Elzaliene Proost schreef op donderdag 26 oktober 2006, 23:06:


Leuk verhaal Elzaliene!
Het is opvallend dat mensen ontdekken dat hun paard eigenlijk heel slim is, als ze het dier aanspreken op zijn verstandelijke vermogens.
De verbazing over hoe snel een paard begrijpt en onthoudt wat de bedoeling is altijd mooi om te zien.
En over communicatie: je hebt een manier gevonden waarbij je je paard geinteresseerd hebt gemaakt. Hij wil niet liever dan jouw Yes horen, want hij weet: Yes =Beloning! en gaat zich dus afvragen: Wat deed ik nou de laatste keer toen ik de Yes hoorde? Want dat wil ik weer!
Het weglaten van de wortel gaat vanzelf,voor zaken die hij goed kent Yes & beloon je niet meer.Op den duur doe je dat alleen voor de nieuwe dingen die je hem leert. Zo verschuift belonen mee.
Alles wat je paard prettig vindt is een beloning.
Voer is een van de allersterkste bekrachtigers. Je paard wil er iets voor doen om het weer te krijgen. Als dat met een dikke knuffel net zo is, kun je die beloning net zo goed gebruiken.

Piet

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 12:21:


Ja, wat altijd helpt is zijn been eraf zagen, dan heb je het voetje he? :)

En best mogelijk dat nu alle Parelli mensen over me heen vallen en dat ik het verkeerd zie, maar de opeenvolgende fases zijn voor mij niets anders dan het toepassen van steeds een graad meer geweld.
het paard gaat sneller reageren om onder de dreiging van meer geweld uit te komen. Voor elk paard zal die vooruit-vlucht grens ergens anders liggen.
Eigenlijk doet een Parelli paard alles onder dreiging van geweld.
Jouw paard reageert niet eens meer op een hoefkrabber die in zijn lijf prikt, wat moetje dan doen? een ram met de wortelstok? Dan een pistool op zijn hoofd? Als hij zou weten wat het betekende, deed ie echt alles voor je! en was een volgende keer het wijzen naar je zak waar het pistool in zit genoeg. Goh, wat doet mijn paard zijn best..........


Je moet goed bedenken dat er geen dreiging met geweld meer is, dat die aai, knuffel puur een beloning is. Dat dat ook iets doet in het hoofd van het paard. Een beloning wil ie altijd.


Vergeet dus "discomfort" en hou je met de bovenste drie zaken bezig :)

Wel eens aan gedacht dat een paard misschien het gewoon zelf ook leuk vindt om te doen? Dat hij het leuk vindt om het samen te doen met jou, zo gauw ie weet dat er geen vervelende dingen zullen gebeuren, omdat er alleen fase1 gebruikt wordt?
Dat alles aan jou prettig is en dat er nog wel es iets te vreten "van de kar valt" ook?
In de natuur heeft hij ook vriendjes waar hij mee speelt.Je ziet paarden ook wel met andere dieren spelen, dus waarom niet met een mens?

Enne, wat vind je vervelender als een beloning niet genoeg was in de vorm van een aai, een stukje wortel geven of fase 4 toepassen?
Misschien werkt het ook heel goed als een beloning voor iets simpels bestaat uit een aai en dat de beloning voor iets heel goeds of nieuws een stukje wortel is?
Probeer het maar uit met je paard, het maakt voor jullie verhouding niet uit, het is allemaal positief he?

Piet

Corinne schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 12:29:


Gewoon meteen doorrijden na de nachtdoenst ? :)

Piet

Moniek schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 11:48:


Je maakt een afspraak met je paard : "Yes, wat je nu doet doe je goed en daar krijg je nu, of straks, een beloning voor"
Of:Yes wat je nu doet doe je goed en daar krijg je afentoe een beloning voor.
De geleerden zijn het er niet helemaal over eens wat beter werkt, 1 op 1 belonen, of met onregelmatige tussenpozes.

Maar inderdaad ik vind de Yes, of klik is een marker, geen beloning op zich. Maar soms kan de afspraak dus zijn, nu krijg je na 3 yessen een beloning , soms na 2 en soms na 6 Yessen, maar het blijft interessant voor je om te proberen mij yes te laten zeggen.

Piet