feby van den hoven-mennens schreef op vrijdag 1 december 2006, 22:50:


Heeft niks met rechtpraten te maken, maar met een verschil in referentiekader. Ik beredeneer graag vanuit de theorie, doe waarnemingen, en beargumenteer eventueel waarom de waarneming niet lijkt te stroken met de theorie. Anderen doen een waarneming, verheffen die waarneming tot feit, en wimpelen de niet passende theorie als niet ter zake doende af.

Als ik op die laatste manier redeneerde was deze hele website nooit ontstaan.

En inderdaad, dat heeft al vele malen aanvaringen opgeleverd met mensen "die gekwalificeerd zijn om gelijk te hebben". Velen daarvan zijn rijksgediplomeerd en slaan ijzers onder hoeven.

Misschien dat het je niet is opgevallen, maar het ging mij nergens om gelijk te hebben. Voor mij was dit slechts een interessant gegeven dat de theorie niet lijkt te stroken met de waarnemingen, en dan raak in geinteresseerd in de redenen waarom. En dan "zeur" ik net zolang door tot we eruit zijn waarom het zo is.

Voor de juiste lezers heeft deze korte discussie veel nuttige inzichten opgeleverd. Voor mij in ieder geval wel. Voor de minder goede lezer was dit wellicht een discussie die slechts ging over "wie heeft er gelijk?", maar die mist dan wel erg veel (en begrijpt dan nog steeds niet dat er niemand was die ongelijk had).

Groeten,
Frans

van Tilburg schreef op zaterdag 2 december 2006, 8:38:


Uitzonderingen zijn er altijd. Heb je het toevallig laten filmen?

Groeten,
Frans

sandratien schreef op zaterdag 2 december 2006, 10:38:


Jij had het over mij.
Ilona ook.

Groeten,
Frans

marjolijn schreef op zaterdag 2 december 2006, 14:55:


Omgekeerd is dat natuurlijk hetzelfde. Stel dat je moet argumenteren met figuren die de stelling gebruiken "ik heb ervoor geleerd". Hoe zou jij je opstellen? Denk je dat je ook maar 1 stap verder komt als je een houding etaleert van "Tja, ik weet het ook niet hoor, misschien heb je wel gelijk"? Uiteindelijk zul je, om iets te bereiken, gewoon duidelijk je standpunt moeten innemen en die ook uitdragen. Dus niet: "Misschien hebben hoefsmeden wel gelijk dat ijzers een noodzakelijk kwaad zijn", maar "Hoefijzers zijn slecht voor de hoeven. Punt uit."


Uit alle reacties krijg ik de indruk dat de meerderheid daar anders over denkt. En natuurlijk is het onmogelijk om het iedereen naar de zin te maken.


Ik denk niet dat de houding van de rijksgediplomeerden meegaander zou zijn als we overkomen als een stelletje twijfelaars die met de mond vol tanden staan. Het probleem is gewoon dat ze geen behoefte hebben aan andersdenkenden, of die nou stellig hun mening uitdragen of doen alsof ze er zelf ook nog niet zo goed over hebben nagedacht.


En waar bestaat die open houding dan uit? Door tegen hun opvattingen in gaan beamen dat hoefijzers toch niet zo slecht zijn? Ik denk dat de open houding veel eerder naar buiten komt als de betreffende hoefsmid ook interesse toont in de andere opvattingen. En diezelfde open houding vinden ze hier ook: we hebben al meermalen hoefsmeden op cursus gehad. En wij zijn hartstikke enthousiast als ze komen.

Groeten,
Frans

klaas.feuth schreef op zaterdag 2 december 2006, 15:18:


Ach, op ieder forum wordt wel eens wat geschreven...


Misschien is het gewoon niet zo handig om het op deze manier te doen. Internet is een kleine wereld, en je hoeft niet verbaasd te zijn als je een paard voor 1000 Euro koopt en hem vervolgens voor 3000 Euro te koop zet dat mensen dat ontdekken en zich afvragen of dit wel in het belang is van het paard.


Minder adverteren levert ook minder reacties op.
Het zou slimmer zijn om gewoon bij de advertentie tekst en uitleg te geven dat het een paard is met een probleemverleden. Dat scheelt ook al in het aantal reacties, en voorkomt teleurstellingen achteraf.


Waarom moeten mensen er naar raden als het ook gewoon in de advertentie kan staan?

Overigens hebben we contact gehad met de vorige eigenaresse, en die is op zijn minst teleurgesteld (en beweert dat er ondertussen niet echt iets met het paard is gedaan). Wellicht een goed idee om daar ook iets recht te zetten? Anders vrees ik dat dit verhaal ergens anders weer opnieuw opduikt...

Groeten,
Frans