sandratien schreef op maandag 27 november 2006, 13:25:


Ik heb niet geschreven dat het niet uit maakt wat je doet.
Natuurlijk, ook alle autorijscholen leiden je op voor een rijbewijs.
Het gaat erom hoe. Waar voel je jezelf het prettigst bij, maar in dit geval is een paard geen auto, dus ook daar moet je naar kijken. Ik denk dat je dan uit komt bij de meest fijngevoelige methode. Zonder kwaad worden, waaruit schelden, schoppen, slaan voort kan komen, of enorm veel druk.die je paard op het randje van flippen e.d.de trailer in dwingt. Of onophoudelijk rukken aan een daarvoor ontworpen hoodstel, waardoor je paard het liefst de trailer in wil springen om van dat geruk af te zijn.

Moniek schreef op maandag 27 november 2006, 14:22:

In principe kunnen ze alles wat organisch is, op vetten en vlees, as van verbrand hout en nog wat stoffen na, verwerken. Ook mijn keukenafval gaat naar de wormen.
Maar ik vermoed dat dat te heftig is. Er moet voldoende zuurstof bij kunnen .
Het is niet zo dat de wormen mest vreten, ze gaan pas aan de gang ermee als het al een redelijk eind is afgebroken door bacterieen.
Als je een manier zou vinden om om de mest wat minder nat te maken, in te dikken, zou het zeker werken. Maar ja, mogelijk krijg je dan te maken met allerlei millieuregels en daar ben ik niet in thuis.
Maar ik stel me zo voor dat wanneer je het vocht apart kunt opvangen en de mest mengt met bv gebruikt zaagsel of iets anders een leger wormen voor je zal willen werken. In Australie is indertijd een installatie gebouwd die al het organisch afval van een stadje verwerkt. Dus de maat is eigenlijk onbeperkt.
Om in de winter te overleven moeten ze vorstvrij zijn.
In een buitenhoop kruipen ze in de winter naar het midden van de hoop en zullen ze best nog wel wat omzetten omdat er nieuwe mest opgegooid wordt die zal voorcomposteren en zodoende een wat hogere temperatuur zal afgeven, maar de optimale temperatuur ligt tussen de 15 en 25 graden.
Tropische soorten zullen wat hogere temperaturen kunnen hebben.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 27 november 2006, 14:50:


Dat is nou een van de verschillen. "Mijn" manier van werken werkt bij het meest getraumatiseerde paard en ook bij een overvolvanvertrouwenpaarddatgewoonnjetzegt :) zonder aanpassingen.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 27 november 2006, 15:30:


Da's waar. Daarom is tijd zoals ik schreef niet van belang, het duurt zolang als het duurt, maar de manier van werken kan hetzelfde zijn, bij welk paard dan ook.
Piet

ingrid van der post schreef op maandag 27 november 2006, 15:17:


Was ook mijn eerste reactie, maar kan ook weer een boel vertekening door de foto in zitten. Ik zou het nog wel eens vanaf een andere positie willen zien.
Ik vermoed dat Rijk , als et inderdaad een flink stijle voet is het ook wel genoteerd heeft en ermee aan de slag zal gaan.
Verder lijken me het mooie voetjes.

Piet

Piet schreef op maandag 27 november 2006, 15:40:


Hoewel..... als ik nog eens kijk is de hele stand van het been erboven ook anders, jammer dat we het hele paard niet zien.

Peter Donck schreef op maandag 27 november 2006, 17:03:


ja, vandaar mijn voorzichtige reactie

Spirithorses schreef op maandag 27 november 2006, 19:56:


Op fonkelnieuwe ijzers met wiggen?

Nick Altena schreef op maandag 27 november 2006, 21:31:


Hoeft niet hoor Nick. Daar hoeft de hoefwand niet te lang voor te zijn. Mensen die met zo'n ding goed kunnnen omgaan, kunnen er heel gedoseerd en op de milimeter precies mee werken. Ook dat kun je elke week even doen. Het werk op zich is snel en gemakkelijk.
Het risico op een ongeluk voor onervaren mensen is echter groot. Om het goed te doen, moet je een hele lichte, liefst draadloze machine kopen met een regelbaar toerental, je ogen beschermen, een kapje tegen stof in je longen en zorgen dat er geen haar van de sokken in kan draaien, dus je paard een paar extrra sokken aantrekken en de staart opknopen.Tegen de tijd dat je dat allemaal geregeld hebt, ben je al klaar met normaal bekappen met een rasp, als je dat maar regelmatig genoeg doet.

Piet