e m kraak schreef op donderdag 19 oktober 2006, 20:17:


Vanwege het ontbreken van met name zink en selenium geef ik er weidekoeken bij. Twee belangrijke supplementen voor een stofwisselingsgevoelig beest.
De samenstelling verschilt inderdaad niet spektaculair, maar kan het niet zo zijn dat die 'natuurlijke' mineralen door paarden meer gewaardeerd worden dan synthetische? (ik neem tenminste aan dat wat de boerenbond in zijn stenen douwt, kunstmatig geproduceerd is, net als vitaminepillen).
Of dat het gewoon prettiger likt aan een hard stuk steen dan een kruimelige zoute homp?
Hang voor de grap ook eens zo'n steen op? Kijken wat ze er bij jou van vinden? Misschien val je wel van je geloof...!
Ik had de paarden eerst als test een kandelaartje van mijn schoonmoeder, ook uit dat rustieke roze himalayasteen gepunnikt, gegeven. Dat vonden ze óók al zo lekker!
En voor het geld hoef je het niet te laten, zo'n himalayaknots kost 8,50 en daar doet zelfs een junk als Buck 2 maanden mee.

O ja in de folder staat ook dat het in Pakistan gedolven wordt, door volwassenen, geen kinderen.

Michiel schreef op donderdag 19 oktober 2006, 21:41:


Niet dat ik weet. Lijkt me onpaardachtig om iets uit de zee aan een paard te voeren, net als zeewier of oesterdinges. Zo'n stuk gebergte klinkt logischer voor een landdier.