Er schoot mij opeens iets door het hoofd,
[jaja ik kan het niet laten!]
Er is iets ongeroerd gelaten.
Worden wij van kennis beroofd?
Of word er gemeten met twee maten?

Wat ik de afgelopen dagen gelezen heb over paardenvoer,
Is die stelling van Egon en Frans,
Draait de een de ander een loer?
Of hebben ze allebei een goede kans?

In gedachten zit ik de stellingen te combineren...
Frans zegt dat we paarden zoetigheid aanleren,
En Egon zegt dat paarden oportunisten zijn.
Er is niet verder op ingegaan , helemaal geen sneren!
En dat vond ik vreemd , geen appels en peren!

Zijn wij diegenen die ervoor zorgen dat paarden het loodje leggen, zijn wij die blinden?
Door ze te *leren *dat een vieze smaak ook lekker kan zijn?
Eten paarden daarom van JKK en eikels en zwammen en linden,
Rare dingen vliegen er door mijn brein!

Zorgen wij er zelf voor dat we de paarden niet meer kunnen vertrouwen?
En niet op hun natuurlijk instinct kunnen bouwen?
Hebben wijzelf onze paarden verpest?
Willen ze nu ook een chocoladeletter in hun nest?

Dit waren stellingen die mij niet los wilden laten,
Ik was er druk mee in de weer,
Ook in rijm kan het niet baten,
Deze ene keer...