marjolijn schreef op woensdag 25 oktober 2006, 14:07:
> Wil schreef op woensdag 25 oktober 2006, 12:47:
>> zitten lezen over inslapen, en vooral de manier waarop. De
>> discussie was wel/niet slager, of thuis in laten slapen.

> En hoe je zo'n groot dood beest netjes aan de kant van de weg
> krijgt (brrrr.... ik verdring het nog even), dat zien we wel,
> ik charter wel een buurboer met een of andere handige
> boerenmachine ofzo.
Wij hebben wel gekozen voor de kliniek, hier was het niet mogelijk om de kadaverwagen te krijgen, het was vlak voor kerst, het paard had hier over het hele schelpenpad gesleept moeten worden en dan nog een paar dagen aan de weg moeten liggen, dat wilden we niet. Zij zou dan wel al dood zijn, haar maakte het dan niet meer uit, maar die dagen dat er geen wagen kwam wegens feestdagen daar konden we niet mee.
Op de kliniek ging het netjes, ze is zelfs niet hard omgevallen, ze kreeg eerst een verdoving, toen ze slaperig werd is er een grote deur tegen haar aan gezet zodat ze wat klem stond tussen de muur en die deur, toen ging ze langzaam door haar knieeen en legde haar hoofd op mijn schoot. Volgens mij was ze al dood na de narcose, maar de euthanasie kwam nog, ze heeft dat niet eens gemerkt ze was al zo moegestreden dat de eerste prik al voldoende leek te zijn. We mochten er nog zo lang bij blijven als we wilden. De laatste dag heeft ze mogen eten wat ze wilde, lekker gras wat ze al een tijd niet meer mocht. Het is heel waardig gegaan.
Er was zowiezo geen keuze voor slacht of euthanasie, slacht viel al af door de medicatie en haar ziekte. Ja ook zij kwam bij ons op pensioen en heeft een mooi laatste jaar gehad, dat pakt niemand haar meer af.
Es