Beste mensen,
Ik heb mijn pony nu een week of 14. Ze is 15 jaar.
Ze staat overdag op zandland en tot 1 mei 's nachts op stal. Ze krijgt hooi, wortels en wat
muesli voor paarden die gevoelig zijn voor bevangenheid (fructaan en eiwitarm). We doen twee keer per week les, twee keer grondwerk, twee keer buitenrit en een dag rust.
Nadat ik haar 6 weken had, heb ik haar voor (alleen voor had ze ijzers) van de ijzers laten afhalen en laten bekappen door de natural balance bekapper (die mijn vorige paarden ook deed).
Ze vertelde het volgende.
Aan de linkervoorhoef was te zien dat ze bevangen was geweest, sterk verbrede witte lijn. De oorzaak kon zijn voeding, verkeerd beslaan, stress etc. Stress leek mij heel waarschijnlijk omdat ze een hele slechte periode van 14 maanden had meegemaakt.
De witte lijn was verder bij de andere drie hoeven ook niet echt smal.
Flares in de hoeven. Brokkeltjes aan de zijkant. Stralen bijgesneden.
Kortom: geen beste hoeven waarbij de voorste twee er slechter uitzagen dan de achterste.
Verder: rode strepen in de toon van de voorhoeven.
Achterhoeven sleepten iets over de toon.
Na bekapping was het slepen van de achterhoeven weg.
Ze liep de eerste week gevoelig op asfalt, op zand minder maar toch niet helemaal joppie.
Na die week ging ze afwisselend op steen en op zand lopen. Ik liet haar zelf kiezen. Stapte er de eerste weken pas op als we op zand waren en stapte weer af bij steen.
Ik het het in de eerste 6 weken 3 maal bijgehouden: toon afgerond, steunsels tot de zool bijgesneden, hoefwand bijgeraspt. Heel voorzichtig want ik ben, ondanks de cursus, als de dood teveel te doen. Van de zool helemaal afgebleven.
Gevoeligheid bleef.
Het linkerbeen ging steeds gevoeliger lopen, de pas verkortte zich.
Na 7 weken liep ze met beide voorbenen korter en gevoelig. Ze struikelt veel met het linkervoorbeen. Bij de toon is de zool wat verdikt (ik denk door de oude bevangenheid).
Inmiddels loopt ze aan het rechterachterbeen bijna kreupel. Stijf en pijnlijk.
Dat begon nadat ze met de springles had meegedaan (op minimaal nivo, absoluut heel licht).
De paardendokter is geweest. Hoeven voor zijn gevoelig ( met de tang in geknepen) en achterhoef links ook iets, maar lijkt gezien haar manier van lopen en het feit dat ze geen gras krijgt geen bevangenheid te zijn. De pees aan de achterkant is hard, peesblessure zegt zij.
Ze heeft pijnstillers icm ontstekingsremmers en voorlopig twee weken niet op rijden en alleen op stevig zand e.d. stappen.
De hoefbekapper komt as donderdag.
Mijn instructeur zegt: ijzers eronder! Doordat de ijzers eraf zijn gaat ze gevoelig lopen, belast de achterkant teveel en gaat een oude blessure van het achterbeen opspelen.
De paardendokter doet geen uitspraak over wel of geen ijzers, die laat het over aan de hoefbekapper.
Ikzelf zie wel dat ze met die gevoeligheid niet voldoende beweging kan krijgen om goed te herstellen en dat het nu van kwaad tot erger gaat.
Gisteren hoorde ik van haar vorige eigenaar dat ze in het verleden (vier jaar terug) een losgelaten hoefwand heeft gehad aan twee benen (links voor en rechts achter), nadat een andere smid haar jarenlang voor op achterijzertjes had gezet om haar beenstand te corrigeren. Door een anders smid te nemen is het weer in orde gekomen vertelde de vorige eigenares.
Verder is heeft ze destijds ook een vrij langdurige peesblessure aan het rechtervoorbeen gehad. Ze had altijd al gevoelige hoeven vertelde ze.
Ja, wat is nu mijn vraag?
Naar mijn idee is die gevoeligheid (zool en witte lijn die niet sterk is) de basis van het probleem. Ze bleef gevoelig lopen hoewel het even beter leek te gaan.
Wie kan er wat zinnigs over zeggen?
Warboel
