Sieta schreef op zondag 1 oktober 2006, 16:32:
> Saskia Kooger schreef op zondag 1 oktober 2006, 16:05:
>
>>>

> drijven en trapte er flink op los. Een tijd aangekeken maar het
> werd niet minder. Dus altijd op een eigen strookje land
> gestaan. Nu, weer twee jaar later, gaat het pas weer goed en
> past ze goed in de groep.
hee, dat herken ik dat gedrag. t meest stomme wat ik ooit gedaan heb nl. mijn paard weggeven aan iemand die land genoeg had. mijn merrie had een ernstige peesblessure die vrijwel zeker nooit meer goed zou komen. min. een jaar doorlopend op het land.het adres waar we haar brachten leek erg goed. ze ging op een hectare wei samen met een ruin, die daar al stond. ik zei nog tegen de nwe eigenaresse: zou je niet even een draadje ertussen spannen?nee, was niet nodig. ze liep naar de ruin, gaf m een dreun en ging vervolgens gras eten. het been van die ruin was binnen 2 tellen zo dik als ik weet niet wat! afijn, in de winter wilde ze haar bij haar ponies doen. maar kim dreef ze in een hoek en sloeg ze voor pampers. dat resulteerde in een soort stalarrest in de winter. want in de winter waren de sloten droog, de sloten waren tevens omheining, dus ze kon niet in de paddock bij de ponies, dan maar op stal. ik kwam daar nog om te kijken en ging dus jankend weg. ze hinnikte naar me alsof ze wou zeggen, haal me hier weg. ze stond in een strontstal, de nwe eigenaresse durfde haar er niet uit te halen! ik had dus al gezegd, ik wil je gewoon de maanden betalen dat ze hier heeft gestaan, dan neem ik haar weer mee. godzij dank belde ze me een keer op of ik haar terug wilde. ja, alleen maar, ik heb haar 1000 piek betaald en mijn merrie weer terug gehaald. DAT DOE IK DUS NEVER NOOIT MEER, alles wat hier rondloopt gaat gewoon HIER dood. als ik dit schrijf, zie ik haar koppie nog over die deur hangen daar, shit zeg ik zit alweer te janken!