Frido weet je zeker dat deze beesten niet in de mest gekropen zijn nadat je paard het gedeponeerd heeft?

Esther, het is vast al eerder geopperd, ik lees een beetje met de franse slag mee, maar is er niet meer aan de hand dan alleen gevoeligheid van de zolen?

Misschien toch hoefbevangen? Dat ziet er niet altijd uit zoals de plaatjes zeggen.

Al vanaf dat je de inloopstal hebt komt hij er liever niet uit toch? Dat vind ik ook niet normaal, hoe fijn die stal ook is, paarden zijn meestal liever buiten.

Arno8 schreef op maandag 23 oktober 2006, 22:24:

Tis een vrouw Arno

In het kader van de positieviteit....
Inge Teblick is a.s. zondag voor een clickerdag in Pijnacker.
Er is nog plaats omdat enkele mensen op het laatste moment afgezegd hebben. Heel fijn altijd, doet me ook weer herinneren waarom ik dat georganiseer eigenlijk helemaal niet leuk vond.
Maar voor wie geïnteresseerd is... De gage van de juf wordt gedeeld onder de deelnemers, ik leg er niks bovenop, dus duur wordt het niet, zal rond de 25 euro uitkomen. Zelf lunchboterhammetjes en wortelschijfjes meenemen. Koffie en een koppie warme soep zorg ik wel voor.

Wel ff melden als je mee wil doen.... www.keulseweg.nl

Als je niet mee wil doen... ook best!

Eva Saegerman schreef op woensdag 25 oktober 2006, 10:02:

Haha nee hoor, niks nieuwe site. Wij zijn helemaal niks en niet nieuw ook trouwens. De centen worden ergens anders mee verdiend, maar ooit bedachten we dat het toch zo leuk zou zijn om de paardenmensheid een hoop moois te leren waar vooral de paarden uiteindelijk beter van zouden worden. Deskundigen uit te nodigen en dan geïnteresseerden te werven.... nu... schei uit wat een gedoe is dat zeg, over negatief belonen gesproken.
De paardenmens geeft een vermogen uit bij Divoza aan onduidelijke supplementen, tuig, zadels, kleedjes, sokken en hippe laarzen en hoeden, maar een paar tientjes om een dag lang te leren.... pfffff nee dat gaat niet lukken hoor. Ja, cursus NB gaat nog wel, want daar spaar je zo lekker de hoefsmid mee uit...

Omdat ik zelf de waarde van positieve bekrachtiging zo enorm vind en er zoveel paardenleed mee voorkomen kan worden als mensen nu eindelijk eens leren dat dat zoveel beter werkt als dat eeuwige geschreeuw en gemep is het organiseren van een clickerdag het enige dat ik nog doe zo af en toe. Al denk ik dat dit de laatste word . Als ik met pensioen ga pik ik het wel weer op denk ik....

Spirithorses schreef op woensdag 25 oktober 2006, 11:29:


Dankje Pien. Das dan wel weer ff leuk om te horen.
En weet je wat het is, het is toch al gelukt een paar mensen een compleet andere richting in te laten kijken en zelfs in te gaan. En dat is natuurlijk wél heel erg leuk en maakt het de moeite waard. Maar toch het is al met al een hoop geleur en gezeur, we doen het erbij en dan denk je toch wel eens... (laat maar )

Ben best (positief ) jaloers op jullie dat je er je vak van hebt gemaakt. Heerlijk hoor. En daardoor en door sites als PN wordt het steeds een heel klein ietsiepietsie beter voor de paarden in Nederland.
En dat is belangrijk, erg belangrijk!

gabriella van asselt schreef op woensdag 25 oktober 2006, 12:11:

Pfoe Gabriella, geen ervaring met een dampig paard.
Wel al vele malen voor dezelfde o zo moeilijke beslissing gestaan.

Vertrouw er maar op dat je uiteindelijk het goede zult doen. Je gevoel en wat je ziet vertelt je wel wanneer het genoeg is geweest.
Het regelmatig heel erg benauwd hebben is vreselijk en dan kan rustig in mogen slapen wel eens een enorme verlossing zijn.
Als je je veearts vertrouwt, als je weet dat hij vanuit het dier denkt dan is hij de aangewezen persoon om je hierbij te helpen.

Sterkte!!

Wil schreef op woensdag 25 oktober 2006, 12:47:

O nee Wil, ik heb het nog niet met de paarden meegemaakt. Ik bedoelde de beslissing voor dieren waar je van houdt, daar valt voor mij de rest ook onder en dat is nogal een zooitje (poezen, honden, geiten, etc.).

Wel gaat het er aankomen omdat ik zo slim ben geweest om 2 bejaarde paarden te adopteren. Van het onmogelijk grote genre ook nog. Maar onder geen voorwaarde gaat er ook maar iets naar de slager. Geen haar op mijn hoofd die er over denkt een ziek of stervend paard in een trailer te sleuren en naar de slager of kliniek te brengen omdat dat makkelijker is in de afwikkeling.

Hier mag alles ter plekke sterven, in de stal of op de wei, maakt me niet uit, al wat telt in het eindstadium is zorgen voor zo min mogelijk leed of ongemak voor het paard. En dan netjes onder narcose en inslapen of hoe dat ook mag gaan.

En hoe je zo'n groot dood beest netjes aan de kant van de weg krijgt (brrrr.... ik verdring het nog even), dat zien we wel, ik charter wel een buurboer met een of andere handige boerenmachine ofzo.

Omdat het hier (waar niet) al eens over mok ging en ik destijds beweerde dat het met mok en trekpaarden oppassen geblazen was en een mogelijk erfelijke kwestie wil ik onderstaande link even onder de aandacht brengen.

http://users.telenet.be/chronischprogressieflymfoedeem/

Dat is dus geen mok, lijkt er op, maar wel ff wat anders dan een paar plekjes in de kootholte door vochtige omgeving, of jeuk door beesies...

marielle schreef op donderdag 26 oktober 2006, 12:31:

Dat weet ik niet Marielle, ik denk het eerlijk gezegd niet, of hopelijk nog niet, want ik weet van een aantal trekpaarden waar dit vreselijk vormen heeft aangenomen. Die dieren zijn uit hun lijden verlost...

marjolijn schreef op donderdag 26 oktober 2006, 12:49:


Ja. Dit staat een beetje stom.
Ik bedoel dus "hopelijk NOG niet" in die zin dat dit onderzoek hopelijk iets gaat opleveren zodat het STRAKS wel te genezen is. Of op zijn minst onder controle te houden.

rini schreef op donderdag 26 oktober 2006, 13:00:


Nou... bij Inge he .
Leuk dat je je erop verheugd, en dat is niet voor niks hoor, dat durf ik je te garanderen.
Tot zondag!

van lennep schreef op donderdag 26 oktober 2006, 15:50:

Esther, ik durf te wedden dat dat paard hoefbevangen is!

van lennep schreef op donderdag 26 oktober 2006, 20:40:

Dat laatste kan natuurlijk. Maar niet altijd is de oorzaak van hoefbevangenheid zo duidelijk.
Maar vooral het feit dat het voornamelijk in de voorbenen zit, dat ie al een hele tijd niet of nauwelijks wil lopen, dat zijn rechtervoorbeen nu echt kreupelt, dat hij zijn hoofd laag hield. Eerst nog wel met de hoefschoenen, maar nu niet ook meer....

Hier staat namelijk ook een paard dat zo'n onduidelijke vorm van hoefbevangenheid had. Paard stond de hele winter op alleen hooi en stro (strikt want seme-achtig). Het enige verschil in voeding was minder stro en hooi van een nieuwe partij. Dan reken je ook niet op een hoefbevangenheid zo gelijk.

De symptomen waren ook een beetje als bovenstaand. Niet de standaard symptomen die men aan hoefbevangenheid toeschrijft. Was dan ook door de DA in eerste instantie dan ook niet goed gediagnostiseerd. Die ging snijden om een evt. hoefzweer op te sporen, maar die was er niet. Pas daarvoor op, zo'n houding van "Oh dat zal wel een hoefzweer of kneuzing zijn". Met opengesneden hoeven loop je alleen maar meer kans op ontstekingen. En dat het beide hoeven zijn zou dan wel heel toevallig zijn. Alhoewel het wel heel goed kan natuurlijk, dus het is erg belangrijk dat echt iemand met verstand van zaken met je mee gaat kijken nu.

1 ding is zeker: Het is o zo moeilijk de juiste diagnose te stellen!

Sterkte!

van lennep schreef op donderdag 26 oktober 2006, 21:10:

Daar ben ik het niet mee eens.
Als het echt hoefbevangenheid blijkt te zijn, zijn pijnstillers (metacam bijvoorbeeld) echt wel goed om te geven.
Ook zijn bloedverdunners en vaatverwijderaars in ernstige gevallen een optie, maar bespreek dit met de DA.
De pijnstillers zorgen ervoor dat hij weer een beetje in beweging durft te komen en dat is alleen maar goed.
En verder zou ik hem voor alle zekerheid vast op zand zetten (is lekker nat en koud nu, dus dat komt goed uit) en niks, maar dan ook niks behalve hooi geven.
Geen gedoe met magnesium, lijnzaad en weet ik het allemaal.

Maar goed. Eerst moet je weten wat er echt aan de hand is.