sandratien schreef op dinsdag 7 november 2006, 12:23:


ja je loopt zonder beroepsvezekering het minst risico bij mensen thuis die op hun eigen paard les van je nemen, als je ze bewijsbaar duidelijk hebt gemaakt (bv via een ondertekend briefje, wat weer niet rechtsgeldig is) dat paardrijden een risico vormt en ze daar zelf voor kiezen, ben je over het algemeen wel redelijk veilig als lesgever. Je moet nl aansprakelijk zijn om daarvoor vervolgt te kunnen worden, bv je zegt tegen een beginner op een groen paard dat ze over de omheining moeten springen, en dat gaat mis ruiter loopt levenslange schade op, dan kun je aansprakelijk gesteld worden en via de rechter dat ook zijn, dan moet je een schadevergoeding betalen en daarvoor kun je je via een beroepsverzekering verzekeren. Om het risico voor de verzekermaatschappij nu zo laag mogelijk te houden veplicht de verzekering je een diploma te hebben voordat je verzekert wordt.

Anders is het als iemand les geeft op eigen paard dan ben je als eigenaar altijd aansprakelijk. Zo ook als je iemand les geeft op iemand anders paard. Eigenaar paard is altijd aansprakelijk voor schade die de energie van het paard aanricht, ook voor de ruiter bv al ie zijn nek breekt. Kortom dat moet je eigenlijk niet zonder verzekering willen.

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=4&t=540408&hilit=

Via bokt (soms ook best inforijk met een laag pennygehalte) heeft de onlangs vermoorde Iski dat nog eens heel duidelijk uitgezocht. dit is de link ervan.
Ina

sandratien schreef op dinsdag 7 november 2006, 14:09:


je bent als eigenaar aansprakelijk voor alle schade waarbij er een extra verzekering af gesloten kan worden voor het buurmeisje als bijrijder zij kan ook moedwillig schade veroorzaken via jouw paard waar jij dan aansprakelijk voor zou zijn die gevallen ondervang je met een bijrijdersverzekering, die kost niet zo heel veel, het is net zoiets als een inzittendenverzekering voor je auto
Ina

sandratien schreef op dinsdag 7 november 2006, 14:09:


overigens verandert er ook wat voor de huifkarrenverhuur, vakantie gangers moeten eerst een proeve van bekwaamheid afleggen of in het bezit zijn van een koetsiersbewijs wanneer ze met een huifkar vakantie gaan vieren. Het is mij te ore gekomen (dus ik heb het uit goede bron maar nog niet zelf na gekeken) dat het verplicht is per 1 januari 2007 in het bezit te zijn van een koetsiersbewijs wanneer men met paard en wagen deel wil nemen aan het verkeer.
Ina

Margot van Lare schreef op dinsdag 7 november 2006, 15:39:


nou dat is dus uitgezocht omdat heel veel mensen dat dus denken, het blijkt dat jij waneer je les geeft of dat nu hobby of niet is (aanwijzingen of goede raad geven, belangeloos is iets anders , dat is niet lesgeven) je geacht word te weten waar het over gaat onder jouw aanwijzing geef je opdrachten, op het moment dat daar ongelukken bij gebeuren, of dat nu in je invloed sfeer is of niet, dat maakt niet uit. Je bent en blijft als lesgever in nederland verantwoordelijk voor het welzijn van je "klas". Daar kun je voor aansprakelijk gesteld worden, of je ook aansprakelijk bent is een ander verhaal. Het is in nederland mogelijk je hiervoor te verzekeren, de verzekering wil daarvoor een diploma zien.

Een ander voorbeeld is bv een hondentraining. een hond grijpt de hond van een ander. De instrukteur/ice is verantwoordelijk en kan voor de schade aansprakelijk gesteld worden.

of een meisje valt tijdens gymles uit de touwen , dwarsleasie, de instructrice is verantwoordelijk, zij hielp daar belangeloos maar had geen diploma om te mogen lesgeven. de verzekering van de gymschool betaalde niet uit het meisje is zelf hoofdelijk verantwoordelijk gesteld en moet de schadevergoeding uit eigen zak betalen. Dit is tot aan de hooge raad uitgevochten.

Door dit verhaal ben ik gaan zoeken hoe het zit met lesgeven en tenzij er iets veranderd is na de datum van het bokttopic is het nog steeds zo dat je het best een diploma kunt hebben om les te geven ook al slaat het nergens op en heb je jarenlange ervaring. Op het moment dat er iets ergs gebeurt komen instanties wel navragen waar jij je bevoegdheid om les te geven weg hebt.
Ina

Margot van Lare schreef op dinsdag 7 november 2006, 16:18:


Wel, verder maakt het me ook niet zoveel uit hoor , iedereen beslist zelf wel risico hij/zij lopen wil, zals ik al zei het is door mensen van juridische afdelingen en verzekeringsmensen doorgespit in het bokttopic. Een en ander kan je natuurlijk altijd vragen aan je eigen verzekeringsmaatschappij, en als jij een verzekering kan vinden die het risico dekken wil, zoals jij dat nu aangeeft wil je me dan mailen? dan heb ik wel intresse om bij die club te verzekeren. Ik vind het nl belachelijk dat een schriftelijk cursusje genoeg is om wel een verzekering te krijgen en 25 jaar ervaring niet.
Ina

Moniek schreef op dinsdag 7 november 2006, 18:32:


ik ben op het moment bezig met het bewijs voor het dubbelspan, mijn instructeur vertelde ons dat in veel natuurgebieden het bewijs al verplicht is en dit in januari helemaal verplicht gaat worden, ik heb dit inmiddels via mail gevraagt en zogauw ik wat lees zal ik het melden. Ik heb ook gevraagd of mennen met een bitloze optoming mag.
Ina

Conrad van Pruijssen schreef op woensdag 8 november 2006, 19:58:


Wat leuk om te lezen Conrad!

Ik vind het echt jammer dat ik nooit echt heb kunnen meemaken wat hij laat zien, ik heb ooit eens een student gezien maar dat was in een tijd dat ik niet genoeg inzicht had wat daar nu eigenlijk gebeurde, wel dat wauw gevoel. Nu zie ik eigenlijk geen groei meer in het verhaal, het blijft bij zadel/mens mak maken. Ik heb wel zijn boek uit en te na uitgeplozen en kreeg een beetje katergevoel bij de verhalen over het vermeende misbruik van de vader. Wat zonde dat de commercie de boventoon is gaan voeren, ik blijf erbij dat hij de weg vrijgemaakt heeft voor een beter begrip van de psyche van het paard. En ja hij wordt wat oud....

Heb jij ook tips? Ik wil graag horen van je wat te doen bij een paard wat is opgevoed met respect voor de mens in een vriendschapsband en nu bv longeren (vrij van de lijn) eigenlijk zo oneerlijk vind dat ze er boos van wordt.
Kortom ze voelt zich gestrafd voor iets wat ze niet gedaan heeft. Ik begrijp dat wel maar ik zou haar toch graag leren dat longeren niet hetzelfde als straf is.
Ina

Cedric Coucke schreef op donderdag 9 november 2006, 7:12:


Je schrijft dat je ze niet twee keer per dag gedouchd wilt hebben uit angst voor mok.
Hadden ze daar last van? zo nee waarom ben je daar dan bang voor, het ging goed met de huid toch als er twee keer gedouched werd, waarom wou je dat veranderen? Ik kan me voorstellen in een overdag zo'n warm klimaat dat paarden constant ergens zweten en dus zouten op de huid verzamelen dat kan een lekkere pasta met bakterieën worden. Het valt me wel vaker op dat mensen een goed werkend systeem om de een of endere reden veranderen en daardoor van het ene probleem in het andere gaan vallen.
Ik denk dat paarden niet zo snel reageren op veranderingen het duurt vaak een week of twee voordat iets werkt. Misschien heeft het nog even tijd nodig?
waarom vind je dat niet natuurlijk om ze af te spuiten? Als ze hard gewerkt hebben is dat toch gewoon lekker voor ze dat ze het verzamelde zweet kwijt kunnen, heb je ook een zandbak waar ze lekker kunnen rollen, zo kunnen ze ook veel nat zweet kwijt rollen (oeps volgens mij heb je een zandbak zo groot als de sahara.... )
Je verslag roept wat vragen op, en het eerste wat me te binnen schoot is waarom iets veranderen wat schijnbaar werkt?
Ina

Cedric Coucke schreef op donderdag 9 november 2006, 15:39:


Hi cedric
Was dat echt mok dan, want over het algemeen is dat hardnekkiger en ontstaat makkelijk als de kootholtes vochtig en warm blijven ofwel door vocht of zweterige koudbloedbehangsels aan de benen. Volgens mij heb jij alleen van die sprietjes aan de koot hangen met je snelle rakkers!

Ik weet dat er deze zomer erg veel paarden in de omgeving hier last van luis hadden vooral in de warme tijd (hier is dik dertig graden al heeeel warm). Nu nog zijn er paarden die vol kleine korstjes zitten. Ik heb van ellende de paarden gewassen met vlooienshampoo, dat helpt overigens ook best een poos tegen prikkebeesten maar ik denk niet dat je dat dagelijks of weekelijks moet gaan doen met dat gif. Een oplossing is mij ook geopperd via het inspuiten van ivermec (invermec?) Dat is echt een shot gif waar ook hardnekkige wormbesmettingen mee behandeld worden. in feite maak je je paard dan als puur vergif voor allerlei parasieten maar hebben ze wel veel minder last van allerlei steekvliegen.Heeft met natuurlijk weer niks te maken.

Wassen an sich denk ik niet dat dat oplossend werkt, wel verlichtend denk ik. Je spoelt gewoon veel weg aan schimmels en gisten waardoor er misschien wel minder huidproblemen voet aan de grond krijgen

Wat betreft de seme-ers betreft ik denk dat dat een gekmakende situatie is met allerlei mogelijke triggers. Ik ben heel benieuwd hoe dat volgend jaar gaat met suiker mug en zonlicht effecten. Ik weet nog dat mijn oude schimmel het lieftst in een donkere stal stond zomers, waar hij zelf in en uit kon hoor, zelfs zijn neus kwam er niet buiten . pas s'avonds was ie weer aanwezig. Wat dat betreft kan ik best een eind meegaan met het vermoeden van Wil dat zonlicht wel eens een start in het proces van de exceem is. Ik denk dat daardoor het systeem van weerstand tegen het gif van de cullïdes zo vermindert dat die extreme jeuk optreedt.

Nou ja het zijn wat overpeinzingen , misschien kan je er wat mee.

Ina

Wil schreef op donderdag 9 november 2006, 19:24:


Ik denk omdat gras sneller opneembaar is, er hoeft minder gekauwt te worden er zullen ook bepaalde stoffen verdrogen en misschien daar door veranderen van samenstelling, wat speeksel niet weer 'heel' maakt. Bestaat er niet een onderzoek naar chemische samenstelling van gras en het verschil met hooi? Ik denk zelf dat de moeite die het kost om hooi weer verteerbaar te maken er voor zorgt dat de energie in het hooi minder snel vrij komt. Ik kan de paarden wel de hele dag hooi zien eten maar ze grazen niet altijd de hele dag. Zeg Wil is het een idee om een tent van zwart landbouwplastic of een legertent in de wei te zetten waar hij zomers zelf voor kan kiezen om er in te gaan?
Ina

Wil schreef op donderdag 9 november 2006, 20:49:


Hihihi hij moet idd niet zijn dikke ass er tegenaanzetten.

Wat ik bedoel met die voedingstoffen is dat ze langzamer vrij zullen komen en gras dan dus meer een snelle koolhydraat is, vooral dat sappige jonge gras.
Ina

Liesbet schreef op vrijdag 10 november 2006, 18:18:


Een oude man, hij is al 80, hij woont bij mij in de buurt heeft met een connemara merrie stammoeder een hele lijn gefokt waar hij zelf steeds enkele dochters van overhield, het verschil in hoogte varieert van 1.40 tot 1.70 idd, mooie sterke paarden goed winterhard. Alleen de paarden die echt vaak gereden worden staan daar op stal en hij is zo traditioneel als wat, dus dat de rest de hele winter buiten loopt is gewoon omdat het minder geld kost en hij als 80 jarige man geen zin heeft om dertig stallen uit te mesten. Ik denk dat die merrie elk jaar een veulen kreeg en dat tot ver over de twintig, een echte fok merrie nooit iets anders gedaan. Ze zag er op het eind van haar leven nog sterk uit, droge benen bikkelharde hoeven , alleen aan het droge hoofd en een als het ware in zichzelf zakkend lijf verraadde haar ouderdom, maar ze had de wind er goed onder. Haar nakomelingen zijn allemaal sterke lieve paarden.
Ina

Piet schreef op vrijdag 10 november 2006, 20:17:


een een-paards is niet handig als je bv merrie's met veulens wilt vervoeren, ze zijn ook iets minder stabiel op de weg, ze gaan wat makkelijker stuiteren. Voor een tweepaards ben je al gauw een veel zwaardere auto nodig omdat het belaadbare gewicht ineens enorm meer wordt. Volgens mij is er ook ooit sprake van geweest dat tweepaards trailers alleen door 4 X 4 aangedreven wielen mochten worden getrokken, maar dat weet ik niet echt meer.
Ina

Wil schreef op maandag 13 november 2006, 21:44:


will waarom nou alleen in het najaar en winter!! Dit kan ie toch beter het hele jaar krijgen
Ina

Peter Donck schreef op vrijdag 17 november 2006, 16:46:


Heeft er al eens iemand gal geprobeerd van de slager? Onze hond knaagde door iedere rieten mand heen, met een likje gal bleef hij er vanaf
Ina