Edith Hartog schreef op zaterdag 25 november 2006, 18:40:
> Spirithorses schreef op vrijdag 24 november 2006, 15:10:
>
>> Edith Hartog schreef op vrijdag 24 november 2006, 14:53:
> blad, voor wat het waard is, het bereikt toch de doelgroep
> niet. Die leest hele andere boekkies, over patronen, geweren en
> jagershoedjes en met heroische verhalen over wilde zwijnen en
> machtige herten die ze na een halve dag hebben weten te vloeren.
Je doelgroep is niet "jagers" hoor...
> Ik moet m'n hoop maar vestigen op de komende, meer
> diervriendelijke regering.
>
> Groet,
>
> Edith
Wat je wel kunt, en aan te raden is: alle activiteiten fotograferen, hetzij vanaf je eigen terrein hetzij vanaf de openbare weg en vervolgens alles, ook evt. rechtzaken, via kritisch faunabeheer doen. Zij hebben de ervaring en expertise.
Op zich helpt alleen het duidelijk zichtbaar fotograferen al, want dat vinden jagers erg onprettig - kunnen ze echter niets aan doen.
Zie bijvoorbeeld ook de website over de schuilhutten. Gewoon net zoveel bewijs verzamelen tot het té genant wordt.
Mocht je in de onmiddelijke omgeving van je huis last hebben van schietlustigen dan:
1) vriendelijk doch dringend verzoeken hun hobby elders uit te oefenen.
2) Zorgen dat ze geen "jachtgenot" krijgen. Dat kan al door de ghettoblaster, evt. met een timer erop, voluit te zetten met de speakers in hun richting.
3) Op je eigen terrein (mocht daar een jachtrecht gevestigd zijn) zorgen dat het met de wet in de hand ongeschikt is voor de jacht, door er bijv. voederplaatsen aan te leggen.
Overigens heb ik hier in Oost-Groningen geen persoonlijke aanvaringen met jagers gehad in de afgelopen 20 jaar. Dat ik de hobby op zich nogal debiel vind is een andere zaak, hoewel ik een boerenjager op zijn eigen land nog wel begrijp. Het soort van "dure" jagers zie ik hier niet. Je hebt ze in soorten.
Groeten, Egon
"Happiness is in a warm mare."
Warboel
