Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 15:00:
> e m kraak schreef op woensdag 6 december 2006, 14:43:
>
>> Sja, er heerst hier ook vaak een simplisme waarin gras gras is,

>
> Exact. En dat geldt voor alle mineralen. Je kunt op de wei
> gooien wat je wilt, maar het blijft gras met een tamelijk vaste
> samenstelling.
Ja, DEZELFDE soort gras zal er niet wezenlijk door veranderen.
>> Maar er bestaan wel zeekomkommers en radijzen, allebei "eetbare
>> groenten" voor mensen.
>
> Ja, maar die hebben een andere genetische samenstelling. En ook
> die zullen juist weer proberen om altijd dezelfde samenstelling
> te houden.
Precies, en al die verschillende soorten gras e.a. plantjes hebben verschillende genetische samenstellingen.
>> En nu dit (op zich juiste) verhaaltje herhalen voor al die
>> verschillende grassoorten en wat er allemaal nog meer
>> tussendoor groeit. Dáár gaat het om, daar gaat het zelfs Jose
>> om. Dáárom probeer ik al 20x te vertellen dat dit een minder
>> zwartwit verhaal is dan wel/niet beslaan.
>
> Ik zou dan eerst wel eens willen weten wat die verschillen
> tussen die grassoorten zijn.
Ik ook! Maar daar kan ik nog altijd geen analyses over vinden, omdat de verkoopindustrie er geen belang bij heeft.
Wat wel te vinden is gaat via de plantkundige weg. Er zijn veel gegevens over plantengemeenschappen en relaties met de omgeving. Bijzonder duidelijk en bekend zijn de verschillen tussen kalkarm (Narthecium ossifragum!)/kalkrijk, of zinkhoudend (bv. Viola calaminaria, hier en daar Z-Limburg).
Op kleinere schaal zijn er in een terrein ook gradienten te vinden. Daarom groeit er overal van nature steeds net weer iets anders, i.t.t. de monoculturen die mensen aanleggen.
Het is bewezen logisch nmm dat je gelijk hebt dat paarden lang niet al die verschilletjes nodig hebben, anders zouden ze wereldwijd niet in zo uiteenlopende omstandigheden kunnen overleven. Ze kunnen genetisch bepaald met zeer weinig toe, minder dan runderen. Zie jouw argument over de tevelen. Maar (!), ik heb de stellige indruk dat er misleiding bij komt kijken: een voor het lekenoog "rijke, vette" Hollandse wei, hardstikke modern aangelegd met de beste grascultivars kan naar mijn stellige verwachting botanisch niet op tegen een armetierig Mongools steppe ecotoop.
Mijn verhaal komt eigenlijk en dat zie ik nu ineens heel duidelijk, steeds weer op hetzelfde neer: de tegenstelling tussen gedifferentieerde kleinschaligheid en minder gedifferentieerde grootschaligheid. Daar hebben we het kruiskruidprobleem ook aan te danken.
Blabla! , Egon