Edith Hartog schreef op woensdag 4 oktober 2006, 14:35:
> trea hoex schreef op woensdag 4 oktober 2006, 14:22:
>
>> Eva Saegerman schreef op woensdag 4 oktober 2006, 14:16:
>
> Als je veel overgangen gaat rijdt, krijg je dan altijd die
> achterhand eronder? Ik vind het nogal moeilijk om te voelen als
> ik erop zit omdat ik niet weet wat ik moet voelen.
Mmm t is lastig uitleggen als je niet weet wat je moet voelen. Kan je zonder te kijken voelen wanneer het paard zijn achterbeen onder je plaatst? Dan ben je al een heel eind. Dan kan je het verschil leren voelen als je paard uit elkaar loopt (zijn achterbeen niet goed onder het zwaartepunt zet) en het verschil wanneer hij dat wél doet. Dan wordt je namelijk zelf verder mee omhoog getild.
Rijden met een barebackpad, eerst in stap, en goed leren voelen, daar begin je mee.
Stap 2 is je paard beter laten ondertreden vanaf de grond, dat kan je later doorvoeren vanuit het zadel. Dit doe je door hem schouderbinnenwaards te vragen en tegelijkertijd op het moment dat hij zijn binnenachterbeen optilt, héél lichtjes aan te tikken als reminder: "denk eraan, dit been moet je verder onderplaatsen" Later als je erop zit, vervang je je tikje door kuithulp.
De tempowisselingen houden je paard actief, en een actief paard loopt beter. (Actief betekent niet hard overigens) Zijn achterhand onderplaatsen (als ie dat nog niet uit zichzelf doet of kan) kan je stimuleren door veel schouderbinnenwaards te rijden. Ook je paard actief maken op je kuithulpen helpt hem om beter onder te treden.
Inderdaad kan je met een los teugeltje lekker rijden, maar actief rijden doe je zowel met je handen als je benen. Je kan je paard neckreining leren, of actief en passief rijden gewoon veel afwisselen.
Warboel
