Esther schreef op zaterdag, 22 mei 2004, 22:57:


Ik vroeg me al af of mensen dit verkeerd zouden lezen... Wat ik bedoelde is... Grrr zo verdomd lastig uit te leggen in woorden... Het is een vraag om het hoofd iets op te tillen, precies de houding die paarden aannemen als ze tolten...


Nee hoor, Jack drukt zijn rug niet weg, hij tilt zijn hoofd iets op. (Wat denk ik zowiezo al lager is dan je doorgaans ziet, mijn paarden galoperen rustig met hun neus 5cm boven de grond!).


Eh, tolten is iets wat bij mijn weten nooit vanuit volledige verzameling plaatsvindt. Het is namelijk niet de achterhand die moet dragen maar steeds een ander been, waarbij de voorbenen een even belangrijke rol spelen als de achterbenen.


Met "trekken" bedoel ik per definitie "vragen"; ik rij zowiezo uitsluitend op een touwhalster en echte "druk" gebruik ik daar niet bij.

Dank voor het verder verduidelijken,
Frans

Zoals jullie misschien hebben gezien is nu ieder hoofdmenu direct selecteerbaar door middel van "tabjes" direct boven de menu's.

Vinden jullie het een verbetering of maakt dit de website alleen maar rommeliger?

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op zondag, 23 mei 2004, 17:03:


Oh, ik heb een hekel aan hoofdhouding dwingelandij, dat doe ik bij mijn paarden nooit. Kan me goed voorstellen inderdaad dat ze daar een stijve rug van krijgen enzo.
Wat ik gebruik is psychologie en creativiteit, dat ontwikkel je goed als je met Parelli bezig bent.
Concreet kwam het er op neer dat Jack op de overgang van stap naar draf even "rommelde" met zijn benen, het leek mij dat daar iets tolt-achtigs in zat. De vraag was, hoe krijg ik dat eruit gereden?
Nu had Jack indertijd bij het buitenrijden altijd haast om weer naar huis te gaan, en zo'n motivatie is te mooi om te laten liggen! Hij probeerde steeds stiekum te versnellen, maar zodra hij begon te draven nam ik hem iedere keer weer terug. Hij ging dus steeds sneller stappen, tolten, in het begin twee pasjes maar, en dan viel hij in draf, en dan zette ik hem weer terug in stap. Van lieverlee werd die tolt-fase steeds langer, en uiteraard deed ik dan altijd net of ik niet doorhad dat hij aan het versnellen was. DAT vond Jack weer grappig, want nu kon hij toch sneller naar huis zonder dat ik hem tegenhield. Zodra hij eruit viel in draf zette ik hem weer stil. Het duurde echt niet lang of hij kon de hele weg naar huis terug tolten, aan een los teugeltje. Nu nog een "hulp" ermee associeren, het "rommeltje" langzaam omzetten in een redelijk zuivere tolt, en ziezo, je hebt een paard dat aan een los teugeltje naar believen kan stappen, draven, tolten of galoperen! Telgang kan hij ook, een enkele keer mag hij van mij rentelgangen, maar echt fantastisch vind ik dat niet. Hij wordt dan al snel erg lateraal in de andere gangen.


O ja, dat was indertijd een hele frustratie. Ik heb wat keren over de rand van mijn zadel gehangen om te kijken wat ie nu weer voor gang had uitgevonden. Ik geloof dat alle varianten wel eens gepasseerd zijn.
De meeste daarvan heb ik snel weer overboord gezet, wat nog wel bruikbaar is is dat hij naar keus een 3-takts of 4-takts galop kan uitvoeren.


Zo dus.


Oh, nou, stel je er niet teveel van voor. Een draver is geen IJslander, ze worden niet gefokt op de tolt, het is iets dat je bij veel dravers er gratis bij krijgt, en de aanleg verschilt per individu. Als ze al tolten is het lang niet zo gerieflijk als bij een IJslander of Paso, en de taktzuiverheid is vaak ook ver zoek.
Jack kan tolten maar hij loopt vrij snel tegen zijn grenzen aan met de voorhand. Voorwaarts als hij is probeert hij toch tempo te pakken en gaat dan aan de voorkant een beetje meegaloperen, het wordt dan al snel rollen. Ik heb veel dravers gezien die een veel betere toltaanleg hebben...

Groeten,
Frans

julie meulebrouck schreef op zondag, 23 mei 2004, 17:07:


Is dat een probleem?


Tja, misschien kan hij met zo'n vacht beter niet in een stal gaan staan? Bij mijn paarden heb ik dit soort problemen niet want die gaan pas naar binnen als ze het koud hebben, en uiteraard zweten ze dan niet.


Misschien krijgt hij wel een erg dikke wintervacht. Kan het zijn dat hij een mate van Cushing heeft, ook gezien zijn leeftijd?
Misschien dat de bacterie niet door het zweten komt maar overgebracht wordt door zadel of hoofdstel?


Je kan hem ook buiten zetten, dan droogt hij waarschijnlijk wat sneller.
Scheren lijkt me niet zo'n goede optie, want dan kunnen ze het weer te koud krijgen, dan moet er een deken op, en dan is de temperatuurregulatie foetsie. Hij zal dan vaak bezweet raken onder de deken, en dan ook nog eens slechter drogen. Hetzelfde effect als onder het zadel maar dan onder het hele dekenoppervlak.

Groeten,
Frans

Ellen Helmigh schreef op Sun, 23 May 2004 17:53:38:


Ik doelde niet op een shock of zo, maar het sympathische versus parasympathische stelsel.
Flauwvallen is ook niet waar ik bang voor ben, waar het om gaat is dat bij eten tijdens of vlak na het bewegen de kraan wordt omgezet naar de spijsverteringsorganen, en er dan minder bloed overblijft voor de spieren zodat deze verstopt raken met afvalstoffen. Je kan dus beter wachten met voeren tot de afvalstoffen uit de spieren zijn afgevoerd.
Ik schrijf ook "kan dus beter" in plaats van "je moet perse"; je paard zal er niet dood aan gaan als je het anders doet. Maar ja, we willen toch allemaal het beste?

Groeten,
Frans

Ellen Helmigh schreef op Mon, 24 May 2004 00:44:52:


Het is natuurlijk wel zo dat wij in Drenthe wonen, en niet beter "weten" dan dat er altijd wel ruimte is om een paard op de weide te houden. Ondanks dat zie je hier toch ongelooflijk veel paarden in de stal staan. DAT is primair waar wij op reageren.

Wat de randstad betreft, zo ongeveer de halve NVVR is de laatste jaren naar Drenthe en Groningen getrokken, omdat al die paardeneigenaars de conclusie hadden getrokken dat paardenhouden in de randstad niet echt verantwoord kan, en dat je bij verkoop van je rijtjeshuis er hier een boerderij met stukje land voor terug kan kopen. Allemaal zijn ze er in geslaagd hier aan werk te komen.

Wat moet ik nu zeggen, dat als paardenhouden niet op voor het paard goede wijze kan dat het dan wel wat minder mag? Dat als je schapen wil houden en je hebt geen weitje dat je de schapen dan maar op het balkon moet houden?

Een paard is mijns inziens geen "makkelijk huisdier". Paarden houden is een manier van leven, die diep ingrijpt in de manier van wonen, het soort vakanties dat je houdt, etc. Wat MIJ van het hart moet is het gemak waarmee mensen een paard nemen en tegelijkertijd geen concessies willen doen en de consequenties niet willen aanvaarden.

Ik heb het al eerder gezegd, en sta er nog steeds volledig achter: Als ik mijn boerderijtje prijs moet geven en mijn paarden geen 24 uur weidegang meer kan bieden dan verkoop ik mijn paarden aan iemand die WEL de mogelijkheid heeft om ze te geven wat ze nodig hebben.

Uiteraard moet iedereen doen wat hij of zij goeddunkt. Maar verwacht van mij niet dat ik ga zeggen dat "Paard Natuurlijk" alleen maar geldt voor mensen die een boerderij hebben en dat het ok is om je paard in een stal te houden als dat voor jezelf makkelijker uitkomt.

Groeten,
Frans

Na de test van gisteren heb ik toch maar besloten een betere chatbox te maken.
De nieuwe chatbox laat een aantal berichten tegelijk zien, je kan tijdens het typen gewoon blijven lezen, etc.

Het boxje linksboven is nu meer een chatmonitor geworden, het werkt eigenlijk precies als de webcam-monitor...

Even testen he?

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op maandag, 24 mei 2004, 19:46:


Geen idee, wist niet eens dat ze daar opleidingen hebben. Wat voor opleidingen zijn dat dan?

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 17:45:


Tja, ach... Heb er wel doorheen gereden op trektocht... Zonder ruiterbewijs. Volgens mij kunnen ze er niet zoveel mee. Een paard is een "erkend" vervoermiddel. Net als een fiets of een auto. En het zou toch te gek zijn als je al rijdend op de A28 ineens een bord zou zien staan met de tekst "hier mag u alleen verder als u forumulier X25 hebt". Ik KWAM dus inderdaad zo'n bord tegen, maar zonder bruikbare instructie hoe ik ter plekke aan het betreffende formulier kon komen, en ben dus gewoon doorgereden. Helaas geen abmtenaar tegengekomen want ik had dat wel eens willen meemaken.


Dikke vinger... Bij mij moeten ze echt niet aankomen met die onzin.

Groeten,
Frans

Zieltje schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 23:07:


Lijkt mij ook niet goed, maar ook niet onoverkomelijk. In de natuur zullen paarden zo nu en dan ook wat minder te eten hebben. Maar om het als gewoonte in te bouwen lijkt me inderdaad minder wenselijk...


Nou ja, niet met een alwetende zekerheid. Van nature hebben paarden over het algemeen altijd wel iets te knabbelen, ze zijn zo'n 60% van een etmaal (14 uur) bezig met grazen. Mijn paarden staan ook altijd buiten en/of hebben de beschikking over hooi/kuil. Hun maag/darmstelsel is niet ontworpen om te eten "per portie" zoals roofdieren (en mensen) dat doen. Wat direct de gevolgen zijn als ze lang niet mogen eten weet ik niet, maar als je het beste met je paard voor hebt probeer je dat niet uit lijkt me zo....

Groeten,
Frans'

josien schreef op woensdag, 26 mei 2004, 13:13:


Het heeft niet met "makkelijk" of "moeilijk" te maken maar met het soort paard. Een paard dat gefokt en getrained is met maar één doel: zo hard mogelijk rennen, kan in de omgang best makkelijk zijn, maar die stopt gewoon niet op een normale ophouding.
Ik kan Jack ook gewoon stoppen, durf er in de bak gewoon zelfs zonder ook maar iets (halster) op te rijden, voluit te galoperen, en hij stopt op een simpele zucht van mij...
Probleem is buiten, wanneer hij in zijn kop heeft dat hij hard wil gaan. Je mag van mij de uitdaging aangaan en proberen Jack op jouw manier te leren stoppen. Als je dat lukt praten we verder.


Nee, dat zijn de paarden die niet de one-rein-stop geleerd hebben. Zie de handleiding en de veelvoorkomende vragen waarbij ik dit uitleg. Bij een goede voorbereiding gaan paarden nooit onderuit, ik heb de one-rein-stop onder de moeilijkste omstandigheden (waaronder op ijs) bij tal van paarden toegepast maar er is er nog nooit een onderuit gegaan.

Groeten,
Frans

Alsof castratie de enige oplossing is... Er zijn al wat alternatieven genoemd, van PZP, sterilisatie tot het leven in een kudde waarbij het hengst zijn geen probleem is (drachtige merries, ruinen, veulens, etc).


Niet ongelukkig nee. Maar ik heb gewoon wat moeite met de gewoonte om maar wat van een dier af te knippen omdat iedereen dat doet, of omdat het voor ons makkelijker is. Mensen zijn er gewoon erg makkelijk mee, oren worden bij veel dieren "bijgeknipt", staarten worden eraf gesloopt, inmiddels hebben we daar wat bedenkingen tegen maar de ballen eraf slopen vinden we "gewoon".
Waarschijnlijk zou ik ook wel op een ijsbeer kunnen rijden als ik eerst een frontale lobotomie toepas. Maar wat is de waarde nou eigenlijk om op een dier te rijden als dat alleen maar kan door eerst bepaalde onderdelen van dat dier af te slopen? Met name als dat onderdelen zijn die bepalend zijn voor het karakter van dat dier?

Stel nou dat ik vind dat Harisha maar lastig is, dat ze schopt naar andere paarden, voor mij vrij onhandelbaar is, en dat ik besluit haar te laten opereren. Na de operatie schopt ze niet meer naar andere paarden, haar spirit is verdwenen, haar bespiering is blijvend met zo'n 30% gereduceerd. Wat zouden jullie daarvan vinden?

Waarschijnlijk vinden jullie dit niet "sportief", of "immoreel", of whatever, in ieder geval "not done". Maar waarom vinden we dit, als he om een hengst gaat, dan wel acceptabel?

Groeten,
Frans

josien schreef op donderdag, 27 mei 2004, 14:41:


Ik vraag me af WAT voor soort paarden?


Bij een paard als Jack gaat hij er vandoor, juist door het "eerder zijn". Hij heeft op de renbaan gelopen en daar hangen ze letterlijk aan het bit... om hem nog wat harder te laten gaan! Dus nogmaals de vraag: op wat voor soort paarden heb je dat gedaan en wat doe je precies?


Tja, ook op paarden die volkomen groen zijn lukt het me. Maar misschien hebben die wel een goede bespiering van achteren gehad???


Dat lijkt me geen bespieringsprobleem maar een heel ander probleem.

Groeten,
Frans

josien schreef op donderdag, 27 mei 2004, 16:57:


Wat doe je met een paard dat wegvliegt omdat er ineens twee eenden uit de sloot opvlogen? De teugels optillen om het paard te laten denken "oeps ik ben te ver?" Sorry hoor, maar dat klinkt echt onzinnig. Nogmaals: over wat voor paarden heb je het? Over Fjorden? Heb je deze "technieken" ooit uitgeprobeerd op een uitgekoerste draver? Er zijn zat mensen op deze lijst die met dit soort problemen zitten, en tot nu toe blijkt de one-rein-stop het enige middel te zijn dat helpt, als er al iets helpt. Je bent van harte uitgenodigd om jouw methode te demonstreren. Ere wie ere toekomt. Je mag van mij op Jack oefenen, misschien van Frouk op Torop. We zijn heel benieuwd...


Niet echt verkeerd als je met zo'n 60Km/h richting N34 afstevent. Voorkomen is beter dan genezen, maar je hebt niet alles in de hand. Het kunnen net die eenden zijn, een luchtballon die ineens boven je begint te dalen, of weet ik veel wat. Je lichtgeraakte oogappel vliegt er ineens in doodsangst vandoor, een gewisse dood tegenmoet, maar het enige middel dat je hebt is "verkeerd" omdat het een "machtsmiddel" is? Kom nou zeg!


Had dat gelijk gezegd, dat had een hoop discussie gescheeld. Ik rij WEL op tijdbommen, en voor mij is de uitdaging om die bom uit te doven en om als ie onverhoopt toch af gaat de boel beheersbaar te houden. Dat laatste is vaak al genoeg om redelijk zelfverzekerd op zo'n tijdbom te gaan zitten waardoor die tijdbom doorgaans niet eens afgaat!


Het scheelt dat we niet de enigsten zijn.

Groeten,
Frans