van lennep schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 11:35:

Ja dat klinkt vrij logisch.
Maar is dat nu nieuw dan? Was dat nooit? Want dat is zo simpel dat ik me verbaas dat dat niet eerder duidelijk was.

Wat betekent dit nu? Grote stukken van de straal afsnijden? Of minder kort bekappen? Of is dit een kwestie van wennen? Ik kan me voorstellen dat met een ijzer de stralen inderdaad vrij van druk gehouden worden, heeft ie altijd op ijzers gelopen dan?

Nu ja, dan zal na de bekapping vanavond de ellende in ieder geval over zijn!

e m kraak schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 17:30:

Nee het is heel duidelijk wat je bedoeld. En ik vraag me ook af waarom dat dan niet (desnoods maar een beetje) geholpen heeft.
Vind gevoelige stralen trouwens ook een vrij "simpel" probleem voor de allemaal omschreven symptomen. In die zin ook dat zoiets hier vrij snel geopperd zou worden door de hoefcracks (wat dus ook gedaan is door Egon.)

Ik hoop echter voor Esther en Maike dat het dit wel is en dat het op een goede manier ondersteund gaat worden.

ingrid van der post schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 19:46:

Ingrid.
Zorg dat die hoef niet meer vol met smurrie komt te zitten.
Onderschat dit in vredesnaam niet. Een opengesneden hoef is vreselijk vatbaar voor infectie. Dat kan gaan woekeren en voor je het weet ben je heel erg ver van huis.Een open hoef moet ontzettend schoon en droog gehouden worden!!!!!! En minimaal 3x per dag schoon spoelen en weken met desinfecterend spul.

Als hij nu slechter loopt betekent dat dus dat de ontsteking bepaald niet minder is geworden......

Christel Provaas schreef op zaterdag 28 oktober 2006, 0:22:

Ja, tuurlijk. Als het kan lekker openlaten, dichtbinden met verband moet wel heel goed gebeuren wil dat niet gaan broeien en alsnog nog viezer worden.
Maar toch niet IN DE SMURRIE laten staan!!!!????????

Het is toch niet zo moeilijk te verzinnen dat een open wond die al ontstoken was uiterst schoon en droog gehouden moet worden. En regelmatig gedesinfecteerd?

e m kraak schreef op zaterdag 28 oktober 2006, 14:01:

Sorry, klinkt leuk, lekker natuurlijk ook, moet ook gelijk aan moddertherapie denken, maar neem maar van mij aan dat de modder die wij hier althans hebben vol met bacteriën zit. Er wordt in gescheten, overheen gepiest en er loopt en woont vanalles. Mok en dan de modderkoortsvariant komt ook niet uit de lucht vallen.

De stal is inderdaad meestal nog veel erger. Vandaar dat mijn probleemhoefpaard op dagelijks meermalen schoongemaakt beton en droog zand staat. En inderdaad, de modder langs zijn inloop, wat zand vermengt met water, daar maak ik me niet druk om.

Het is jullie paard hoor, en jouw vinger, maar alstie zwaar ontstoken was en open lag zou ik 'm voor alle zekerheid toch maar niet in een willekeurig hoopje modder hangen.

Jammer maar helaas, ik spreek uit ervaring.

rini schreef op maandag 30 oktober 2006, 13:57:

De rest klaagde daar ook over. Goed teken want dat betekent dat de hersentjes een lekkere hoeveelheid nieuwe kennis te verwerken hebben gekregen en dat de dag dus de moeite waard was.
Was trouwens wel het enige waar over geklaagd werd, want verder kan iedereen niet wachten om aan de slag te gaan.

Maar dat wist ik van tevoren!

Want Inge is in mijn ogen iemand met ongelooflijk veel ervaring en zo'n brede kennis van zoveel stromingen op paardengebied, daar komen maar heel weinig mensen die ik in paardenland ben tegengekomen bij in de buurt.
Daardoor beperkt clickeren zich niet (tot spelletjes doen of kunstjes leren zoals sommigen denken), maar wordt duidelijk wat een waardevolle tool het kan zijn, ook bijvoorbeeld bij de dressuurtraining of grondwerk. En dat is nou integreren. .

Succes met Bo! Gelukkig heb je toch nog even met een warmbloed kunnen oefenen .

marianne laenen schreef op maandag 30 oktober 2006, 14:49:

Nou. Dat zou ik eigenlijk niet zo zeggen.
Onze koudbloeden (Shires) zijn absoluut niet koppig. Misschien omdat er ook niet zoveel van ze verlangd wordt.
Ze zijn altijd onvoorstelbaar meewerkend en als ze iets niet willen doen is er echt een reden voor.

Misschien zijn karaktereigenschappen meer rasgebonden? Of gewoon niks gebonden, maar gewoon een karaktereigenschap? (ik ken namelijk een (on)behoorlijk koppige draver)

Het is zaak om je wensen en methodes aan je paard aan te passen. Als je ouder wordt leer je dat je anderen niet kunt veranderen en dat je daarmee vooral bij jezelf moet beginnen. Dat geldt ook voor je paard.

Zo'n paard als het jouwe is voor mijn gevoel helemaal niet geschikt voor Parelli-werk. Ik heb ook zo'n paard dat van negatief belonen alleen maar chaggerijnig wordt en helemaal niet onder de indruk raakt van ver opgevoerde druk, of ik zeg het verkeerd, zich daar niet door laat dwingen. Ik heb ooit eenmaal de fout gemaakt met haar op de manier te willen werken. Ineens zag ik mezelf richting fase 4 plus gaan met een rap oplopende boosheid.... o bah! Ik ben accuut gestopt toen ik me dat realiseerde. Waar was ik in hemelsnaam mee bezig? Ondanks de adviezen gewoon door te gaan ben ik gestopt. En o, wat reageert dit dier snel op positief belonen! Wat worden we daar allemaal veel blijer van.

van lennep schreef op dinsdag 31 oktober 2006, 12:18:

Tuurlijk is dit serieus. Maar ik zou in dit stadium even ophouden met jezelf (en straks dus ook Maike) gek te denken.
ff focussen op waar het echt om gaat, en niet al te veel in 1x. Voor nu is alles dat telt:

Maike moet naar de DA en dus die trailer op. That's it. Laat de rest ff helemaal los, maakt het alleen maar chaotischer.

Trek er ruim de tijd voor uit, zet alles goed klaar en wandel met dat dier de trailer op alsof er niks aan de hand is. Of laat het anders iemand anders doen, liefst iemand die niet zo emotioneel betrokken is.

Als jij nu al denkt "dan denk ik niet dat ik Maike in de trailer krijg.. " en vervolgens in al je wanhoop een verhaal met goede afloop gaat bedenken, waar je vervolgens ook al je twijfels bij hebt of dat over gaat komen ... daar trapt ie zeker niet in!!

Soms is er tijd voor een filosofisch gesprek, soms moet je het niet ingewikkelder maken dan nodig.

Sterkte!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 31 oktober 2006, 13:49:

Mormelup schreef in juni ergens:
_____
Ik heb wel eens gekeken bij BM stables voor een paard. Er wordt heel open en eerlijk verteld wat er mee zan de hand is. Ook andere spullen daar gekocht, onder andere mijn zadel.
______

Dus dat paardnatuurlijke ernaast lopen doet ie in ieder geval met een zadel!

Ik ook niet .

Wel zadels.

Nele schreef op dinsdag 31 oktober 2006, 21:00:
.....

Geweldig Nele!! Is dit niet het paard van de advertentie?
Ik heb zelf geen paarden die vetter moeten worden, maar heb de volgende producten wel voorbij horen komen: bietenpulp, maismeel, sojaschroot. Maar ik heb graag dat iemand die er meer van weet hier iets over gaat zeggen, want geen idee of het goed is allemaal.

Als een paard er trouwens zo aan toe is zou ik dat natuurlijke met een gerust hart tijdelijk laten voor wat het was, als er ergens een megavoedingsaansterkbrok te vinden is is dat misschien voor nu ook wel een idee.

En gras dan he, dat werkt volgens mij altijd nog het beste, dus als je nog ergens een vet weitje kunt vinden....

Succes met dit paard! Fijn dat jij je over hem ontfermt heb.

Huertecilla schreef op woensdag 1 november 2006, 12:01:


Het begint nu echt grappig te worden

Spirithorses schreef op donderdag 2 november 2006, 13:32:

Ik weet niet of het vanzelf over kan gaan. Weet wel dat mensen tot voor kort jarenlang konden tobben met hun "maagzweer", en dat men er tegenwoordig met een antibioticakuur razendsnel van af is.

marianne laenen schreef op donderdag 2 november 2006, 21:05:

Eigenlijk een hele logische vraag. Want heel veel theorieën of systemen erop gebaseerd dat je als mens paardentaal gebruikt.
Nu kan dat heel handig zijn. En ik heb er ook absoluut veel profijt van dat ik een beetje weet hoe paarden doen en denken, want dat zorgt er voor dat ik redelijk veilig in de kudde kan lopen en het eten kan uitdelen.

Maar toch is er een verschil. De paarden lopen elkaar voortdurend te corrigeren en uit hun persoonlijke ruimte te jagen. En echt niet altijd even gezellig. Tegen mensen daarentegen doen ze dat NOOIT. Nooit wordt ik met oren naar achter en een zwiep van het hoofd een meter verderweg gebonjourd. Nooit krijg ik een trap of een bijt. Kortom, ze communiceren met mij, de mens essentieel anders dan onderling.

En dus vind ik het niet terecht om ze dan vervolgens wel met hun eigen correctiemethodes temoet te treden.
Want dat zou betekenen dat ik hun dus wel mag bijten (tik met teugel) terwijl zij dat bij mij niet mogen, maar veel belangrijker, NOOIT DOEN!!

Het gaat bij alle andere dieren eigenlijk net zo. Een nieuwe poes wordt vreselijk in elkaar gemept als hij zich niet gedraagd. Hij accepteert dat, past zich aan en een maand later liggen ze vredig tegenelkaar aan. Zou ik die nieuwe poes met regelmaat in elkaar meppen, zou ik binnen 2 dagen een ernstig getraumatiseerd dier in huis hebben.

Sky schreef op vrijdag 3 november 2006, 12:13:

Nee precies. Je kunt hoogstens kijken hoe ze het onderling doen en dat als kennis meenemen.

Overigens inderdaad jammer van die edit functie. Zie je je eigen bericht gequote en ontdek je een hun i.p.v. een hen... sjiiiiiit