eddy DRUPPEL schreef op woensdag 11 oktober 2006, 22:12:


Wat het los mee laten lopen betreft: dit deden we in het begin ook. Maar toen kreeg ik heel sterk het gevoel dat het veulen de instelling had van " bos = rennen!". Toen ik haar vervolgens 'aangelijnd' hield, protesteerde ze in eerste instantie ook, omdat ze wilde rennen; die associatie had ze dus al vrij snel gelegd.
Ik heb iets van, rennen doet ze maar in de wei. En in het bos, met mij, moet ze 'braaf' meelopen.
Graag jullie ervaringen hiermee. Ook hoe de merrie reageert als haar kind uit koers en uit zicht is.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

jose schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 13:30:


Deze tip heb ik al eens gehad en heb het toen ook ter harte genomen en zijn we gaan wandelen met een longeersingel. Ging op zich prima. Alleen heb ik dan geen 'contact' met het veulen (mits ik telkens achterom loop te kijken ).
En wanneer ze dan plotseling stil bleef staan, voelde ik dat niet en kreeg m'n merrie een ruk aan de singel. Dus nee, op die manier wandelen we niet meer, ik heb het veulen liever zelf aan de lijn.

Wel bedankt voor het meedenken!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

jose schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 13:44:


Hoe bedoel je dit? We hadden het in dit bericht toch over het veulen mee aan de singel? Dan loopt het veulen toch naast haar moeder? Waar zie je mijn positie in dit geval dan?

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Piet schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 17:00:


Natúúrlijk hou ik het veulen!
Op het erf maak ik wel wandelingetjes met het veulen. Maar mijn merrie gaat nog door het lint wanneer ik met haar kind uit het zicht verdwijn. En ik wil niks forceren en haar emoties respecteren, dus - zoals alles wat we doen - doen we alles in kleine stapjes.
Inmiddels kan ik met het veulen dus over het erf wandelen (en dan zijn we zo'n 100 meter van de wei vandaan), maar nog niet uit zicht van mama.
Andersom gaat het veel beter; ik kan inmiddels wel met de merrie op pad (ook uit zicht, het bos in e.d.) terwijl het veulen in de wei blijft bij de kudde.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Ans Jondral schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 9:47:


Ja, dat kan. Ik heb het zelf heel duidelijk gezien en gevoeld bij het weidemaatje van Jovarna. Merrie, destijds drachtig, werd sinds ze drachtig was nooit meer iets mee gedaan, werd nauwelijk naar om gekeken, is gebombardeerd als 'fokmerrie'. Ze was erg verdrietig en ongelukkig, dat zag je, dat voelde je.
Sinds de geboorte van haar veulen knapte ze wel iets op, maar nog steeds niet je-van-het. Ze was wel wijs met haar kind, maar ik bespeurde niet het ultieme geluk zoals dat bij Jovarna als kersverse moeder zo overduidelijk zicht- en voelbaar was.
De afgelopen maanden heb ik de merrie wel zien veranderen en opbloeien. Ik krijg heel sterk het gevoel dat ze haar 'lot' geaccepteerd heeft en op haar manier nu wel enigszins gelukkig is.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

jose schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 18:34:


Nee dat schreef ik niet. Ik schreef dat ik haar niet kon voelen als ze aan de singel vastgebonden meeliep. En dus kon ik ook niet kon voelen wanneer ze plotsklaps stil ging staan ("mits ik telkens achterom loop te kijken"). Wanneer ik de lijn zelf in mijn hand heb, voel ik haar intenties veel beter en kan ik veel beter inspelen op beide.

Maar maakt ook niet uit . Mijn vraag ging over handpaardje, dus ik rijdend op mijn merrie en ons veulen als handpaardje mee.
Het wandelen gaat prima met beide paarden aan de hand. Sterker nog, dat is iedere keer weer een gewéldige ervaring!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Arno8 schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 20:22:

Gefeliciteerd met je verjaardag Arno!!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Ans Jondral schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 21:34:



Ans, hoe weet je dat zo zeker, dat het niets met jou te maken heeft? En/of dat ze jou niet spiegelt?

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Ans Jondral schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 11:57:


Hallo Ans,
Leuk te lezen dat je mijn weblog over mijn twee meiden leest.
Inmiddels hebben anderen al op je gereageerd en ik zou hier nog veel over kunnen vertellen en bomen met je. Lees anders mijn website eens (de onderste van mijn onderschrift); wellicht is dat iets voor je.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Christel Provaas schreef op woensdag 18 oktober 2006, 16:37:


Dit vind ik toch wel interessant! Zal vast geen uitzondering zijn?

@Piet: ik vind dat je er goed aan doet om mee te gaan en met AdB in gesprek te gaan!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 20 oktober 2006, 13:29:


Hier sluit ik me volledig bij aan.
Nicole, neem ook eens een kijkje op de website onder mijn naam. Wellicht is dat (ook) iets voor je.

groetjes, Petra
www.paardmenscoaching.tk

Michiel schreef op maandag 23 oktober 2006, 20:33:


Heuveltjes lopen is een zeer goede training, evenals balkjes lopen. Dit moet wel in stap en in zo'n langzaam mogelijke stap.

Wat doe je verder aan gymnasticeren met Jur? Om niet alleen zijn achterhand en buikspieren te trainen, maar de rest ook?

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Ans Jondral schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 21:29:


Graag Ans!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

van lennep schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 11:35:


Dat is in ieder geval al goed nieuws Esther!
Misschien moet je maar accepteren dat Maike niet meer op zijn stralen zal kunnen lopen (volop) en de hoefwand voortaan wat langer laten.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

van lennep schreef op zaterdag 28 oktober 2006, 10:45:


Esther, mijn advies is: nu even niets meer doen en niets meer willen. Wacht de MRI nou eerst maar even af. Dan weet je meer en kun je wellicht meer.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk