eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 21 november 2006, 9:52:


Hoe herkenbaar...... Ik had hier een keer een Quarter die totáál ongevoelig was voor stroom. We hebben toen een heel breiwerk van draden gemaakt en zelfs dat hield hem niet tegen. Je zág hem gewoon denken : "oké, het doet even pijn, maar daarna héb je ook wat (gras)".
Hij tjoepte verdorie ook nog terug alsof het niets was om een slok te gaan drinken.

Net zoals Cas die zonder af te remmen met zijn dino-nek onder de houten palen ingaat, nek omhoog, krrrrrrák, .... en gewoon verderwandelt.

Misschien heeft Maxke nu wel een lesje geleerd met de elektrische poort.... Ik meen dat Trea een oplossing had met koperdraad in de manen, als het echt een hardnekkige is...

Pien

sandratien schreef :


Dat van dat licht aan en uitgaan is hier in België standaard.
Zo zit je te lezen en zo flakkert de lamp. Elke dag weer.
Je raakt eraan gewend hoor, gewoon lezen met knipperende ogen.

Huertecilla schreef :

Hier exactement idem dito.
Veulens mogen dat bij ons, die hou je toch niet tegen.
En ze stoppen er vanzelf mee als ze te groot worden om onder de draden en hekken door te kruipen. Kan me er ook niet druk om maken, Peyo gaat toch nooit ver weg van haar moeder.
En als ze terug wil naar mams gaat ze heel geduldig voor het hekje staan, inmiddels wetende dat er altijd wel een gek is die het hekje openmaakt, zo heeft ze ons al geconditioneerd.
(Want terug gaat ze niet door de draden, zo slim is ze wel....).

sandratien schreef :
. Je kunt wel merken dat ik

Wat is er gebeurd dan of heb ik iets gemist?

Nou.... die Sandra met haar oneerbare voorstellen.... laat Hilde het maar niet horen.... Whip!
Zeg eens Eddy, ben je nog wat afgevallen van je 183 kilo....?
Je was toch bezig met de Whisky kuur (zie je, ik weet nog niet eens hoe je dat schrijft).

Pien
(bleh, administratiedagje vandaag, het enige voordeel is dat ik tussendoor lekker kan PN - en).