van lennep schreef op donderdag 26 oktober 2006, 15:12:


Hoefzweer? Is mede vast te stellen met een visiteertang. En anders röntgenfoto's. Kan ie niet spierbevangen zijn? Rode urine?

lotje schreef op donderdag 26 oktober 2006, 16:07:


Ik heb ook zo'n Andalusier. Wat heb ik van hem veel van geleerd op het gebied van minimalistisch rijden. Want dat is dus wat hij van je EIST. En je weet... het paard heeft gelijk.
Als hij in je schoen bijt, vindt hij dat je er met je voet af moet blijven, het irriteert hem. Probeer dan de beenhulp met je bovenbeen en iets kuitdruk te geven. Let heel goed op dat je bij de voorwaartse hulp geen centimeter met je bovenlichaam naar voren gaat, want dat is al een remmende hulp en dan geef je tegenstrijdige signalen. Reageert hij ook niet op de 'hogere' beendruk? Knijp dan je billen samen, kantel je bekken alsof je op een schommel zit die naar voren moet en sta iets toe met je handen. Wil je halthouden? Maak je billen weer slap en je bovenlichaam lang.

lotje schreef op donderdag 26 oktober 2006, 16:38:


Altijd! Wat Eddy ook al predikte.
En dan is fluisteren zelfs nog beter. Dan blijft het tussen jullie tweeën. Vindt-ie fijn, die intimiteit.

Wil schreef op donderdag 26 oktober 2006, 17:29:


Juist aan jou moest ik denken, Wil! Met je eigen land, je eigen hooi, je eigen kringloop en die eeuwige SEME en die onverklaarbare hoefbevangenheid van Chaser.
Maar ook moest ik denken aan Buck, die in zijn eerste 3 levensjaren alleen maar puur voedsel gevonden heeft, die nu, gedomesticeerd, zo gevoelig is voor hoef- en spierbevangenheid én die nu een stuk soepeler is geworden van geen krachtvoer. Dol op de himalayasteen (nog bedankt voor de tip!). Ik weet zeker dat dit verhaal ook over hem gaat, kan alleen de vinger er nog niet precies op leggen. Nu vraag ik me af of zijn hooi nog beter kan en hoe slecht de 3 uurtjes weiland voor hem zijn.
Je kunt koolstof trouwens ook voeren om van je min paard preventief een neutraal paard te maken. Tis eigenlijk gewoon Norit. Ik denk erover om het hem voor te zetten en te zien of hij het zelf neemt. Net als de himalayasteen.
Maar eerst wil ik alles nog eens goed lezen. Ik was een alfa, heb slechts 1 jaar scheikunde gehad, dus ik moet errug mijn best doen om al die chemie in basis te begrijpen en te plaatsen.

Piet! Egon! Frans! Dit MOET jullie toch boeien?

lotje schreef op donderdag 26 oktober 2006, 17:26:


Ze staan bij mij in de paddock, waar ze aan de horizon rondom van het vuurwerk kunnen genieten, we wonen nogal open en afgelegen. Om kwart voor 12 leg ik een bult hooi neer, dan gaan ze etend het nieuwe jaar in en is dat vuurwerk niet zo erg meer. Nu wordt er ook gejaagd hier, dus schotvast zijn ze al.

ingrid van der post schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 21:29:


De da die Bucks hoefzweer wegsneed, adviseerde mij hetzelfde: Weken en verder openlaten en laten rondlopen. Omdat het gat aan de onderkant zat, vond ik dat wat tricky, maar het is niet fout gegaan.

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 28 oktober 2006, 17:11:


Boer Pauw nam het niet zo nauw met de milieu-eisen, maar wat Jan van der Kroon beweert, is dat juist de mest de bodem verontreinigt als hij niet eerst geneutraliseerd wordt door koolstof. Dat neutraliseren kan gebeuren door koolstof op het land (mag niet), door het voer en in de mestput toe te voegen. Binnen een jaar of zes heb je dan een volledig functionerende kringloop waar geen krachtvoer en kunstmest nodig zijn. Dat bedoelen ze toch met duurzame landbouw?! Je kunt je afvragen hoe verantwoord het is om mest in de bodem te injecteren, ook al is het voorschrift.

Ben zelf op zeer kleine schaal bezig met het toedienen van koolstof aan de paarden en het eerste resultaat is al merkbaar: beduidend minder ammoniakgeur in de (loop)stal.