Michiel schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 11:58:


......These ossifications are the result of nature responding to everonmental influences and stress. Interestingly enough, studies indicate that the ossification itself does not produce pain - it is rather the cause of the ossification that is responsible. Deformed hoof syndrome, due to imbalance and loss of proper physiological function, causes excessive strain and stress on het various cartilages and ligaments, resulting in pain.
The central nervous system reacts to this pahology by sending bone- producing cells called ostheophytes to the site in an effort to stabilize the over-stressed area. Returning proper structure and function to the foot stricken with deformed hoof syndrome wil spur nature, via the central nervous system, to respond to the pathology in a positive manner. Over time, bone -eroding cells, called osteoclasts, will aid in bone reduction, helping to return proper joint function.
Patience is the rule of thumb.
Bone remodeling is a long-term proces which can be hastened up by a return to proper dynamic structure. Removal of the primary cause (imbalance and stresses) will aid in returning soundness to the horse suffering ossifications.
Aldus KC La Pierre in zijn boek "the Chosen Road" blz.107

Dit is verre van de eerste keer dat ik dit tegenkom. Hoewel het vnl. beschreven staat als een probleem van zware werkpaarden die gedwongen beijzerd over straat liepen/lopen.
Geef de voet de kans te genezen en hij zal het doen.
Ongetwijfeld zal de duur en mate van genezing er ook mee te maken hebben hoelang de voet mishandeld is en hoelang smeden gedacht hebben "laat ik de boel maar vastzetten", met alle overige gevolgen van dien voor de functie van de voet en de rest van het paard.
De gedachte "het paard nog een tijdje berijdbaar houden, totdat het naar de slacht moet", vind ik al mishandeling op zich.

Piet

Naar aanleiding van een bericht in een Strasser mailgroup en het antwoord van de moderator daarop, heb ik een mail gestuurd naar Joke de Geus.
Haar bedrijf onderzoekt en adviseert via een bemestingsplan tegen een gereduceerd tarief de weidegronden van PaardNatuurlijk leden. (www.eijkpunt.nl)
Hieronder een verslag.

Recently, I attended an AANHCP anatomy clinic. The diet was focused
on as a key to hoof health. It's diet, trim, and exercise.

One example discussed was of a performance horse with a natural diet
of hay and oats with plenty of exercise and correct trims. Yet the
horse
remained tender crossing gravel.
The clinic instructor was stumped. He happened to be present when
the owner was feeding and he noticed her adding supplements. He
suggested leaving out the supplements for 30 days to see if it would
make a difference in the hooves being tender. Neither the owner nor
trimmer, Todd Jaynes, an AANHCP field instructor and trimmer of 600
horses, could imagine that those supplements would make a difference.

2 WEEKS later the owner called to tell him that her horse could now cross gravel with no tenderness.

I've got one that does this, too! I know that Spring grass is one culprit.
Now, I'm going through an elimination of supplements to find the
other piece to the metabolic puzzle.
For what it's worth.... Good luck!
Kindly,
Lynn

[Moderator]--rather than experiment, you can send hay analysis results to
Dr. Kellon, along with info about your water, part of the country,
pasture situation, etc...and for a $100 consultation fee, she will tailor a
feeding and supplement program that will fill in the blanks in your diet, not
to excess. The more information you can provide, the better...ie,bloodwork,
if any has been done, medical history, etc. This could actually be
cheaper than experimenting with adding and removing supplements, and
certainly faster. She analyzes all the data you send in addition to
data
she has on soil types in different parts of the country. You can
also get some interesting facts about what your soil is low on from your
agricultural extension office. If your hay is not grown in your area, though, it
could test out differently. At the Cincinnati hoofcare conference, Dr.
Susan Kempson mentioned one excess, selenium, can actually damage hooves.
The 'look' she described of horses with too much selenium intake was
that their hoof walls seemed to be peeling apart in layers, and had a
strange translucent look at times to the layers. Water is an
important factor that is often neglected as well. Water with high iron levels
will undo an otherwise good nutritional program, for instance. Also, some
minerals in excess can impair the uptake of other minerals. Some mineral
imbalances can even thin bones. Anyway, you can contact Dr. Kellon
at drkellon @ aol.com ]

Hallo Joke,
In mijn zoektocht naar kennis over paarden in het algemeen en hun voeten in het bijzonder, vond ik dit bericht in mijn mailbox.
Het is een bekend feit dat de hele paardenwereld ongelooflijk
veel supplementen in een paard duwt. In veel gevallen zonder dat ze het minste idee hebben wat ze doen.
Ik moest aan jou denken toen ik het las, omdat je bij mijn weten
hiervoor nergens terecht kunt .

Beste Piet,

Ik las je email bericht over voeding. Het verbaast mij ook dat er zoveel
met voedingssupplementen gewerkt wordt. Ik ben gaan zoeken of ik wat
betrouwbare literatuur daarover vond.
In het boek Equine Nutrition en feeding van David Frape een studieboek
over paardenvoeding en weilandbeheer kwam ik een tabel met gehaltes aan mineralen en vitaminen per kg paardenvoer tegen. En ik kan die gehaltes meten.

Maar..... Zoals je misschien wel zult begrijpen is het meten van gehaltes in het hooi of het gras geen enkel probleem. Meten lukt altijd, zo'n pakket heb je al voor 77,28 euro (excl BTW). Dat houdt in voedingswaarde onderzoek met kalium, natrium, calcium, magnesium, fosfaat, zwavel, borium, nitraat,
chloor, mangaan, zink, koper, molybdeen, cobalt en selenium. De
interpretatie van die cijfers is echter veel moeilijker. Want wat betekent het als er staat 0,2 mg Se/ kg . Is zijn dagelijkse behoefte 0,2, 20, 12 of misschien 220?
Ik heb me hierin al eerder verdiept. Ik kan er niet betrouwbaar op adviseren. Het is eenvoudig om met een hele reeks analyseuitslagen te komen. Maar wat heb je eraan?
Als gedegen adviesbureau voor goed weiland wil ik me hier niet aan vergallopperen (!) Ik stort me liever niet in deze valkuil.
Zoals ik zeg: het kan gemeten worden, maar wie doet de juiste interpretatie? Het meten van het eiwit gehalte in gras vind k daarentegen wel zinvol, wanneer je erg twijfelt over de kwaliteit. Je weet dat te rijk bemest gras teveel eiwit bevat, dat komt ook in de kuil, of het hooi.

Ik heb meer een natuurlijke insteek. Laat ze lekker lopen op een goed
groeiend weiland. Dat normaal bemest wordt, niet te veel en niet te weinig.
Geef ze je eigen hooi of van een betrouwbaar adres. Geef ze ruw voer,
boots hun natuurlijke manier van voeden na, geef ze een liksteen, die zoeken ze vrijwillig op. Een beetje "paardnatuurlijk".

Mensen werken toch ook met de schijf van vijf? Met gehaltes goochelen doe je als mens toch ook niet? Ik geloof ook niet in voedingssupplementen voor mensen. Eet fruit en ga op tijd naar bed.

Dus, kort door de bocht gezegd: ik ben voor grondonderzoek en daardoor zorgvuldig bemesten en tegen het onderzoeken van voer.
Dus gewoon een goede wei dmv netjes bemesten. Daar ben ik goed in en kan ik betrouwbaar in adviseren.

Met vriendelijke groet,
Joke de Geus

Ik heb een nieuw mailadres:
JdeGeus@eijkpunt.nl
website: www.eijkpunt.nl

Nils Vellinga schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 21:23:


Nee, elk jaar is niet nodig Nils. Je krijgt een bemestingsadvies voor 4 jaar. Als je ook nog natuurlijke mest gebruikt moet dit wel elk jaar ongeveer dezelfde hoeveelheid zijn.
Piet

Michiel schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 0:07:


Je omrekeningen zijn gemakkelijk Michiel, voor mensen die het orgineel artikel ook willen lezen:
http://www.hoofrehab.com/seasons.htm
Ik vind het een stimulans om je paard zoveel mogelijk over verschillend terrein te laten lopen, zo moet je toch tot een gemiddelde voet kunnen komen die overal op past?

PIet

Loes Scheres schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 7:30:


BE tuttelen Loes? :)

Els Kleverlaan schreef op zondag 8 oktober 2006, 11:39:


Nogal generaliserend, toch wel :)
Het is de taak van de ouders om hun kinderen op te voeden, tot assertieve niet onderdanige volwassenen met respect voor dieren en voor mensen. Ik geloof niet dat de kadaverdiscipline en jaren 50 opvoeding van Belgische kindertjes betere mensen maakt.
Ik denk dat ik er over mee kan praten met een dochter die groot geworden is met een geweldige Amsterdamse Montessori opleiding en een zoon die helaas (achteraf) geschoold werd in België.

Piet

Waldo50 schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 1:46:


Op het feit na dat de paarden sowieso niet beslagen hadden moeten worden, maar goed natuurlijk bekapt en getraind, met hoefschoenen hadden moeten vertrekken, denk ik dat iedereen met zulke plannen lering uit het verhaal kan trekken.

Piet

thessa sikken schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 10:50:


Wat is sinds kort en hoe oud is je paard? Uit je vraag maak ik op dat ze altijd op hogere hielen gestaan heeft. Goed mogelijk dat zo een verkeerde stand de oorzaak van de artrose is.
Artrose is het ontstaan van slijtplekken in het kraakbeen aan het eind van het bot, in het gewricht dus. De reactie van het kraakbeen kan hierop zijn dat er op andere plaatsen in het gewricht meer kraaakbeen gevormd wordt.
Ik kan me voorstellen, maar heb dat nergens bewezen gezien, dat door een lichte verandering, in dit geval verbetering van de stand van de gewrichten, de plaats van het elkaar raken van de botuiteinden iets veranderd is en dit in het begin pijnlijk kan zijn. (Maar ik geef mijn mening graag voor een betere)
In ieder geval zou ik niet gaan morrelen aan een juiste hoogte van de hiel. De betere balans en het landen op de hiel zorgen dat alles in de voet beter gaat fuctioneren.
Aangeraden wordt soms teunisbloemolie of de juiste vlaszaadolie, die veel omega 3 vetzuren bevatten tegen ontstekingen in de gewrichten.
Ook kun je een poos het glucosaminepreparaat van www.natumed.nl proberen, wat speciaal voor paarden is samengesteld.

Piet

e m kraak schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 11:20:


Ben het helemaal met je eens Egon, misschien komt dat omdat ik deze rit echt close gevolgd heb en al van de mislukking op de hoogte was.
Het was oprecht van de dames geweest als ze gewoon gezegd hadden, "ok, we zijn er uiteindelijk gekomen, maar doen dit zo nooit weer"
Dan hadden ze een vraagbaak voor eventuele volgers kunnen zijn. zoals zij zelf al weer (te weinig dus) opgestoken hebben van iemand die eerder een mislukte poging had ondernomen.
Voor achteraf je verhaal aanpassen en feiten afzwakken of verdoezelen heb ik geen waardering.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik de gecensureerde versie en het verhaal op longriders nog niet gelezen had.

Piet

Eva Saegerman schreef op woensdag 11 oktober 2006, 10:37:


Hoi Eva
Ik zou hiervan toch wel graag een fotootje zien,.... steunsels die in de straal prikken? Ik kan het niet goed voorstellen.

Piet

Els Kleverlaan schreef op woensdag 11 oktober 2006, 15:15:


Hoe langer een paard op ijzers gelopen heeft, hoe beroerder natuurlijk. Ook de leeftijd waarop die dingen er voor het eerst zijn ondergeslagen plus op welk terrein het veulen voor die tijd heeft gelopen of stal heeft gestaan, speelt allemaal een rol bij het pijnlijk worden van de voeten na het ontijzeren.
Maar natuurlijk is het altijd de moeite waard om die voeten eindelijk de vrijheid te geven en alle voortsluimerende negatieve effecten voor het lichaam te stoppen.
Bij het ene paard gaat die omschakeling zonder problemen en moet het hoogstens wennen aan het vreemde gevoel onder de zolen, bij een al meer misvormde voet (dat kan inderdaad iets zijn wat van binnen zit zonder dat je het ziet) kan het veel meer tijd vergen en problemen als hoefzweren geven.( dan komt de in jaren opgebouwde rottigheid er eindelijk uit) In dat geval is het veel beter om tijdelijk schoenen te gebruiken, zodat het toch zo goed mogelijk blijft lopen. Het is niet moeilijk voor te stellen dat een paard wat mankt of kort loopt zijn spieren anders zal gaan gebruiken en dan daar weer problemen van krijgt.
Maar in ieder geval ijzers er van onder....... altijd!

Piet

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 12 oktober 2006, 8:39:


Te veel eer voor mij Tineke, ik sta heel diep ergens in de schaduw, het is Esther en Esther alleen.

Piet

Wil schreef op donderdag 12 oktober 2006, 15:59:


Ik lik eraf en toe aan, wil je die ervaringen ook horen ? :)
Ik ben nog steeds bezig om het juiste pad in Nederland te vinden.
Het is veel minder simpel dan ik dacht. Het is nl een heel hard soort, wat lang niet overal gemaakt wordt.
Piet

Christel Provaas schreef op donderdag 12 oktober 2006, 16:36:


Zal wel een koudbloed zijn, Simon kennende :)
Is dat het ras wat van de Amish weer terug gebracht is?
Of heb ik alleen de klok horen luiden?
Piet