ingrid bex schreef op zaterdag 4 november 2006, 18:16:


Nee precies, hij snapt niet wat je van hem wil als je erop zit en het is ook niet reeel om dat van hem te verwachten. Dat is toch totaal iets anders dan meelopen aan een touwtje!

Ik weet wel hoe je hem aan het stappen krijgt. Rijden en de bijbehorende hulpen zijn gebaseerd op wijken voor druk. Dat moet je hem eerst aanleren en wel vanaf de grond met een heel arsenaal aan grondwerkoefeningen. Daarbij horen ook oefeningen tussen de lange lijnen om je paard te leren nageven, in stelling te lopen, afwenden, halthouden, wegstappen enz. enz. enz. Pas daarna begin je met rijden, eerst zonder bit en wellicht zonder zadel (dus met zo weinig mogelijk hulpmiddelen) om hem te leren op de lichtste druk te wijken. Pas daarna kun je besluiten welke richting je met je paard op wilt. Voest noemt dit het basisrijsysteem waar IEDER paard mee opgeleid zou moeten worden.

Ik voorspel je dat wanneer het je lukt om je paard aan het stappen te krijgen, je binnen de korste keren met het volgende probleem komt te zitten. Maar goed, als jij denkt dat jij kunt wat duizenden anderen niet zonder hulp in de vorm van begeleiding van een persoon of literatuur afkunnen, dan moet je dat vooral zo doen.

ingrid bex schreef op zaterdag 4 november 2006, 18:46:


Doe niet zo raar, ik vind helemaal niks van jou. Ik reageer op de door jou gegeven informatie. Je vraagt hier hoe je je paard in stap kunt krijgen als je erop zit omdat hij niet begrijpt wat je van hem wilt. Dat hij er niet vandoor gaat betekent kennelijk dat hij je volledig vertrouwt. Mooi toch. Het enige wat ik doe is je een tip geven, die heb je niet nodig zeg je omdat je al veel ervaring hebt. En toch lukt het je niet, dus daar sta je dan met je tien jaar ervaring... Misschien heeft iemand anders hier een gouden tip voor je.
Eddy? Jij traint toch paarden?

ingrid bex schreef op zaterdag 4 november 2006, 19:54:


Sorry Ingrid, maar ik kon uit jouw eerste berichten niet afleiden hoeveel kennis je in huis hebt en daarom nogal algemeen en misschien een tikje belerend gereageerd. Ik heb jou een tip gegeven waarvan jij de relevantie kennelijk in twijfel trekt. Dat heb ik met de beste bedoeling jegens jou gedaan. Ik heb je veel wijsheid toegewenst omdat ik inrijden met bijna drie jaar ook erg vroeg vind, maar ik had ik heb je nergens op aangevallen. Je wordt daar door anderen wel fijntjes op gewezen maar dat is dan opeens anders? Je zou beter moeten weten als je vaak op deze site komt.

Succes

sandratien schreef op zondag 5 november 2006, 10:57:


Dussss, daar kan iedereen het hier weer mee doen. Ik ga nu mijn paarden maar weer eens treiteren. Kijken of we nog iets aan de ruggen kunnen verpesten.

Gezellig dat je er weer bent Sandra!

Groetjes Edith

hans van vliet schreef op zondag 5 november 2006, 12:16:


Beste Hans,

Klinkt het echt als gekraak of is het meer een knak? Mijn paard heeft dat ook, al jaren blijkbaar. Zowel de fysio als de osteo hebben mij verteld dat het geen last kon. Zoiets als knakkende knieeen. Als je het zeker wilt weten kun je altijd even osteo of fysio laten kijken. Kan nooit kwaad.

Groetjes,

Edith

ingrid van der post schreef op maandag 6 november 2006, 20:53:


Een paar weken geleden ben ik met m'n paard naar een clinic TTeam geweest. Ik was laat en had geen tijd om d'r te fatsoeneren dus kwam ik aan met een paard vol met opgedroogde klei. Ik schaamde me best wel een beetje dus heb ik maar met m'n vingers de ergste prut van haar vel af gehaald en uit de manen gepulkt. Die dikke beer van mij tussen allemaal van die grote glimmende paarden, de ene nog nerveuzer dan de andere.

Sja, hier thuis kan het me allemaal niet zoveel schelen en hier in't dorp rij ik gewoon in de staat waarin wij ons toevallig op dat moment bevinden (kantoorbroek met rubberlaarzen ofzo en paard met staart vol met klei) maar op zo'n moment val je toch wel flink uit de toon hoor, want iedereen stond z'n paard te showen en dan kom jij aan met je prutpony. Maar ze was wel de beste want ze slenterde dwars door al die enge dingen heen haha.

Groetjes, Edith

Spirithorses schreef op maandag 6 november 2006, 22:51:


Ik heb een keurige kantoorbaan en wordt geacht in dito outfit als een visitekaartje te fungeren. Vaak zit ik bij vergaderingen en besprekingen het hooi uit m'n haar te plukken en hoop dat het niemand is opgevallen.

Jeanet Spinder schreef op woensdag 8 november 2006, 13:56:


Hoi Jeanet,

Hooi moet lekker ruiken en mag niet stoffig zijn. Ik schud het altijd uit om dat checken. Je ruikt het meteen als hooi een beetje nattig is (geweest) dat ruikt muf en schimmelig.

Ik zit vaak met m'n snufferd in hooi te ruiken trouwens.

Groetjes Edith

Debbie schreef op woensdag 8 november 2006, 22:29:


Hoi Debbie,

Volgens mij het ultieme paardenleven... Ik wou dat er hier een mogelijkheid voor was, dan wist ik het wel. Maar ik zie me hier niet het Streekbos omheinen haha.

Als ik zeker wist dat ik het mijn leven lang mocht gebruiken had ik er wel een stuk of 10, samen met anderen ofzo. Het lijkt me wel wat lastiger als je zomaar even je paard wilt halen om er iets mee te gaan doen! En je bent een heel stuk "controle" kwijt maar voor paarden is het super. Ze hoeven zich dan niet te vervelen zoals ik hier wel eens zie in de paddock.

Groet,
Edith

Huertecilla schreef op donderdag 9 november 2006, 14:19:


Ha, dan ken je mijn paarden nog niet. Niets is leuker dan overal rondsnuffelen om te kijken of er wat eetbaars tussen of onder zit. Ik maak mijzelf geen illusies, mijn paarden zouden liever dat doen dan met mij een rondje om gaan. Ken je trouwens die video van Hempfling? Die heeft een kudde paarden in een bos, hij fluit en ze komen met z'n allen aangehold, hij springt op de leider en het hele spul loopt mee naar z'n huis. Maar ja, hij kan zich daar de hele godganse dag mee bezig houden en ik moet gewoon te werk iedere dag en ben al blij als ik elke dag de mest kan opruimen.

Je kunt het ook omkeren ja, het verblijf van je paard zo saai en onaangenaam maken dat hij staat te springen van ongeduld als je hem komt halen, eindelijk weer eens de benen strekken en die stal uit. En dan vervolgens opscheppen dat je paard het zo leuk vindt om wat met je te gaan doen. Die heb ik al vaker gehoord ja.

Groet,

Edith

Edith Hartog schreef op donderdag 9 november 2006, 15:28:


En dan zo'n lullige rode appel in de stal ophangen met snoepjes erin tegen de verveling...

Esther schreef op donderdag 9 november 2006, 15:40:


Owww, ik zou dat ook graag willen! Al is het alleen maar om van dat vage schuldgevoel af te zijn dan ze de hele dag op een stukkie moeten staan! Maar wij hebben hier weinig natuurgebied, alleen maar weilanden en vogelbroedgebied. Daar komt echt geen paard in. Ik ben best wel een beetje jaloers want jij woont er nog middenin ook!