epona schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 0:43:
> Ik verschil niet vaak van mening met je, toch vind ik dat niet
> ieder kind en niet ieder paard zonder regels kan op groeien, er
> zijn grenzen.
Goed verhaal en we verschillen slechts in details volgens mij.
Een heel duidelijke nee en ja, zonder psychologische oorlogsvoering,
daar ben ik ook helemaal voor.
Ik vul dat in thuis, zonder vaste regels.
Dat zal ik even uitleggen, de krachtige Nee is er wel vaak.
We luisteren naar elkaar wat we willen en wat we niet willen. We zijn heel consequent aan ons eigen gevoel. En mijn kinderen letten op en vragen aan me of ik iets goedkeur of niet. En dat verschilt dus van moment tot moment, bij sommige onderwerpen. En het blijft heel duidelijk op deze manier, we kennen elkaar en weten ongeveer wat we toestaan en wat niet en anders vragen we het wel. Zo heeft mijn vrouw hele andere grenzen dan ik, we zijn ook andere mensen en blijven ieders onszelf. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn eigen gevoel zou moeten weg cijveren, we trekken geen één lijn in de opvoeding. Zo zijn onze kids gewend met eenieder als individu rekening te houden. Ik vraag wel vaak wat mijn vrouw van iets vind, zo stemmen we dingen af mocht dat handig zijn.
Overigens deze manier is beschreven door Thomas Gordon, luisteren naar kinderen. Het heet consequent zijn aan je eigen gevoel.
Zo genoeg over regels :)
Michiel