarden, die kunnen naar mijn gevoel niet allemaal over een kam worden geschoren.
Neem nou bijvoorbeeld de sobere haflinger van mijn collega. Bij de aanblik van een appel alleen al knapt die bijna uit zijn vel. Mijn paard ziet er in de zomer goed uit (niet dik!) als er voldoende gras is en ik haar daarnaast ook hooi aanbied. Tegen de herfst begint ze steeds meer hooi te eten, momenteel kan ze een half pak hooi per dag wegknabbelen, ookal mag ze de hele dag het weiland in en er staat nog voldoende gras. Maar ze valt duidelijk af. En het hooi is goed, we kopen het bij kennissen.
Rijden moet ik haar dan niet in herfst en winter, er zit geen energie in, het blijft bij gesjok met hangende oren en slepende hoeven. De haflinger barst van de energie en staat eigenlijk altijd op dieet. Rijd ik Indy regelmatig, bijvoorbeeld 3-4 keer per week, dan is ze binnen een paar weken echt mager, zonder energie, ongeinteresseerd.
Ik heb er daarom bewust voor gekozen haar in de herfst en de winter haver bij te voeren. Niet enorm veel, per dag twee mokken. Daarmee ziet ze er goed uit (ik kan nog steeds haar ribben voelen), en ze heeft energie, niet overdreven veel, maar ze gaat graag mee.
Ik ben nog steeds van mening (dit is al een keer eerder aan bod geweest) dat een bewust overfokt paard zoals mijn quarter (kruising reining / halter) met te veel spieren die onderhouden moeten worden niet voldoende heeft aan alleen hooi en gras, in vergelijking met jullie arabieren, sobere rassen, e.d.. Ze krijgt altijd onbeperkt hooi en als het er nog is in de winter, gras.
Ik wil hiermee zeggen dat je paarden die dicht bij de natuur staan ook voedsel kan geven wat dicht bij de natuur staat. Mijn paard is echter aangepast aan de smaak van mensen en heeft eenvoudig gezegd teveel onderdelen. Ze kan niet zoveel hooi/gras eten om dat allemaal te onderhouden. Ik zie het dan ook aan haar hoeven, die groeien niet meer, terwijl ze met iets haven bijvoeren wel doorgroeien in de winter. Wellicht dat ook haar jeugd invloed heeft (met 3 maanden afgespeend, geleefd op slecht hooi, kaal weiland) maar dit zie ik gewoon bij mijn paard.
Monique

Spirithorses schreef op donderdag 7 december 2006, 22:43:


Nou zeg, mag ik ze net niet zien......!
Monique

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 8 december 2006, 11:36:


Oh, dank je wel, broekie klinkt goed (beter dan oud mens of zoiets .
Nog even wachten tot volgend jaar, dan ben ik 35 en mag ik ook kijken (aaahhh, het schiet al op).
Monique

Piet schreef op zondag 10 december 2006, 9:01:


Hallo, Piet,
Gisteren was ik bij een kennis van mijn moeder. Ze hebben twee paarden, waarvan een steeds hoefzweren heeft. Een hele klaagzang aangehoord dat het geintje weer Euro 400,-- gekost heeft. En die hoefsmid is zo fantastisch, zonder hem was het paardje al lang bij de slager beland. Ze hebben erg veel weiland, maar hun paarden staan standaard op stal met een deken op en hebben ijzers, want zonder kunnen ze nu eenmaal niet lopen als je dressuur rijdt, dat weet toch iedereen........
Toen ik voorzichtig meldde dat Indy vijf jaar lang problemen heeft gehad en sinds twee jaar zonder problemen loopt, haakte zij er gelijk op in wat een verschil een goede gediplomeerde hoefsmid uitmaakt. Helaas was er geen praten tegenaan, type stoomwals.
Ik mocht de paarden zelfs ook nog even zien. Haar paarden staan met een suffig gezicht op stal, kont naar de deur, flinke laag naar amoniak ruikende zaagsel en geen hooi. Tegen de avond krijgen ze weer een plakje met krachtvoer, anders worden ze veel te dik, ze doen toch niks de hele dag. De patient heeft dit jaar voor het eerst een beetje wintervacht, want door al die zweren kon haar dochter toch geen wedstrijden rijden. Het paard heeft zelfs "Krankenschuhe" aan in de stal dat er geen vuil in de wond komt. Het arme beest is nu 4 weken kreupel en is in al die tijd niet buiten geweest, het andere paard dus ook niet. Bah......
Monique

Spirithorses schreef op zaterdag 9 december 2006, 18:08:


Wel eens onder de douche gestaan met glibberig haar en plakkerige nek omdat je paard met een glibberige lijnzaad neus even lief in je haar moest snuffelen....?
Brrrrrrrr.....

Hallo,
Het valt me dit jaar op dat Indy minder last heeft van zachte hoeven nu het zo vreselijk nat is in de bak en in het weiland dan vorige jaren. Het enige wat ik nu merk is dat ze op een ongelijke klinkerweg de neiging heeft de berm in te duiken, op asfalt helemaal niet. Ze loopt sowieso heel graag over asfalt.
Gisteren is ze per ongeluk over het gevreesde ministukje van twee bij twee meter grof puin een straat verderop gelopen. Normaal wijkt ze automatisch uit, maar ze lette schijnbaar niet op en liep er zo overheen. Ze voelde duidelijk het puin, maar ze liep rustig door en gaf geen "au" reactie. Daar ben ik dus heel blij mee! Meer dan een jaar geleden moest ik haar daar eens bijna af laten takelen, omdat ze weigerde ook maar een stap te verzetten.
Haar hoeven beginnen langzamerhand weer vol te lopen en zijn minder hol dan vorige zomer. Voor Indy is dat schijnbaar nodig; ik merk verder geen verschil tussen hol en volgelopen, ze loopt met beide varianten even goed.
Wij zijn gelukkig op de juiste weg!
Groeten,
Monique

Spirit schreef op maandag 11 december 2006, 15:14:


Misschien een stomme vraag, maar wat zijn dat voor dingen aan z'n voeten?
Monique

Liesbet schreef op maandag 11 december 2006, 15:51:


Wendy,
Voordat het paard flauwviel, stond hij toen te zwalken?
Ik heb namelijk een keer eerder gezien dat een paard omviel, slechts na enkele rondjes draven. Bleek dat het paard last had van oormijt. Warmde zijn lichaam op door inspanning, werden de uitwerpselen van de oormijt vloeibaar en drukten op het evenwichtsorgaan met als gevolg dat het paard zich niet meer op de been kon houden. Zomaar een idee.......
Groeten,
Monique

Peet schreef op dinsdag 12 december 2006, 11:12:


Hmmmm..... Indy rent ook midden in de zomer in een razende gallop richting stal bij het eerste spatje regen. Ook als er geen kruimeltje eten te vinden is. Wat ik daarom wel vreemd vind: in de herfst staat ze vaak in een geweldige hoosbui ergens in een hoekje te suffen, terwijl ze bijna wegwaait - en dan is er wel hooi in de stal. Rare voorkeuren soms.
Monique

Saffier schreef op dinsdag 12 december 2006, 23:21:


????
Monique

Piet schreef op woensdag 13 december 2006, 8:49:


Hallo, Piet,
Op de website van Ivanhoe komen trouwens ook geen hoera-updates meer hoe geweldig het nu gaat. Laatste was van januari 2006.
Monique

Frans Veldman schreef op donderdag 14 december 2006, 12:22:


Hallo, Frans,
Even over je eerste opmerking. Ik ben sinds een tijdje bezig met Schiefentherapie. Deze mensen zeggen dat elk paard van nature op de voorhand loopt en rechts- of linkshandig is. In de natuur geen probleem, echter zodra de mens erop gaat rijden kom je vroeg of laat problemen tegen als je dat niet opvangt. Een paard moet volgens hen circels leren lopen, (in de natuur gaat het meestal rechtdoor) en krijgt dan vaak problemen met nek, onderrug en knieen omdat een paard niet weet hoe hij optimaal de "Scherkraft" op moet vangen (het achterste buitenbeen buiten het spoor zetten en daardoor steeds een klap in de onderrug krijgen en een draai in de knie) ook ivm recht- of linkshandigheid. Zij lossen het op dmv. de binnenste schouder vrij te maken, eerst aan de longeerlijn, dan onder het zadel. Het komt op mij erg logisch over.
Normaal wordt een paard aangeleerd hoe het een mens optimaal kan dragen, maar vaak wordt een paard te vroeg beleerd of wordt rechtrichten gewoon vergeten. Indy is ook nooit rechtgericht, omdat ze steeds weer die rottige hoefzweren kreeg en dan weer een half jaar pauze moest hebben. Toen dat gedoe met haar schouder, waardoor ze erg beperkt gereden kon worden. Eerder kreeg Indy rugproblemen (dikke spier in de rug) wat waarschijnlijk het gevolg is van plotseling veel rijden omdat ze het aankon en haar daarom maar zo laten lopen hoe ze zelf wilde. Ook op advies van diverse therapeuten, omdat haar schouder niet veel aankon. Indy heeft daardoor volgens de Schiefentherapie een probleem gekregen met het rechterachterbeen, de knie, dat been ontlast ze steeds en doet pijn als ik haar daar aanraak. Ik ben sinds twee weken bezig met Schiefentherapie en Indy ontlast haar been niet meer, ze staat gewoon recht. Anders was het gelijk met rechtsachter op rust staan. Ze loopt veel actiever en draaft weer bijna zuiver, gisteravond draafde ze zelfs zuiver. Ik ga binnenkort ook in het zadel beginnen met rechtrichten.
Monique

Wil schreef op vrijdag 15 december 2006, 11:04:


Als je zo rijkelijk bedeeld bent door moeder natuur gaan draven terwijl de hele wereld toekijkt en dan ook nog de boel uitgebreid weer op de plek duwen, terwijl het gefilmd wordt.
Ik zou me dood schamen.
Monique

Michiel schreef op zaterdag 16 december 2006, 11:18:

Hallo, Michiel,
Die iets gevoelige hoeven herken ik ook. Indy heeft daar enkele dagen een beetje last van gehad toen ik nog maar net bezig was met Schiefentherapie. Ze heeft er nu geen last meer van.
Groeten,
Monique

Michiel schreef op dinsdag 19 december 2006, 11:42:


Hallo, Michiel,
Indy is altijd gewend los gelongeerd te worden en draait ruime rondjes om me heen. Nu ik bezig ben met Schiefentherapie moet ze aan de longeerlijn en dat is erg verwarrend voor haar. Een leidtouw betekent voor haar dat ze op een bepaalde afstand van me moet blijven en bij me moet bliiven en dat is niet bepaald de ideale longeerafstand. Ik heb daarom in het begin een pad voor haar afgezet (kleine circel in een grote circel) zodat ze niet bij me kan komen niet naar buiten kan wijken of omdraaien. Eerst ben ik met haar meegelopen, heb het leuk gemaakt (af en toe en appeltje, een aai, enz.), met de bijbehorende commando's die ik ook geef als ik haar normaal longeer. Ze vond het allemaal prachtig. Na een paar rondjes heb ik de afstand wat groter gemaakt tussen ons en dat ging ook goed. Met aan de achterkant drijven heb ik ook problemen als ik haar aan een longeerlijn heb (bij vrij longeren niet), ze draait dan de achterhand naar buiten en komt met de voorhand naar me toe. Ik geef daarom voornamelijk stemcommando's en raak haar af en toe met de longeerzweep op die plek aan waar ik ook aandrijf met mijn been, mocht ze niet op een stemcommando gaan lopen. Dat werkt prima, ze zet haar achterhand niet meer naar buiten, (Is ook niet de bedoeling bij Schiefentherapie) en maakt zich mooi rond.
Misschien heb je hier wat aan?
Monique